Jeśli chcesz dotrzymać kroku najlepszym graczom na świecie, musisz pracować nad każdym elementem pokerowego rzemiosła. Dotyczy to również konceptu check-raisowania na riverze.
Jak ważnym elementem pokera jest zagranie check-raise?
Aby zademonstrować, jak ważne jest posiadanie solidnej strategii check-raisowania, stworzyliśmy trzy symulacje poniższej ręki:
Cashówka na stawkach 25$/50$. Gra 6-osobowa. Efektywne stacki: 5.000$.
Hero dostaje dwie karty na big blindzie.
Trzy foldy, button podbija do 125$, small blind pasuje, Hero sprawdza.
Flop (275$): Q87
Hero czeka. Button betuje za 190$.
Pierwsza symulacja pokazuje optymalny zakres betów kontynuacyjnych za 2/3 puli przeciwko optymalnej obronie z big blinda.
Wyobraźmy sobie, że big blind z jakiegoś powodu nie może zagrać check-raisa na flopie. Następny obrazek pokazuje, jak button może wykorzystać ów ekstremalny i hipotetyczny scenariusz:
Teraz z kolei wyobraźmy sobie, że big blind to nit, który check-raisuje wyłącznie swoje ręce value. W tym przypadku optymalna strategia dla buttona prezentuje się następująco:
Wszystkie te symulacje udowadniają, że jeśli chcesz zostać pierwszorzędnym pokerzystą, musisz dysponować bardzo dobrym i zrównoważonym zakresem check-raisów.
Choć wszystkie przykłady prezentowały check-raisy na flopie, mają one takie samo zastosowanie na turnie czy riverze. W tym artykule skupimy się na check-raisach na ostatniej z ulic. Skorzystamy z popularnych programów pokerowych – PioSolvera i Flopzilli.
Z jakimi rękoma powinieneś check-raisować na riverze?
Jako że niewielka jest potrzeba posiadania zakresu check-raise na riverze po tym, jak gracz z pozycją zabetował trzy razy, skupimy się na dwóch zdecydowanie bardziej powszechnych spotach:
- Gdy obaj gracze czekają na flopie i turnie, a na riverze gracz z pozycją zagrywa beta.
- Gdy gracz z pozycją zagrywa opóźnionego c-beta na turnie i poprawia na riverze.
Mówiąc bardzo ogólnie, część value naszego zakresu check-raisów na riverze w tych dwóch spotach będzie składać się z układów typu dwie pary i lepszych. Ale istnieją również wyjątki.
Nieco trudniej wybrać ręce, które użyjemy jako blefy.
Wybierając owe ręce, będziemy brać pod uwagę przede wszystkim blockery. Wszak im późniejsza ulica, tym węższe zakresy, a co za tym idzie – tym większą rolę odgrywają blockery właśnie.
Tyle teorii. Przejdźmy do praktyki.
Przykład pierwszy: Check-raise na riverze po wcześniejszych checkach obu graczy na flopie i turnie
Cashówka na stawkach 0.5$/1$. Gra 6-osobowa. Efektywne stacki: 100$.
Hero dostaje dwie karty na big blindzie.
Trzy foldy. Button podbija do 2.5$. Small blind pasuje. Hero sprawdza.
Flop (5.5$): J86
Hero czeka. Button czeka.
Turn (5.5$): Q
Hero czeka. Button czeka.
River (5.5$): 3
Hero czeka. Button betuje za 3.8$. Hero przebija do 16.9$.
Tak wygląda możliwy zbalansowany zakres betów dla buttona:
A tak wygląda zakres rąk, z którymi powinien sprawdzać przeciwko raisowi za pulę (około 50% wcześniejszego betting range’u):
Widzimy, że 8 i T reprezentują sporą część zakresu obrony rywala. Możemy to zwizualizować, wybierając T i 8 jako tzw. „martwe karty” (czyli karty trzymane przez nas albo już spasowane):
Będziemy mieć około 12 kombinacji value (flushe), a biorąc pod uwagę rozmiar naszego zagrania, potrzebujemy również sześć kombinacji blefów. Wybierzemy T8 i 87, ponieważ te ręce najlepiej blokują zakres bet/call rywala, poza tym nie blokują zbyt wielu blefów. Tak wygląda opisywany zakres:
Przykład drugi: Check-raise na riverze po tym, jak rywal zagrał opóźniego c-beta na turnie i kolejnego beta na riverze.
Cashówka 0.5$/1$. Gra 6-osobowa. Efektywne stacki: 100$.
Hero dostaje dwie karty na big blindzie.
Trzy foldy. Button podbija do 2.5$. Small blind pasuje. Hero sprawdza.
Flop (5.5$): Q96
Hero czeka. Button czeka.
Turn (5.5$): 7
Hero czeka. Button betuje za 3.8$. Hero sprawdza.
River (13.1$): 4
Hero czeka. Button betuje za 8.7$. Hero podbija do 39.2$.
Tak wygląda możliwy zbalansowany zakres betów dla buttona:
Rywal musi bronić około 50% rąk, co oznacza, że musi kontynuować z poniższym zakresem, jeśli chce być niemożliwy do wyeksploatowania:
Przeciwko takiemu zakresowi, możemy raisować dla wartości jedynie z naszymi flushami, które reprezentują 10 kombinacji.
Rzecz prosta, musimy również znaleźć jakieś blefy. Będziemy szukać przede wszystkim takich rąk, które blokują zakres value rywala – są to przede wszystkim A9, A7 i A6. Jako że wszystkie wymienione ręce posiadają podobną wartość blokującą, wybierzemy dwie słabsze, ponieważ A9 może również posłużyć jako niezły bluff catcher. Nasz range będzie teraz zrównoważony i posiadał niemal perfekcyjny stosunek value betów do blefów. Poniżej obrazek przedstawiający zbalansowany zakres check-raisów na riverze:
Podsumowanie
Musisz pamiętać, że umiejętność poprawnego check-raisowania to obowiązkowa broń w arsenale każdego pierwszorzędnego gracza. Praca nad tym elementem pokerowego rzemiosła może być nieco nużąca, ale z pewnością przyniesie bardzo pozytywne efekty.
Dominik Nitsche krytykuje Phila Hellmutha – jest najgorszy w high rollerach
