W pokera można grać na kilka różnych sposób i wciąż wygrywać. Co więcej, znalezienie swojego stylu jest bardzo ważne w kontekście długofalowych zysków. Pamiętaj jednak, że „styl” to nie wymówka do tego, by grać tak, jak ci się podoba. Bycie zbyt pasywnym czy zbyt agresywnym to słaba gra, a nie styl gry.
Dlaczego warto mieć swój styl gry?
W pokerze gra mentalna ma duże znaczenie, jeżeli chcemy osiągnąć sukces. Żeby osiągnąć właściwy poziom gry mentalnej, musimy zachować odpowiednią równowagę między grą w komfortowy dla siebie sposób, a stałym ulepszaniem swojej gry. Jeśli mamy swój własny, wygodny i wygrywający styl, który ciągle poprawiamy, o wiele łatwiej jest regularnie grać A-game. Jeżeli na przykład ktoś ma skłonności do gry tight, ale zostanie zmuszony do wielu blefów w dużych pulach, będzie czuł się bardzo niekomfortowo będąc tak daleko od swojej normalnej gry.
Tight-Solid
Tego typu gracz lubi kontrolę i chce zmniejszać wariancję zawsze, gdy tylko nie prowadzi to do znacznej utraty EV. Może spasować zamiast sprawdzić z Q9s na 3-bet od nieznanego sobie big blinda po tym, gdy otworzył z buttona, chociaż ta decyzja jest bardzo bliska wychodzeniu na zero dla doświadczonego gracza.
Gracz tight-solid może zdecydować się nie betować na turnie jedynie z gutshotem, ale czasem to zrobi dla zrównoważenia zakresu. Najlepiej wychodzi mu zauważanie sytuacji, w których rywal za rzadko blefuje, a także zrobi imponujące foldy, których mniej uzdolnieni lub bardziej agresywni gracze nie byliby w stanie zrobić.
Gracz ten ma bardziej przewidywalne wyniki, ale ceną za to jest to, że łatwiej przeciwko niemu się gra. Tight-solid gracze robią minimalne inwestycje w stykowych sytuacjach, dopóki nie zgromadzą wystarczającej liczby readów, ale mają również umiejętności otwierania gry i wykorzystywania rywali, którzy zbyt często pasują.
Umiejętności: robienie dobrych foldów, unikanie wątpliwych blefów, minimalizowanie wariancji
Słabości: mniejszy komfort w dużych pulach, niedostrzeganie dobrych sytuacji do blefów, większy komfort rywali w grze przeciwko nim
Solid-Aggressive
Tego typu gracz również ma talent do unikania złych inwestycji. Może nie robi tylu dobrych foldów, co tight-solid, ale rekompensuje to wywieraniem większej presji w odpowiednich sytuacjach. Solid-aggressive też woli unikać spotów o wysokiej wariancji, ale nie przejmuje się tym tak bardzo, jak robi to tight-solid.
Jeśli chodzi o blefy, to solid-aggressive nie blefuje więcej niż trzeba, żeby zrównoważyć zakres, ale robi to na tyle często, że potrafi uprzykrzyć życie rywalom. Tego typu gracz nie zrobi jednak blefu mając zerowe equity na turnie lub nie będzie robił dziwnych eksperymentów z bet sizingiem, żeby zwiększyć swoje EV. Jego gra jest agresywna, ale zorganizowana.
Umiejętności: świetna równowaga między dobrą grą a idealnie wpasowaną agresją
Słabości: przegapianie dobrych foldów i blefów, za małe exploitowanie rywali
Opportunistic-Aggressive
Podstawa gry u tego rodzaju graczy jest równie solidna co u graczy preferujących styl solid-aggressive. Wyjątkiem jest nieco częstsze „rozrzucanie” żetonów w trakcie długiej sesji, ale gracz będący agresywnym oportunistą nadrabia to bardziej fantazyjnymi liniami betowania i bet sizingiem. Dowodem na to, że jesteś posiadaczem tego stylu, jest to, że zdarza ci się blefować z zerowym equity, ponieważ wierzysz, że sytuacja tego wymaga. Czasem blefujesz za 1/3 puli, a innym razem robisz duży overbet. Twój bet sizing jest bardzo płynny, a twoje oczy otwarte jak u głodnego drapieżnika na łowach. Zdarza się, że twoja agresja jest czasem źle ulokowana i potem jej żałujesz. Na szczęście koniec końców zarabiasz więcej niż tracisz wyszukując kolejne sytuacje, w których fold equity jest po twojej stronie.
Umiejętności: wynajdowanie linii, których nie widzą inni gracze, solidna podstawa gry, ale płynna i otwarta na różnego rodzaju ready
Słabości: czasem brnie za daleko w swoich pomysłach i przegapia szanse na dobre foldy lub kontrolujące pulę checki
All-Out-Attack
Gracz preferujący tak agresywny styl gry stale przekracza kolejne granice, żeby postawić rywali w niekomfortowych sytuacjach. Chociaż jego agresja jest zbyt duża, przez co podstawa gry zaczyna na tym cierpieć, to jednak taki styl może wziąć z zaskoczenia niczego nie podejrzewającego regularsa lub gracza tight.
Ten agresywny styl oparty na ciągłym ataku sprawia, że grający nim gracz 3-betuje bardziej light, niż nakazywałaby to teoria gier. Ponadto częściej blefuje i robi bardziej loose calle. Grając przeciwko niemu masz wrażenie, że nigdy nie masz żadnego fold equity. Zaczynasz więc grać bardziej pasywnie i czekasz na lepsze karty, by móc podjąć z nim walkę. Wtedy jednak gracz ten dostosowuje się do ciebie i przestaje tak często blefować.
Gracze All-Out-Attack wykorzystują kreatywne rozmiary betów, raisują blefując w miejscach, gdzie inni grali by tylko dla wartości i nie boją się niczego. Nawet wariancji. Generują dużo akcji i w takich grach idzie im najlepiej. Mogą wydawać się słabymi maniakami, ale różnica jest zasadnicza: słaby maniak wybiera beznadziejne miejsca do blefowania i nigdy nie potrafi zwolnić. Styl All-Out-Attack to jednak ekstremalna agresja tylko do momentu, do którego rywale są w stanie ją tolerować. Potem następuje zmiana tempa, która być może jeszcze bardziej uderza w rywali, którzy ciągle są o krok za nim.
Umiejętności: prowokowanie błędów ze strony rywali poprzez stawianie ich w niekomfortowych sytuacjach, wygrywanie wielu puli, których pasywni gracze by nie zdobyli
Słabości: czasem jest zbyt agresywny, przegapia szanse na dobre foldy, wyraźnie zwiększa wariancję
Check-raise w pokerze – oto wszystko, co musisz o nim wiedzieć
