Mit pokerowego talentu – recenzja

0
Mit pokerowego talentu

Czy talent w pokerze jest gwarancją sukcesu? Alex Fitzgerald w swojej książce „Mit pokerowego talentu” zauważa, że w pokerze chodzi przede wszystkim o edukację i praktykę. Książkę w polskiej wersji przeczytać możemy dzięki Wydawnictwu Player.

Niektórzy powiedzą, że do pokera trzeba mieć naturalny talent. Nic bardziej mylnego. Alex Fitzgerald, znany w pokerze online jako „TheAssassinato”, wyjaśnia, że to od praktyki i zdyscyplinowanego podejścia zależy sukces w grze.

Jeżeli chcesz się czegoś nauczyć, musisz ciągle ponosić porażki. Musisz zidentyfikować rzeczy, które potrzebujesz poznać, jakby była to sytuacja przeciwna do działania, gdzie wiesz wszystko i znasz każdy wygrywający element. Musisz pracować bardzo, ale to bardzo ciężko.

Fitzgerald, dzisiaj ceniony autor, trener i pokerzysta z sukcesami na koncie, radził sobie znakomicie przy stołach w okresie pokerowego boomu. Spędził kilka lat na pokerowych podróżach, stakował wielu graczy, a sam wynajmował dla siebie wille z prywatnymi plażami. Nagle zbankrutował. Co poszło źle? Alex zrozumiał, że jego błędem było słabe zarządzenie kapitałem, kiepskie inwestycje w graczy i „fatalna mentalność”. Postanowił porządnie wziąć się za pokerową edukację i postawił na zdrowszy tryb życia.

Alex Fitzgerald - Mit pokerowego talentu

W swojej książce Fitzgerald opisuje, czego dowiedział się podczas swojej pokerowej przygody. Dodaje do tego dawkę rygorystycznej pokerowej strategii, elementy autobiografii, a także dozę humoru. „Mit pokerowego talentu” może niektórym przypominać książkę „As na riverze”, której autorem jest Barry Greenstein.

Wielu pokerzystów ma religię – Kościół Ostatnich Wyników. Każdy, który radzi sobie znakomicie mówi prawdę. Reszta się myli.

Fitzgerald stara się kwestionować tradycyjną wiedzę o pokerze, analizując popularne tendencje, które niczym dżinsowe kurtki były w modzie, a później przestały być popularne.

Przykładowo, rzućmy okiem na wielkości podbić. W latach dziewięćdziesiątych tradycyjne podbicie preflop było wielkości puli lub wynosiło około 3,5 razy dużego blinda. Na początku XXI wieku gracze online zaczęli podbijać mniej, do około trzech ciemnych. Ta tendencja miała dwa efekty – gracze rzadko flat callowali bez pozycji, ponieważ sprawdzanie za trzy ciemne i zrzucanie kart na flopie oznaczało po prostu tracenie pieniędzy. Drugi efekt był taki, że all-in re-steal stał się bardziej efektywną metodą w walce z większymi podbiciami przed flopem.

W okolicach 2005 roku część graczy online zaczęła mini-raisować wchodząc do puli (podbijać do dwóch dużych ciemnych). Często wyśmiewani byli przez oponentów, który nawet nie raczyli się zastanowić, czemu taka strategia może być użyteczna. Uważali mniejsze sizingi za głupie. Jednak ci proroczy mini-raiserzy wiedzieli, że ich malutkie podbicia musiały działać tylko czasem, aby były opłacalnymi zagraniami.

Weźmy takie pytanie – jeżeli zagrasz min-raise na buttonie, jak często gracze na ciemnych muszą zrzucić karty, aby Twoje zagranie było opłacalne?

Odpowiedź – w 45 procentach przypadków. Fitzgerald wyjaśnia to zagadnienie prostą matematyką. Tylko pomyśl o tym przez moment. Rywal może zagrać all-ina w 54 procentach przypadków – większość czasu – a Twój min-raise i tak będzie działał, nawet wówczas, gdybyś zamiast kart używał do gry opakowań po batonikach.

Tak jak można przypuszczać, Fitzgzerald to człowiek zakochany w liczbach. Chce, aby gracze zrozumieli, w jaki sposób matematyka i statystyki wpływają na każdą decyzję przy stole. Aby pomóc czytelnikom w tym procesie, książka uczy w jaki sposób używać pokerowych narzędzi online, pośród których są Flopzilla, CardrunnersEV, ICMizer, Note Caddy, Holdem Manager 2, a co najważniejsze, stary i dobry kalkulator.

