Blefowanie to skomplikowany temat w pokerze, o którym można pisać całe tomy. Trzeba pamiętać, że nie każdy działający blef jest równie dobry, podobnie jak nie każdy przyłapany przez rywala blef jest równie zły. Na „PokerNews” pojawiła się jednak analiza rozdania wskazująca na jeszcze inny rodzaj blefu: nieudany i niedziałający.
Stawki 0,50$/1$ na stole six-handed. Regular otwiera z UTG do 3$. Następny w kolejności gracz, kolejny regular, przebija do 10$. Wszyscy inni foldują i w grze pozostaje tylko ta dwójka. Efektywne stacki wynoszą 300$.
Gra na takich deep stackach pozwala na większy rozmiar 3-betów. Mają one większe fold equity i ciężko ukarać je 4-betami, ponieważ stacki są na tyle duże, że wciąż można je spokojnie sprawdzić lub nawet przebić. Pierwotny agresor postanowił więc wykorzystać standardowy bet sizing rywala i 4-betował do 29$.
Bet sizing wydaje się na razie w granicach przyzwoitości. Przy stackach wynoszących 100BB moglibyśmy spodziewać się progresji 3x-9x-23x, chociaż często można spotkać również 2,5x-8x-20x.
W tym wypadku 4-bet do 23$ raczej nigdy by nie sprawił, że rywal spasuje jakąkolwiek rękę. Gdyby UTG miał asy, chciałby zbudować większą pulę, a gdyby blefował z ręką typu A4s, to wolałby wymusić jakieś foldy.
Ostatecznie 4-bet został sprawdzony i na flopie pojawiły się AQ2.
Mamy w tej chwili sytuację, w której gracz z pozycją najprawdopodobniej nie ma top seta, ale może mieć sporą liczbę wartościowych rąk. Gracz bez pozycji również może mieć te same ręce i top seta. To rzadki przypadek, żeby obaj gracze mieli tak nieokreślony zakres. Jest to jednak dosyć częste w konfrontacji graczy z wczesnych pozycji.
UTG rozpoczął betowanie grając za 18$ i został sprawdzony. Na turnie pojawiła się 3. UTG znacząco zwiększył presję betując za 62$.
To ciekawe zagranie, ponieważ bet na flopie nie miał specjalnie szans, żeby sprokurować fold rywala czegokolwiek poza dołem jego zakresu. Wyglądało to raczej tak, jakby UTG miał nadzieję, że zostanie sprawdzony. To by oznaczało, że stara się ustalić słabość rywala na flopie, żeby potem ukraść pulę na turnie za pomocą większego beta.
Sprawdzenie 18$ na flopie mając w stacku 250$ jest łatwe – szczególnie, gdy gra toczy się o pulę wartą 80$. Jednak pula na turnie wynosiła 96$ i sprawdzenie beta za 2/3 puli z jedną kartą do końca i 190$ w stacku jest zupełnie inną sytuacją niż sprawdzenie za 1/3 puli z dwoma kartami do końca.
Na takiej teksturze boardu gracz mający pozycję potrzebowałby gotowej ręki lub kombinacji w stylu K-x, żeby kontynuować. Jeżeli więc sprawdził na flopie z całym swoim zakresem, to plan UTG miał dużą szansę się udać.
Jego bet na turnie został jednak sprawdzony, a na riverze pojawiła się 9. Board wyglądał więc ostatecznie AQ239. Pula wynosiła już 220$. UTG postanowił wejść all in za 188$.
Shove dla wartości ma tu sens z dowolnym kolorem lub stritem. Oznacza to trzy kombinacje 54s i kilka blefów preflop z KJ i KT.
Trudno podejrzewać gracza z UTG o kolor z powodu tego jak wyglądała gra preflop. QQ też jest dla niego mało prawdopodobne, bo czy nie bałby się 5-beta preflop?
Co ważniejsze jednak: z jakimi rękami mógłby blefować UTG? Muszą to być ręce, które blokują zakres sprawdzania rywala na riverze, ale nie blokują jego zakresu foldowania. Ręka w stylu KK lub AK mogłaby sprawdzić na turnie, ale spasować na riverze, więc to ważne, żeby UTG nie miał ręki z K.
Nutsowe kolory jak KT czy KJ sprawdziłyby oczywiście na riverze, ale wartość blokowania tych kilku kombinacji nie jest warta kosztu blokowania tych sześciu kombinacji foldów. Dlatego też ręka blokująca drugi set i niektóre kolory, jak np. QT, mogłaby być idealnym kandydatem, by blefować z UTG. Jednak akcja preflop sprawia, że ręka ta jest mało prawdopodobna, więc następnym najlepszym blefem byłaby Q9 i A9. Ręce te są doskonałe, by blefować, ale zbyt słabe – biorąc pod uwagę wielkość puli – żeby próbować z nimi swoich sił na showdownie.
Gracz mający pozycję sprawdził i pokazał QQ, a więc rękę, którą rozegrał w dobry, sensowny sposób. Gracz z UTG pokazał 87. Rękę, która nie ma equity przed riverem i nie blokuje wartościowych rąk na riverze, a więc jest najgorszym z możliwych blefów. Nie można więc się dziwić, że tak to się skończyło.
Wszystko, co musisz wiedzieć o pokerowych outach i oddsach
