Decyzja z dwoma top parami – analiza rozdania z Main Eventu WSOP

0
WSOP

Jonathan Little analizuje ciekawego spota z Main Eventu World Series of Poker. Czy powien był spasować, czy wejść spróbować zagrać all-ina?

Jonathan Little jest jednym z pokerzystów, którzy szczegółowo zapisują swoje rozdania. Dzięki temu może je później przeanalizować, aby dowiedzieć się, czy zagrał prawidłowo.

Wspomniane w nowej analizie rozdanie pochodzi z Main Eventu World Series of Poker. Było to rozdanie multi way, w którym rywale zagrali agresywnie. Zadał sobie pytanie: czy powinien spasować, czy znaleźć sposób na wejście all-in?

Rozdanie rozegrane zostało na poziomie 75/150. Gracz na wczesnej pozycji limpował, a kolejny przebił do 750. Gracz na buttonie sprawdził. Little miał przed sobą JT na small blindzie.

Trener mówi, że pasuje tam tylko w przypadku, gdyby rywal na wczesnej pozycji limpował z myślą o przebiciu. Nie wydaje mu się jednak, aby tak było. Dlatego sprawdził. W ten sposób pięć osób zobaczyło flopa JT9.

Mamy niezły układ, bo dwie top pary. Little wyjaśnia jednak, że w przypadku flopa tego rodzaju trzeba bardzo uważać. Wszak są na nim trzy karty do strita. Jeżeli sporo żetonów wleci do puli, oznacza to, że któryś z graczy ma seta, strita lub świetnego drawa. Co więc robimy: check czy lead?

Little wyjaśnia, że zwykle nie leaduje flopów, które będą dobre dla gracza raisującego przed flopem. W tym spocie czeka z całym zakresem. Big blind zrobił to samo, a gracz, który limpował, zagrał za 1.200. Rywal na lojacku (raiser preflop) sprawdził. Little pomyślał nad check-raisem, ale tylko gdyby gracz tight na buttonie spasował.

On jednak wyprzedził Little'a i sam zagrał raise do 4.000. To znacznie zmieniło sytuację. Gracze, którzy wrzucili już pieniądze do puli mieli świetne oddsy. Little uznał więc, że gracz na buttonie mówi praktycznie: mam tak doskonałą rękę, że dam Wam świetne oddsy, ale i tak mnie nie pokonacie.

Co może mieć oponent?

Strity i sety do doskonałe ręce w tym spocie. Dwie pary naszego bohatera nie są takie dobre. Jasne, możecie złapać waleta lub dziesiątkę, ale istnieje też szansa, że rywale właśnie te karty posiadają. To dlatego pasujemy!

Mamy dość mocną made hand na flopie, ale względu na akcję, zmieniamy ją w bluff catchera. Czy myślimy, że ci gracze blefują odpowiednio często w Main Evencie WSOP? Nie wydaje mi się. Może przeszacowują wartość swoich rąk, ale nie sądzę, aby blefowali w puli multiway. Dlatego wyrzuciłem rękę – tłumaczy Little.

Gracz na big blindzie również spasował. Na turniej pojawiła się 2. Skompletowała drawa do koloru. Wszyscy trzej gracze czekali. River to 2. Gracz na wczesnej pozycji betował 3.500. Gracz na lojacku spasował, a button sprawdził.

Gracz na early pokazał T9. Miał dwie kiepskie pary. Button pokazał 87. Ta ręka była właściwie bluff catcherem ze względu na to, że na stole mógł być lepszy strit i kolor.

Oto cała analiza:

Will Jaffe o dobrym i złym runie oraz tym, co można kontrolować w pokerze

 

Poprzedni artykułWill Jaffe o dobrym i złym runie oraz tym, co można kontrolować w pokerze
Następny artykułBill Perkins znalazł przeciwnika w nowym pojedynku heads-up!