W pierwszej części tekstu opisane zostały podstawowe i nieco bardziej zaawansowane strategie 4-betowania. Teraz zajmiemy się kilkoma niuansami, które również trzeba brać pod uwagę, gdy podejmujemy decyzję na temat 4-betów.
Kandydaci na blefy
Blefowanie podczas 4-betowania jest najbardziej efektywne przeciwko graczom loose-aggressive, którzy szeroko 3-betują, a także w sytuacjach, gdy pierwotny agresor jest na późnej pozycji, co sprawia, że ma szerszy niż zwykle zakres.
W kwestii tego jakie ręce są dobrymi kandydatami na blef, pod uwagę należy brać trzy podstawowe czynniki:
1. Blokery: Mając w ręku asa blokujesz niektóre kombinacje silnych rąk, które może mieć rywal (jak AA czy AK). 6 kombinacji AA zostaje zredukowane do 3, a 16 kombinacji AK jest zredukowane do 12.
2. Realizacja equity: Czynnik ten sprowadza się do grywalności twojej ręki po flopie. Na przykład 87s poradzi sobie o wiele lepiej niż A8s i łatwiej będzie tej ręce znaleźć dobre karty na turnie/riverze, by móc betować.
3. Pokrycie boardu: W niektórych zakresach 4-betowania, włączenie do nich rąk typu 87s znacząco zwiększa pokrycie boardu. Jeżeli 4-betujesz jedynie z QQ+, AK i A2s-A5s, a na boardzie pojawią się 789 rainbow, c-betowanie i bycie przebitym postawi cię w trudnym położeniu, ponieważ twój zakres nigdy nie łapie kontaktu z tego typu boardem.
Niskie asy (A2s-A5s) często świetnie sobie radzą jako kandydaci do blefowania, ponieważ utrzymują przyzwoite equity przeciwko zakresowi sprawdzania. Mają one również przyzwoitą grywalność po flopie dzięki możliwościom trafienia top pary, niskich stritów i nutsowych kolorów.
Ponadto niskie asy blokują wspomniane kombinacje AA i AK, z którymi nie chcielibyśmy się mierzyć.
Będąc na wczesnej pozycji, AQo może być świetnym kandydatem na blef: to za silna ręka, żeby z nią foldować, ale również najczęściej za słaba, żeby tylko sprawdzić. Dodatkowo również blokuje AA i AK, a także ma rozsądne equity przeciwko zakresowi 3-betowania/callowania, w którym często są ręce 99-JJ.
4-betowanie: częstotliwość
Solvery zalecają, żeby podejmować decyzje oparte na częstotliwości, a nie metodologii „tę rękę zawsze rozegrać w ten sam sposób”. Na przykład 4-betować AA powinniśmy w 80% przypadków, a sprawdzać w pozostałych 20%. Tego typu rozegranie jest dla nas korzystne, ponieważ wzmacnia nasz zakres, gdy tylko sprawdzamy 3-bet. Dzięki temu stajemy się trudniejsi dla naszych rywali.
Cold 4-bet
Ponieważ nie masz wcześniej zainwestowanych w rozdanie pieniędzy, cold 4-bet to potężna broń w twoim arsenale. Zwykle postrzegane jest jako pokaz ogromnej siły, dlatego potrafi skutecznie wymuszać foldy na rywalach, którzy 3-betują zbyt szeroko.
4-betowanie vs cold callowanie 3-betów
W 3-betowanych pulach, jeżeli akcja dociera do ciebie na blindach, nigdy nie powinieneś cold callować. Zawsze lepiej zrobić cold 4-bet, jeżeli chcesz wejść do puli.
W pewnych sytuacjach, szczególnie przeciwko słabym rywalom z dużymi stackami i łatwymi do wykorzystania tendencjami, cold call 3-beta może być zagraniem +EV. Ogólnie jednak cold call 3-beta powinien być unikany z kilku powodów:
1. Twój zakres staje się zwykle oczywisty (AJs, AQ, 99-JJ), ponieważ zwykle 4-betowałbyś z lepszymi rękami i zrobiłbyś fold ze słabszymi.
2. Jeżeli tylko robisz cold call 3-beta, dajesz pierwotnemu agresorowi świetne oddsy, żeby wszedł do gry, co znacznie zmniejsza twoje equity.
3. Otwierasz się również na re-squeeze gracza po lewej lub przez pierwotnego agresora.
4. Możesz wygrać jedynie po flopie, ponieważ nie masz żadnego fold equity, gdy jedynie sprawdzasz.
Gra przeciwko 4-betowi
Jeżeli 3-betujesz i dostajesz 4-bet preflop, pamiętaj o świetnych oddsach, które dostajesz, żeby sprawdzić. Wynoszą one zazwyczaj 3 lub 3,5 do 1. Oznacza to, że potrzebujesz ok. 25-30% equity przeciwko zakresowi rywala, żeby móc sprawdzić z zyskiem.
Oznacza to, że w takiej sytuacji powinieneś dosyć często oglądać flopa, ponieważ dostajesz świetne oddsy. Nie bój się jednak zrzucić rękę po flopie, jeżeli nie złapiesz żadnego kontaktu z boardem.
Strategia gry po flopie
Ograniczone i nieograniczone zakresy
Jako 4-betujący preflop, często będziesz miał nieograniczony zakres, zawierający wszystkie najsilniejsze ręce. Gdy twój rywal tylko sprawdzi twój 4-bet, najprawdopodobniej nie ma tych samych rąk co ty, ponieważ z nimi raczej byłby skłonny 5-betować lub wejść all in. Dlatego też możesz często atakować na boardach A-high i K-high, ponieważ lepiej trafiają one w twój zakres, niż w zakres rywala.
Sytuacje daleko z przodu / daleko z tyłu
W takich scenariuszach posiadanie A5s na boardzie A42 powinno skłonić cię do zrobienia checka. Jesteś daleko z przodu średnich par rywala, który ma tylko dwa outy, lub rywal ma lepszą rękę z silniejszym asem. Poza tym, jeżeli będziesz betował, a rywal przebije, często nie będziesz szczęśliwy robiąc call w tej sytuacji. Jeśli z kolei zrobisz bet na flopie i shove na turnie, nie będziesz zadowolony, jeżeli rywal cię sprawdzi, ponieważ może to zrobić jedynie z lepszymi rękami od twojej.
Sizing c-betów
Mały c-bet (25% puli) z większością twojego zakresu 4-betowania pozwoli ci negować equity rywala i kontynuować grę za świetną cenę, gdy blefujesz. Tego typu sizing zalecany jest również dlatego, że na kolejnych ulicach powinieneś chcieć utrzymać dobry stosunek stacków do puli, żeby mieć odpowiednio wysokie fold equity.
Co jest ważniejszą umiejętnością: czytanie rywali czy obliczanie oddsów?
