Omaha Pot Limit – Kluczowa rola pozycji

0

Czytanie o roli pozycji w pokerze może wydawać się nudne, o czym byśmy nie czytali cały czas przewijają się twierdzenia: pozycja jest najważniejsza, pozycja to klucz do sukcesu itd. Jest to jednak prawda i nie pozostaje nam nic innego jak przyjąć do wiadomości, że pozycja w pokerze naprawdę jest kluczem do sukcesów.

Nie ma znaczenia czy gramy w Holdem No Limit czy w Omaha Pot Limit, w każdej z tych dwóch najpopularniejszych odmian pozycja jest absolutnie najważniejsza. Szczególnie początkującym graczom często ciężko jest uwierzyć, że pozycja jest znacznie ważniejsza od posiadanych przez nas kart.

Najlepiej o tym przekonać się na prawdziwych przykładach. Analizę ciekawej ręki w Omaha Pot Limit przeprowadził Jeff Hwang. Rozdanie pochodzi z programu Poker After Dark z tygodnia, gdy gracze rywalizowali w grze cashowej Omaha Pot Limit. Rozdanie teoretycznie nie ma w sobie nic ciekawego, ani pula nie jest jakaś olbrzymia, ani nie ścierają się super silne układy, nie ma tam też genialnego blefu czy sprawdzenia. Jest jednak ciekawe, ponieważ idealnie pokazuje co oznacza przewaga pozycji.

Gra odbywała się na blindach $300/$600, z często wpłacanym straddlem (żywą ciemną) w wysokości $1,200.

Pozycje, stacki i karty w interesującym nas rozdaniu:

Button – Brian Hastings ($248,000) – A 5 3 3

Small Blind – Jared Bleznick ($61,000) – Q 9 8 3

Big blind – Tom Dwan ($100,000) – K T 9 6

UTG/Straddle – Phil Galfond ($233,000) – Q 8 6 4

Cut-off – Phil Ivey ($468,000) – 9 7 5 4

Akcja pre flop:

Phil Galfond zagrywa straddla za $1,200, Phil Ivey pasuje, Brian Hastings podbija do $3,500, Bleznick pasuje, a Tom Dwan przebija do $12,000.

Jeff Hwang analizują tą rękę zaznacza, że przebicie Dwana ze słabą ręką, a dodatkowo bez pozycji spowodowane zostało dwoma czynnikami. Po pierwsze Hastings był bardzo aktywny i często podbijał, po drugie wcześniej zdarzało się już, że po podbiciu z buttona i przebiciu od Dwana Hastings pasował swoją rękę więc Tom Dwan mógł liczyć na wygranie tej ręki już przed flopem.

Brian Hastings uznał jednak, że tym razem się nie podda i postanowił sprawdzić.

Flop – A K 8

Tom Dwan zaczekał.

Jeff Hwang jest zdziwiony zagraniem Dwana. Trafiony przez niego układ jest bowiem bardzo problematyczny. Ma on tylko średnią parę i nic więcej. W związku z tym Hwang uważa, że lepiej byłoby zagrać i spasować do przebicia przeciwnika. Check Dwana oznacza jednak, że musiał on uznać, że jego średniej jakości układ ma jednak jakąś wartość i jest w stanie wygrać na showdownie, a dodatkowo musiał wierzyć w to, że Hastings nie będzie próbował ukraść puli.

Brian Hastings również zaczekał.

Zagranie Hastingsa jest oczywiste. Ma on top parę i niski flush draw, a więc układ, który nie jest mocny, ale ma wartość. Z pewnością nie chce jednak napotkać check-raisu do, którego musiałby spasować więc check jest najlepszym możliwym zagraniem.

Turn – T

Dwan zagrał za $16,400, a Hastings sprawdził.

Tom Dwan trafił dwie pary więc zdecydował się zagrać, pomimo tego, że jego układ nadal należał raczej do słabszych. Z kolei Brian Hastings w pojedynku heads-up zawsze pierwszy bet potraktuje podejrzanie więc mając top parę i niski flush draw nie może spasować – taka jest opinia Jeffa Hwanga.

River  – J

Dwan czeka.

W tym momencie w opinii Hwanga Dwan może liczyć tylko na to, że rywal również zaczeka i jego dwie średnie pary okażą się dobre. Bet nie ma wielkiego sensu bowiem nie istnieje chyba gorsza ręka, z którą Hastings zdecydowałby się na call. Hastings ma również przed sobą bardzo proste zagranie, musi zabetować z dwóch powodów:

  • po pierwsze jego para asów z 5 kickerem bije naprawdę niewiele i na showdownie wiele razy Hastings przegra
  • po drugie, o ile Dwan nie zastawił pułapki i nie przeczekał nutsowego strita to z każdym innym układem będzie mu bardzo ciężko sprawdzić bet na river

Brian Hastings zagrał za $32,000 i Tom Dwan natychmiast spasował.

Na koniec Jeff Hwang zaznacza, że nauka z tego rozdania jest jedna – nie da się przecenić roli pozycji. Dzięki przewadze pozycji Brian Hastings był w stanie rozegrać to rozdanie znacznie lepiej niż Tom Dwan, który miał duży problem z określeniem zakresu rywala. To właśnie brak pozycji spowodował przegraną „durrrra” w tym rozdaniu.

Na podstawie – „Poker Strategy — Analyzing a Pot Limit Omaha TV Hand Pot-Limit Omaha On Poker After Dark” Jeff Hwang – www.cardplayer.com

Poprzedni artykułDoyle Brunson nie zagra w Main Evencie WSOP
Następny artykułJosh Arieh prowadzi w Player’s Championship, Hellmuth znowu atakuje 12 bransoletkę!