Walka w 3-betowanej puli, czyli jak myślą pokerowi prosi

0
3-bet

Tym razem profesjonalny pokerzysta analizuje rozdanie, w którym w 3-betowanej puli wykorzystał nadmierną agresję rywala. Jak do tego doszedł i dlaczego podejmował takie, a nie inne decyzje?

Preflop

Dostaję AJ na small blindzie. Button otwiera do 2,5$. Jest on graczem ze statystykami 24/19 i Fold to 3-bet wielkości 50%. Są to bardzo standardowe wartości, więc nie dają one żadnych godnych uwagi readów. Gracz na big blindzie wygląda na pasywnego, więc możemy wziąć pod uwagę flat call. Zwykle unikamy takiego zagrania ze względu na możliwy squeeze, który zmusi nas do foldu, co nie da nam szansy zrealizować equity.

Jednak pasywny gracz na big blindzie oznacza, że zagrożenie to wyraźnie spada. AJo to ręka, która radzi sobie całkiem nieźle jako flat call, ponieważ dobrze radzi sobie z gorszymi Ax i Jx, które zostawiamy w zakresie rywala tylko callując jego bet. Aczkolwiek 3-bet również jest dobrą opcją, dlatego warto zachować równowagę pomiędzy tymi dwoma zagraniami. Tym razem robię 3-bet do 10$ – standardowa wielkość na stackach o rozmiarze 100BB.

Villain zrobił call. Spodziewam się u niego standardowego zakresu niskich i średnich par, z okazjonalnym dodatkiem JJ i QQ. Może mieć również duże, offsuit Broadwaye, wszystkie suited Broadwaye, suited connectory i kilka suited asów. Big blind spasował, co było do przewidzenia.

gutshot draw

Flop

Na flopie (21$) spadają J97. Zwykle w 3-betowanej puli, gracz, który 3-betował preflop, ma przewagę zakresu, ponieważ ma najlepsze startowe ręce, z którymi rywal najczęściej by 4-betował zamiast sprawdzać. Ten board jest jednak o tyle wyjątkowy, że mocno trafia w ręce, które często będą mieli obaj gracze. Villain ma dokładnie tyle samo rąk typu JJ, 99, 77, J9s, T8s czy 97s co ja. W zasadzie, to może mieć ich nawet więcej, ponieważ ze słabszym graczem na big blindzie czasem będę flatował z 99 i 77, a czasem mogę też spasować T8s i 97s preflop.

Mam więcej overpar niż rywal, co daje mi minimalną przewagę w kontekście zakresów, ale ogólnie board ten jest równy dla nas obu. W takim przypadku gracz nie mający pozycji wolałby ograniczyć kwotę pieniędzy, którą będzie inwestował w pulę. Sam nie chcę tu zbyt często betować i powinienem wrzucić tu trochę check/callów i check/raisów, żeby chronić zakres checkowania. Jednak moja ręka w tym momencie wymaga sporej ilości betowania, ponieważ jest silna, ale wrażliwa. Mógłbym więc czekać lub zrobić mały bet i tym razem gram za 6,18$. Villain odpowiada raisem do 14$.

Ten raise jest równie niewielki, jak i nietypowy. Ten rywal woli jednak przebijać niż sprawdzać. Ponieważ gra bardziej agresywnie niż inni, może mieć value hands, blefy i kilka thin value raisów typu KJs, które próbują pozbawić mnie equity. Zakres ten ma sporo outów przeciwko mojej ręce, więc 3-bet miałby tu sporo sensu.

Flat call ma ten problem, że pozwala rywalowi zrealizować equity na turnie i riverze bez dodatkowego kosztu, gdy będę czekał na turnie i on zrobi to samo. Chcę pozbawić equity ręce typu AQ itp., które kupują sobie tanią drogę do rivera, jeżeli tylko sprawdzę. Moja słabsze Jx będą zmuszone sprawdzić, ale z AJ mogę pokusić się o nieco re-raisów.

Robię więc re-raise do 33$, co daje nam SPR na poziomie, na którym możliwy jest już tylko jeden bet. Ogranicza to możliwości rywala z bardziej marginalnymi rękami. Villain postanowił sprawdzić – popularne zagranie biorąc pod uwagę pozycję i jego zakres. Gram więc najprawdopodobniej przeciwko połączeniu silnych i słabych rąk.

matematyka w pokerze

Turn

Na turnie (87$) spada bezpieczna 9. Efektywne stacki wynoszą 58$. To świetna dla mnie karta, ponieważ mało prawdopodobne jest, że Villain zrobił raise ze środkową parą na flopie, a jego kombinacje 99, J9s i 97s zostały dopiero co ucięte. Nie sądzę jednak, żeby wejście all in było dobrym pomysłem. Łatwo będzie rywalowi zrzucić słabsze ręce i sprawdzić z tymi, które mnie miażdżą.

Najlepsze będzie więc łapanie blefów. Powinienem zmusić rywala, żeby z drawmi i blefami chciał wykorzystać fold equity, starając się wyblefować mnie z rozdania. Wybrałem więc check, a rywal ponownie zrobił typowe zagranie: też czekał. Miało to sens, ponieważ jego drawy mogą poczekać do rivera, żeby spróbować wyblefować mnie z puli, a checkując dostał darmową kartę.

River

Na riverze (87$) spada 3. Jestem w tej samej sytuacji co na turnie. Ponieważ Villain raisował na flopie, jego zakres to głównie nutsowe ręce i blefy. KJ i tym podobne są możliwe, ale bardzo mało prawdopodobne. Jeśli więc masz w miarę dobrą rękę przeciwko zakresowi, który składa się z lepszych rąk i blefów, najlepiej jest czekać i potem zrobić call lub fold, w zależności od tego jak postrzegasz częstotliwość blefowania rywala.

Nie będzie wielką przesadą, gdy uznam, że gracz częśto robiący raise na flopie powinien dosyć często blefować na riverze, więc moim zamiarem jest zrobienie check/calla. Villain wszedł all in za 58$, a ja od razu sprawdziłem. Pokazał Q8, a więc typowy blef. Jest szansa, że gracz ten kontroluje swoją częstotliwość blefowania i czasem czeka na turnie z silną ręka, ale moim zdaniem tego typu pokerzyści zbyt często blefują w tym miejscu. A ja tym razem to wykorzystałem.

Jak zbierać ready w grze z anonimowymi rywalami?

ŹRÓDŁOPokerStarsSchool
Poprzedni artykułMike McDonald w Main Evencie stawia na siebie
Następny artykułWSOP 2019 – Grzegorz Wyraz awansował w małym One Drop, Carmona liderem 6-max