Reagowanie na limperów w grach cashowych 6-max

Autor

15/10/2018 12:00

W pierwszej części serii dowiedzieliśmy się jak i dlaczego robić open-raise w grach cashowych 6-max. Teraz pora więc nauczyć się jak reagować, gdy w puli jest już jeden lub więcej limperów.

Robiąc raise preflop mamy nadzieję stworzyć sobie odpowiednie warunki: niewielu rywali (najlepiej jednego) i dwa sposoby na wygranie puli – dobrą rękę lub fold rywala. Jednak gdy ktoś limpuje przed nami, pojawia się zagrożenie sytuacji całkowicie odbiegającej od tego, co chcemy osiągnąć. Limperzy przyciągają kolejnych limperów i zanim się obejrzymy, mamy już w puli kilku graczy. To z kolei zagraża naszemu EV, ponieważ nie dość, że mamy mniejsze szanse na zwycięstwo na showdownie, to jeszcze trudniej jest zmusić tylu rywali do folda.

Jak więc reagować na limperów przed nami? Ręce w tym zakresie musimy podzielić na trzy kategorie:

Silne ręce, które nie tolerują puli multiway, dlatego musimy zrobić raise, żeby temu zapobiec. Nazwiemy je izolacyjnymi.
Ręce, które dobrze radzą sobie w puli multiway, dlatego możemy z nimi limpować.
Ręce za słabe na raise przy zmniejszonym fold equity z powodu kilku limperów i nieodpowiednie, by z nimi limpować. Takie ręce po prostu zrzucimy.

1. Izolowanie

Pierwszym pytaniem, jakie musimy sobie zadać, gdy podejmujemy decyzję co zrobić z limperami przed nami, jest to, czy nasza ręka skorzysta na zrobieniu iso-raise’a. Są trzy kluczowe czynniki wpływające na to, żę mamy dobrą sytuację do takiego zagrania. Są to:

Częstotliwość siły

Czynnik ten dotyczy tego jak często nasza ręka trafi silny układ na flopie. Chodzi nam głównie o top parę z przyzwoitym kickerem lub draw do koloru. Oczywiście układ taki jak set jest bardzo mile widziany, ale zdarza się on zbyt rzadko, żeby nazwać go częstym. Tak więc ręce w stylu AA, QQ czy AQs mają dużą częstotliwość siły, KJo czy A5s mają jej przyzwoitą ilość, ale 44, 54s czy A6o mają jej już bardzo niewiele.

Fold equity

Koncept ten jest w centrum wielu decyzji, jakie podejmujemy jako pokerzyści. Dobrą interpretacją fold equity jest po prostu procent przypadków, w jakim rywale spasują, co zwiększa nasze EV. Co prawda nie jesteśmy w stanie poznać dokładnej wartości naszego fold equity, możemy za to ocenić, czy będzie ono większe czy mniejsze – w zależności od liczby limperów, typu graczy, którzy limpowali, a także tego ilu loose graczy będzie miało akcję po nas. Im lepsze wydaje się nam fold equity, tym mniejsza może być częstotliwość siły naszej ręki, gdy będziemy chcieli zrobić iso-raise.

Przykład 1: Wyobraźmy sobie, że dwóch bardzo loose graczy limpuje z UTG i HJ i akcja dochodzi do nas na CO. Wiemy, że big blind chętnie sprawdza i na pewno skusi go perspektywa wejścia do puli multiway. Jest to sytuacja, w której potrzebujemy większej częstotliwości siły, żeby wykonać iso-raise. Ręce w stylu AJo lub QJs warte są próby przerzedzenia pola, ponieważ są silne, ale świetnie spisują się w heads up, a w najgorszym przypadku w puli three-way. Jednak w tej sytuacji nie możemy raisować ze zbyt dużą liczbą słabszych rąk z powodu ryzyka, że sprawdzi nas kilku rywali.

Przykład 2: Tym razem akcja łapie nas na buttonie. CO limpował, ale jest to bardzo pasywny gracz fit or fold. Jest duże prawdopodobieństwo, że spasuje od razu lub na flopie, gdy nic na nim nie trafi. Gracze na blindach są tight i niechętnie wchodzą do gry. To zupełnie inna sytuacja od poprzedniej. Spokojnie możemy starać się tu izolować z rękami typu 85s czy K8o. Mamy do tego idealne warunki.

Pozycja

Posiadanie pozycji w pokerze daje ogromną przewagę. Informacje i kontrola nad pieniędzmi, które wchodzą do puli znacznie zwiększają nasze EV w praktycznie każdej sytuacji, w której stacki są relatywnie deep. Dlatego też posiadanie pozycji zwiększa EV każdej pokerowej inwestycji, a szczególnie iso-raise’a.

