Nie ma zbyt wielu graczy na świecie, którzy bronili na riverze więcej niż niezwykle doświadczony Jonathan „apestyles” Van Fleet. Teraz tłumaczy on, kiedy i jak to robić!
Zapewne grając w pokera mieliście uczucie, że kiedy rywal betuje na riverze, to „zawsze tam to ma”. Oczywiście prawda jest całkowicie inna. Umiejętnością gracza jest tutaj rozpoznanie, czy rywal betuje dla value, czy też dla blefu i kiedy należy bronić na riverze. W swoim filmie opowiada o tym Jonathan „apestyles” Van Fleet, jeden z czołowych graczy MTT na świecie.
Zakres oponenta
Zakres rywala powinien być spolaryzowany pomiędzy dwoma typami rąk: tymi, które mają ponad 50% equity (value) oraz tymi, które idą w kierunku 0% equity (blefy).
To szczególnie sprawdza się, kiedy oponent jest na pozycji. Pomyślcie o tym w ten sposób: jeżeli mają rękę, która ma szansę na wygranie puli na showdownie, to będą czekali. Van Fleet wyjaśnia, że nie ma sensu zamieniać ręki, która ma 20% equity w blef, bo w tej sytuacji można czekać i w 20% rozdań po prostu wygrać tam pulę.
Sytuacja wygląda jednak inaczej, kiedy oponent jest pozycji. Kiedy Wy podejmujecie jeszcze decyzję za nim, nie mają tego luksusu, aby zdecydować czy będą zamykali akcję i jak zagrają. Wtedy to do Was należy decyzja, czy betujecie dla value, czy pod blef.
Wasz zakres
Kiedy „apestyles” ma na riverze przed sobą bet od rywala, to dzieli swój zakres na trzy grupy:
- Value. Pierwszą rzeczą, którą musicie siebie zapytać jest to: czy rywal może betować dla value gorszą rękę? Jeżeli odpowiedź brzmi „tak”, to „mając rękę z value gracie tam call lub raise” – mówi trener
- Bluff catcher. Definicja bluff catchera jest następująca: to właściwie ręka, która pokonuje wszystkie blefy rywala, ale nie może być lepsza od żadnej, którą gra dla value. – Naturą bluff catcherów jest, że są obojętne wobec callowania i foldowania przeciwko zrównoważonemu zakresowi betowania – wyjaśnia trener.
- Trash (śmieciowa ręka). Jeżeli chociaż jeden blef może pokonać Waszą rękę, to wędruje ona do grupy zwanej „śmieciowymi rękami”. „Apestyles” wyjaśnia, że widział już graczy, którzy callowali z king high i przegrywali na lepsze kingh high. Samemu mu się to zdarzało. Po prostu warto, abyście się upewnili, że możecie pokonać WSZYSTKIE blefy zanim naciśniecie przycisk call.
Jaką część zakresy powinniście sprawdzać?
Trener w jednym ze swoich materiałów ułożył działanie, które Wam w tym pomoże. Podzielcie wysokość beta (B) przez wielkość puli wraz z betem (P) i odejmijcie 1, czyli:
[B/P]-1
Przykładowo, jeżeli oponent robi beta za pół puli, czyli 50, a pula wynosi 150, to 50/150 minus 1 = około 67% (dwie trzecie)
To oznacza, że przeciwko betowi na riverze za pół puli bronicie 67% czasu, a przeciwko betowi pulę bronicie pół Waszego zakresu.
– Myślę, że dobrze jest wyobrazić sobie jaką procentową część naszego zakresu powinniśmy bronić. Nie ma szans, aby uzyskać całkowicie dokładny wynik, ale to pomocne w zorientowaniu się, jakie bluff catchery powinniśmy używać i inne – wyjaśnia.
Jak wygląda Wasz zakres?
Wiemy już, że mając przed sobą beta za pulę, powinniśmy bronić minimalnie 50% zakresu. Które to będzie jednak 50%?
– Powiedzmy, że mamy 1/3 value, 1/3 bluff catcherów oraz 1/3 śmieciowych rąk. Wszystkie nasze 33% rąk z value może callować lub raisować. W tym przypadku około 50% naszych bluff catcherów sprawdza, co daje łącznie około 50% rąk. Wszystkie śmieciowe ręce pasujecie, chociaż możecie tam czasem raisować mając bardzo dobre blockery – mówi trener.
Problemem może być to, jakie 50% bluff catcherów tam powinno sprawdzać. Jak to zrobić? Trzeba wybrać pojedyncze bluff catchery według tego, jak blokują zakres value rywala.
– Prawda jest taka, że cała pokerowa populacja za rzadko blefuje rivery. Moja ogólna porada jest taka, aby trzymając bluff catchera starać się pasować, dopóki nie macie dobrego powodu do calla. Możecie callować częściej, kiedy macie przed sobą małego beta lub Wasza karty mają blockujące value i odblokowują ich zakres blefowania – mówi „apestyles”.
