Im silniejsza ręka, tym łatwiejszy call? Niekoniecznie. Aczkolwiek karty w twoim ręku mają znaczenie, ponieważ mogą pomóc określić rękę przeciwnika. Gdy rywal wchodzi all in na riverze, sprawdź, czy masz blokery, które zwiększą szansę, że jego bet to blef.
Gra to No Limit Hold’em, 0,50$/1$ 6-handed. Dwóch doświadczonych graczy zostali pozostawieni sami sobie na blindach. Każdy ma ok. 130$ w stacku. Small blind chciał ukraść blinda robiąc raise do 3$, ale big blind postanowił się bronić.
Na flopie pojawiły się J44. Obaj gracze czekali.
Na turnie spadła 8. Small blind zagrał za 4,50$ do puli 6$. Big blind sprawdził.
Gdy small blind nie c-betuje na tak nieszkodliwym flopie, reprezentuje… coś. Rękę z jakąś wartością na showdownie, a konkretniej rękę, z którą nie musi blefować.
Prawie każda słaba ręka, z którą zrobiłby raise preflop (poza 72) ma nadzieję, gdy blefuje na tym flopie, ponieważ każda ma albo overkartę, albo jakiegoś rodzaju backdoor draw do strita. Albo jedno i drugie. 97, 85, 76, K9, Q8, a nawet 32 – prawie każda ręka, która kompletnie mija się z tym flopem ma karty na turnie, które pozwalają jej kontynuować agresję, jeżeli c-bet zostanie sprawdzony.
Z kolei flop J44 jest trudny dla big blinda, żeby się bronić. Musiałby sprawdzić z rękami typu Kx lub Qx, mając nadzieję na pomoc na turnie lub wykorzystanie pozycji, żeby zmusić rywala do spasowania. Ewentualnie mieć mimo wszystko najlepszą rękę na showdownie.
Głównym celem tych rozważań jest jednak zwrócić waszą uwagę na jedną rzecz. Jeżeli small blind nie czuje potrzeby, żeby betować na flopie, to wskazuje tym samym, że ma coś lepszego niż śmieciowe ręce w stylu 85 wymienione wcześniej. Może to być TT lub A8, z którymi chce kontrolować pulę. Z dziesiątkami small blind będzie miał jeszcze dwie ulice, żeby betować dla wartości. Z A8 bardziej stara się dotrzeć do rivera. A to oznacza, że gdy 8 spada na turnie, a small blind zaczyna betować, to jego ręka bardziej wygląda na TT, A8 czy J2 aniżeli blef typu QT.
Gdy big blind sprawdza na turnie, ciężko wyciągnąć tu jednoznaczne wnioski. Wielu graczy nie mając nic może nie być chętna, żeby blefować na flopie choćby dlatego, że ich zdaniem small blind zawsze sprawdzi. Niektórzy mimo wszystko spróbują to zrobić z rękami typu 75s – w końcu mają backdoor drawy. A jeśli small blind zagra check-call z A-high, 7 I 5 jeszcze mają szanse się pojawić.
Na riverze spadła Q, a więc board ostatecznie wyglądał w ten sposób: J448Q. Small blind czekał.
Pula wynosiła 15$, a big blind postawił na overbet za 19,25$. Takie zagranie sugeruje, że big blind ma strita z T9 lub blefuje z gutshotem, który nie został skompletowany (75, 76, 65, 97). A może broniąc się ze słabą ręką typu J4 trafił już potężny układ na flopie? Ciężko powiedzieć.
Tak czy inaczej small blind odpowiedział robiąc check-raise all in za pozostałe mu 122,82$.
Wracając do checku small blinda na flopie, ten pokaz siły na riverze sugeruje, że gracz ten miał rękę wystarczająco silną, żeby zagrać check-raise na flopie (np. KJ). Nie miał jednak ku temu okazji, ponieważ rywal też czekał. Teraz, gdy dostał szansę, wykorzystał ją. Ale nie wszedł all in przeciwko zwykłemu betowi, tylko przeciwko overbetowi. Potrzeba naprawdę silnej ręki, żeby zdecydować się na taki krok.
Small blindowi nie brakuje jednak blefów. TT i 99 podwójnie blokują jedyny możliwy strit. Small blind mógł bezpiecznie czekać na flopie, po czym poczuć się na tyle komfortowo na turnie, by betować. A check-call na riverze nie wydawał mu się zbyt opłacalny. Jeśli więc chciał, żeby rywal zrzucił Qx, musiał zaatakować. Tym bardziej, że mając TT lub 99 wiedział, że jest mała szansa na to, że rywal ma T9.
Tak czy inaczej, all in small blinda postawił rywala na trudnej pozycji. W tym momencie możemy powiedzieć, że big blind faktycznie miał T9, a więc trafił strita na riverze.
Patrząc na to z perspektywy big blinda, musiał widzieć, że TT i 99 (a więc dwie możliwe blokujące go ręce) są mało prawdopodobne dla small blinda. W końcu big blind blokuje połowę tych kombinacji. Lepszym blef catcherem byłaby więc ręka mająca Q lub 4, a więc pokonująca TT, ale też blokująca fulle.
Ręka small blinda wyglądała naprawdę silnie. Nie tylko dlatego, że wszedł all in przeciwko overbetowi, ale też dlatego, że czekał na flopie. Flop był tak dobry, żeby na nim blefować, a jednak small blind nie uległ pokusie. Dlaczego więc miałby blefować teraz, ryzykując cały stack?
Big blind ostatecznie sprawdził. Ku swojemu nieszczęściu zobaczył, że small blind faktycznie miał rękę, z którą chciał zrobić check-raise na flopie: QQ. Rękę, która zamieniła się w fulla na riverze.
10 najbardziej przydatnych pokerowych tellów cz.1