Flopzilla - Mit Pokerowego talentu
Flopzilla – jeden z programów opisanych w książce „Mit pokerowego talentu”

Spójrz na kolejny częsty scenariusz – wszyscy zrzucają do Ciebie na buttonie. Masz A2 i siedemnaście ciemnych. Czy lepiej jest zagrać open-shove czy raise-fold?

Przez lata pokerowa społeczność, włączając to w samego autora, nie wierzyła, że raise fold przy stacku około dwudziestu ciemnych może być opłacalnym zagraniem. Jednak CardRunnersEV pokazuje, że oczekiwana wartość dwóch potencjalnych zagrań jest prawie taka sama. Fitzgerald wyjaśnia:

Co więcej, nie zaryzykowaliśmy tak wielkiej liczby żetonów, aby osiągnąć ten sam wynik. Przejście z poziomu siedemnastu na piętnaście ciemnych, jest znacznie mniej bolesne, niż przejście z poziomu siedemnastu do zera.

Poznanie matematyki będącej podstawą spotów na shortstacku, a które powtarzają się ciągle choćby w turniejach sit and go, jest sprawą kluczową. Pamiętnym przykładem z zeszłorocznego Main Eventu WSOP jest rozdanie z Johnnym Chanem. Wszyscy zrzucili do pokerzysty, który był buttonie. Miał około dwadzieścia ciemnych. Zagrał open shove mając 85 i odpadł z turnieju, kiedy gracz na ciemnej sprawdził z TT. Gdyby Chan zagrał raise-fold albo zrucił karty, to kto wie, być może później zobaczylibyśmy go w finale turnieju?

Wiedza krok po kroku

Książka Fitzgeralda to wiedza w skonsolidowanej formie. Wczesne rozdziały to zarówno kwestie filozoficzne („Czym jest poker?”), ale i również techniczne („Zakresy all-inów i re-shove”). Te podstawowe zagadnienia prowadzą do bardziej zaawansowanych tematów, jak zagrywanie 3-betów i 4-betów, zagranie kontynuacyjne, check-raise'y, donk betting, triple barrel blefy czy gra po flopie.

Cokolwiek pomyślisz o pozapokerowych rozmyślaniach autora (wspomina wszystko od dostępu do broni poprzez psychologię edukacyjną, aż do bitew rapowych) część edukacyjna warta jest swojej ceny. Czytelnikowi, który nie jest zaznajomiony z całym językiem pokerowych HUD-ów, statystyki VPIP i tego, kiedy należy foldować, Fitzgerald wyjaśnia wszystkie zagadnienia dodając pomocne grafiki. Książka jest więc z pewnością warta uwagi.

Opierając się na ponad dziesięcioletnim doświadczeniu, Fitzgerald konkluduje pisząc o pokerowym stylu życia. Sukces w pokerze, szczególnie w 2017 roku, wymaga zdrowego mindsetu i zawziętej etyki pracy.

Minimalne wymagania, aby osiągnąć efektywność podczas zawodowego grania w pokera, to stosowanie dźwigni finansowej w przypadku walut, bycie bezlitosnym nitem w stosunku do własnego kapitału, więcej pracy niż wykonują wszyscy inni i studiowanie pokera tak intensywne, jakbyś miał bronić doktoratu. Musisz to robić codziennie.

„Mit pokerowego talentu” to 330 stron wyczerpującego przewodnika, który wyjaśnia, jak grać w pokera i jak być pokerzystą. Chociaż to głównie gracze turniejów MTT online najbardziej skorzystają z przemyśleń Fitzgeralda, książkę stosować można przy wszystkich wariantach No Limit Holdem (turniejach i grach cashowych), live i online. Po prostu bądź gotów na to, że w pokera trzeba włożyć naprawdę wiele pracy.

Wydawnictwo Player – jak kupić książki?

Wszystkie książki Wydawnictwa Player znajdziecie na stronie internetowej TUTAJ. Każdy tytuł dostępny jest w sklepie na stronie.

Możecie również zapoznać się z ofertą i kolejnymi zapowiedziami książkowymi na fanpage'u wydawnictwa na Facebooku. Zapraszamy do polubienia i śledzenia!

Zgarnij rabat od Pokertexas!

Na każdy tytuł wydany przez Wydawnictwo Player możecie otrzymać rabat w wysokości 6 złotych. Wystarczy przy zamówieniu książek w koszyku wpisać kod rabatowy POKTEX1763. Rabat na każdy wydany przez wydawnictwo tytuł obowiązuje już od 9 sierpnia!

Pamiętajcie również o naszej książkowej wyprzedaży!

Pokerowe książki

Poprzedni artykułPokerowa kartka z kalendarza – Richardson22 trzeci w Sunday Million (10 sierpnia)
Następny artykułSam Simmons – PokerGO to strzał w dziesiątkę