Co o grze ze small blinda sądzą specjaliści od pokerowego treningu? Zobaczcie kilka porad od topowych graczy turniejowych.
Small blind to najcięższa do grania pozycja w No Limit Holdem, a dokładnie w pokerowych turniejach. Po pierwsze, nie tylko nie macie na niej pozycji i to bez znaczenia, czy ręka jest heads-up czy kilkuosobowa i to trzeba brać zawsze pod uwagę.
Po drugie, sprawdzenie otwarcia przez gracza na small blindzie daje również doskonałe oddsy na to, aby gracz na big blindzie sprawdził. W ten sposób znajdziecie się w puli multiway. Dodatkowo jest to dla niego świetna okazja na to, aby zagrać squeeze'a i nie ma zbyt wielu rąk w Waszym zakresie callowania, z którymi chcecie kontynuować w odpowiedzi na 3-beta.
Jak więc nieco zmniejszyć te negatywne strony bycia na small blindzie? Możecie sami zagrać 3-beta i nie potrzebujecie do tego zawsze ręki premium.
Analizy Jordana „bigbluffzinc” Drummonda oraz Jonathana „apestylesa” Van Fleeta
W jednym z filmów na stronie BBZPoker dwaj doskonali pokerzyści Jordan Drummond oraz Jonathan van Fleet analizowali turniej Super Tuesday, gdzie wpisowe wynosiło 1.050$. Pierwszy z pokerzystów zainkasował za wygraną około 30.000$.
W naszym tekście skoncentrujemy się na trzech rozdaniach, w których obaj pokerzyści analizują grę właśnie ze small blinda.
Rozdanie numer 1
W pierwszym przykładzie mamy stół 6-handed. Wszyscy pasują do buttona, który podbija za 2,2 big blinda mając 42 blindy w stacku. Drummond ma JQ na small blindzie i decyduje się na 3-beta do 9,5 big blinda (stack 78 blindów). Gracz na big blindzie pasuje – rywal, który podbijał robi to samo.
Pierwszą rzeczą, którą tutaj zauważycie jest to, że pokerzysta zdecydował się na sizing 4,3x. Zagrywanie 3-beta ze small blinda wymaga niekiedy większego niż zwykle sizingu niż w przypadku regularnego 3-beta (na pozycji byłoby to mniej więcej 3x otwarcie) właśnie dlatego, że nie macie pozycji.
Oczywiście Wasz sizing 3-beta będzie zależał od paru ważnych elementów: ręki, zakresu, a także wielkości stacka.
– Na deep stacku ręka taka, jak JQ jest zdecydowanie 3-betem przeciwko otwarciu na buttonie – mówi Van Fleet. Pokerzysta dodaje, że na mniejszym stacku ta decyzja jest już bliższa, ale to ciągle 3-bet. Pokerzysta wyjaśnia następnie, jak ogólnie zmieniają się zakresy w oparciu o stacki:
– W mojej opinii różnica pomiędzy zakresem stacka 100 big blindów oraz zakresem stacka 40 big blindów jest taka, że ten drugi będzie bardziej spolaryzowany. Nie chcemy 3-betować i pasować rąk, które są bardzo mocne – mówi.
W tym spocie nasz bohater ma jednak stacka 70 blindów, czyli pomiędzy dwoma wymienionymi wartościami. Drummond uważa, że to oznacza tym bardziej, że z JQ gra się tam 3-beta. Na deep stacku może to mniej 3-beta, a za to na shorcie 3-betujecie w bardziej spolaryzowany sposób.
Van Fleet wyjaśnia, że ręce typu KTs i ATo to dwa przykłady układów, których na 40 blindach nie 3-betuje. To ręce zbyt mocne i dodatkowo gra się je dobrze po flopie. Tutaj rozważamy zagranie all-ina. Drummond dodaje, że jego zdaniem 3-bet z ATo przy 40 blindach to dobra opcja, co pokazuje że nawet najlepsi gracze mają różne style.
Najważniejsze lekcje z tego rozdania
- Pomyślcie o większym sizingu przy 3-betowaniu bez pozycji
- Weźcie pod uwagę Waszego stacka – będziecie chętnie grali 3-beta fold?
- Weźcie pod uwagę zakres – czy sizing sprawie, że staje się on spolaryzowany?
Rozdanie numer 2
Rozdanie, którym zajmiemy się teraz, to sytuacja w której Drummond ma przed sobą otwarcie i jest znów na small blindzie. Tutaj decyzja jest jednak prostsza.
Gracz na buttonie otwiera do 2,04 big blinda z 52 big blindów. Nasz trener ma 30 big blindów i zagrywa all-ina z 66.