Czynnik ten nie jest tak ważny jak dwa powyższe, ale może przeważyć szalę na korzyść zrobienia iso-raise’a. W drugim przykładzie (powyżej) nie moglibyśmy izolować z ręką typu 85s, gdybyśmy byli na small blindzie i musieli na każdej ulicy podejmować decyzje jako pierwsi. W takim przypadku najsłabszą ręką na iso-raise byłaby 87s, 76s lub JTo.

Pamiętaj, że wymagania względem tych trzech czynników są odwrotnie proporcjonalne. Im więcej mamy częstotliwości siły naszej ręki, tym mniej potrzebujemy fold equity i pozycji. Im większe fold equity, tym mniej potrzebujemy reszty. I tak dalej.

Rozmiar iso-raise’a

Pierwszy limper stwarza zachętę dla innych graczy, by dołączyli do zabawy. Oznacza to, że musimy podjąć dodatkowe środki ostrożności, żeby odwieść ich od pomysłu włączenia się do gry, gdy mamy rękę, z którą wolimy grać heads-up.

Standardowo powinniśmy więc zrobić raise w wysokości 3BB plus 1BB za każdego limpera i 1BB za każdego loose gracza, który jeszcze będzie miał akcję. Możesz dodać jeszcze 1BB, gdy nie masz pozycji.

W ten sposób tworzymy środek zniechęcający rywali do swobodnego wchodzenia do puli. Jeżeli jesteśmy na buttonie i dwóch graczy przed nami limpowało, a na blindach czeka jeden calling station, powinniśmy zagrać za 6BB (3+1+1+1).

2. Limpowanie

Open-limp prawie nigdy nie jest dobrą strategią w grze 6-max, ponieważ open-raise prawie zawsze jest lepszą opcją. Jednak limpowanie, gdy ktoś już wcześniej to zrobił, to już co innego. Są ręce, które wolą znaleźć się w puli multiway, dlatego warto z nimi rozważyć właśnie limpowanie. Są to ręce z niską częstotliwością siły, ale z wysokimi implied odds.

Wysokie implied odds mają ręce, które są w stanie w miarę często trafić potężny układ, czasem zupełnie niespodziewany dla rywala. Przy czym w tym wypadku „potężny” oznacza coś więcej niż pojedynczą parę. Naturalnymi kandydatami do limpowania są niskie par (22-66) i suited connectory, które nie trafią wysokich par, jak np. 87s.

Gdy ktoś już limpował, fold equity zmniejsza się. Wejście do puli z taką spekulacyjną ręką dzięki limpowaniu sprawia, że oszczędzamy pieniądze, gdy miniemy się z flopem i będziemy zmuszeni spasować, ale jednocześnie dajemy sobie szanse trafienia układu, który da nam ogromny zwrot z inwestycji. Im większa liczba rywali wejdzie do puli, tym większe będą nasze implied odds, ponieważ zwiększy się szansa na to, że zostaniemy opłaceni. Widać więc, że limperzy tworzą klimat, w którym tego typu ręce pięknie rozkwitają.

3. Foldowanie

Pamiętaj, że jednym z głównych powodów otwierania puli było kapitalizowanie naszego fold equity, co robiliśmy poprzez kradzież blindów. Gdy ktoś przed nami limpuje, nasze fold equity maleje. Oznacza to, że dół naszego zakresu kradzieży z późnej pozycji staje się natychmiastowym foldem, gdy inni gracze zdążyli już wejść do gry.

Postaraj się jednak nie myśleć o tych limpach jak o przeszkodach stojących na drodze twojej strategii raisowania. Jest to bardziej miłe ostrzeżenie, że niektóre ręce nie są już opłacalne. Na przykład chętnie zrobilibyśmy open-raise z K9o będąc na buttonie. Jeżeli jednak mamy przed sobą dwóch limperów, to ręka ta zamienia się w gotowy do wyrzucenia śmieć. Nie mamy ani odpowiedniego fold equity, ani wystarczającej częstotliwości siły, żeby zrobić iso-raise. Nie mamy również implied odds ani grywalności w pulach multiway, żeby przyłączyć się do limpowania. Jedyne, do czego nasza ręka w tej sytuacji się nadaje, to fold.

Podsumowanie

Jeżeli zaczynasz swoją przygodę z pokerem od mikro stawek, to na pewno wielokrotnie będziesz natykał się na limperów. Ale chociaż open-limp to bardzo słaba strategia grze cashowej 6-max, to graczy popełniających ten błąd będzie wielu nawet na wyższych stawkach. Dlatego też bardzo przyda ci się wiedza na temat postępowania z nimi: kiedy zdecydować się na izolowanie rywala, kiedy przyłączyć się do limpowania, a kiedy po prostu spasować. Zastosować tę wiedzę w praktyce będziesz miał okazję wielokrotnie.