Wiele osób myśli, że nie jest to shove, ale to właśnie prawidłowe zagranie. Drummond wyjaśnia, że wielu pokerzystów nie czuje się dobrze z takimi all-inami, a więc w odpowiedzi na Wasze zagranie będą zbyt często pasowali.
W tym akurat przykładzie wiemy, że gracz na buttonie otwiera super szeroko. Na blindach mamy dwóch graczy z nie tak dużymi stackami.
Jakie jednak inne ręce chcemy tam zagrywać all-in? Na pewno będą to inne pocket pary. Zapewne również ręka typu AQo. Waszym celem jest tam zabranie blindów bez showdownu, a jeżeli rywal spasuje, to sytuacja wygląda świetnie.
Rozdanie numer 3
Spójrzmy teraz na przykład, w którym Drummond mógł zagrać 3-beta, le jednak zdecydował się na calla.
Rywal min-raisuje na UTG mając 33 blindy. Nasz gracz ma KJ na small blindzie. Decyduje się w tym przypadku na calla mając 68 big blindów.
Obaj trenerzy uważają, że można tutaj również znaleźć argumenty na zagranie 3-beta. Zdaniem Drummonda możemy zagrać 3-beta fold. Przeciwko graczowi, który jest nieco loose gramy fold na 4-beta. Ciężko nam jednak 3-betować przy min-raisie.
Kiedy decydujecie się na sprawdzenie ze small blinda, dajecie dobre oddsy na calla graczowi na big blindzie. Ten właśnie rywal dołącza do rozdania.
Na stole pojawiają się KJA. Nasz trener ma dwie bottom pary. Po checku do gracza, który raisował, ten betuje za 2,6 big blinda do puli 7 big blindów.
Drummond może tutaj callować lub raisować. Zakres raisa jest jednak dość wąski. Będzie tam miał np. QT, ale to też sprawdzi. Check-raise jest opcją, ale ten spot tego nie wymaga. Van Fleet mówi, że to prawda, a jest jeszcze wiele układów, które nas pokonują.
Drummond sprawdza, a gracz na big blindzie pasuje. Turn to 4. Na tym boardzie ta karta nie zmienia wiele. Drummond czeka ponownie, a rywal betuje za 5 big blindów do puli 12,2. Rywal nie robi tego raczej z rękami typu A8, A9 lub nawet AT.
Jordan wskazuje, że skoro rywal betował dwa razy (najpierw multiway) to musi mieć top parę typu AQ. Co ciekawe jednak, statystyki HUD-a tego oponenta tworzą ciekawy obraz. Jego RFI (raise first in) na przestrzeni 33 rozdań to 67% na wczesnej pozycji (10 z 15 rozdań). Van Fleet uważa więc, że to rodzaj gracza, który przeszacowuje Ax.
Na riverze pojawia się niestety A. Rywal betuje 11,1 blinda do puli 22,2. Gra więc za pół puli. Nasz trener pasuje.
Pojawia się więc pytanie: czy możemy tam sprawdzić tylko z Ax?
– Na to można odpowiedzieć na kilka sposobów. Po pierwsze, jego bet sizing wymaga, abym bronił 67% swojego zakresu, a więc za bardzo tam nie pasują. Mając to na uwadze, nie sprawdzam na flopie i turnie z Kx i Jx. Będę miał często asa. Druga rzecz to kwestia, że call na riverze musiałby oznacza, że przekonany jestem, iż oponent double barreluje Q8s suited, 22, 33, 55 lub coś podobnego. Ja jednak nie wierzę, że ma tam air.
Betując za pół puli na riverze nasz rywal musi wygrać pulę w 1/3 przypadków. Według GTO oznacza to, że my sprawdzamy w 2/3 przypadków. Tak więc aby bluff catchować z rękami innymi niż Ax, musimy uważać, że rywal blefuje więcej. Tym razem w takim fieldzie gracze będą raczej blefowali zbyt rzadko.
Ta ręka to ciekawy przykład do analizy. Gdyby Drummond zauważył tam statystyki rywala, to mógłby przykładowo zdecydować się na 3-beta. Z drugiej jednak strony sprawdzenie i utrzymanie szerokiego zakresu daje tam szansę na wygranie dużej puli, gdyby as nie pojawił się na riverze.
Najważniejsze lekcje z tego rozdania
- Śledźcie tendencje rywala
- Studiujcie zakresy GTO, abyście mogli exploitować poprawnie rywali
- Zrozumcie, ile musicie dołożyć do puli (oddsy, czyli tzw. cena) i jak często musicie sprawdzić
