W ciekawym tekście dla bloga WPT Tony Dunst postanowił podzielić się dziesięcioma radami dla graczy online.
Tony Dunst to komentator World Poker Tour, profesjonalny gracz, a także trener Learn WPT. W jednym ze swoich tekstów i filmach podzielił się dziesięcioma uniwersalnymi radami dla graczy.
Rywale otwiera zbyt szeroko
W pokerze ogólnie ludzie otwierają zbyt wiele rąk. Tyczy się to szczególnie turniejów, bo taka jest ich formuła. Mając jedna solidne pojęcie o zakresach, będziecie też wiedzieli, co rywale powinni otwierać. Przykładowo w początkowej fazie turnieju deepstack Dunst zaleca szersze 3-betowanie szerokich zakresów.
Korzyścią z używania dość liniowego zakresu (głównie dobre ręce, które grają się dobrze po flopie) jest możliwość poszerzania zakresu i wykorzystywania błędów graczy, którzy otwierają zbyt szeroko.
Jeżeli zobaczycie, że rywale otwierają zbyt szeroko, co zwykle powiązane jest też z tym, że sprawdzają zbyt szeroko 3-bety, ręce w Waszym liniowym zakresie na tej pozycji stają się automatycznie 3-betami.
Kiedy gracz otwiera za szeroko, musicie wziąć pod uwagę wszystkie ręce, które są sprawdzane lub gracie z nimi all-ina i chcecie zamienić je na opłacalne zagrania za wszystko.
Przykładowo, jeżeli gracz na cutoffie otwiera, a Wy macie 25 bigsów na small blindzie, Tony zaleca mieszanie kombinacji suited typu A9, K9, J9, T8, 98 oraz KJ, jako 3-betów oraz flat callowanie A2 i A3 suited przeciwko graczom, którzy otwierają za szeroko. To proste i opłacalne dostosowanie się do rywali, którzy otwierają szeroko przed flopem.
W dużych spotach grają prostego pokera
Ta rada sprawdza się szczególnie w przypadku rywali na średnich lub niskich stawkach online i w pokerze live. Dunst zauważa, że rywale za rzadko blefują, kiedy 3-betują i 4-betują, check-raisują na flopie, raisują na turnie, raisują w odpowiedzi na Waszego beta na riverze i w innych spotach, gdzie muszą zaryzykować sporą część stacka.
W przypadku pokera live możecie takich graczy można rozpoznać poprzez to, jak rozmawiają o pokerze i rozdaniach. Czasem widać, że są dość sceptyczni w kwestii marnowania żetonów i blefowania stacka.
Dlatego też łatwo ich ograć w dużych spotach. Grają tam bardzo prostego pokera i dopóki nie macie dobrej ręki, możecie pasować. Jak się dostosować? Otwieracie wąski zakres, przeciwko takiemu rywalowi i pasujecie marginalne ręce na ich 3-bety.
Sprawdzają zbyt szeroko przed flopem
Dunst zauważył, że pokerzyści niskich do średnich stawek sprawdzają zwykle zbyt szeroko z asami offsuit oraz kombinacjami broadway offsuit.
Dodatkowo tacy graczy często flat callują z parami w spotach, w których mają mało żetonów. Dlatego też możecie częściej betować jako blef przeciwko nim. Po prostu sprawdzają za dużo rąk przed flopem, które nie złapią niczego na flopie.
Przykładowo, jestście bez pozycji, oponent sprawdza. Flop to różne karty, a Wy powinniście tam mieszać zagrania: robić beta lub czekać. Przeciwko graczowi, który flat calluje za dużo przed flopem, możecie tam zacząć używać mniejszych i i częstszych c-betów.
Dobrym dostosowaniem strategicznym przeciwko takim graczom jest barrelowanie na wszystkich trzech uliczkach i to znacznie bardziej szeroko. Ciężej będzie im tam dotrzeć do turna i rivera z mocnymi rękami, kiedy ich zakresy są tak szerokie przed flopem i mają sporo kombinacji typu druga lub trzecia para.
Możecie mocniej naciskać na dalszych uliczkach w rozdaniach z takimi graczami, bo będą tam mieli słabsze zakresy.
Grają zbyt pasywnie po flopie bez value na showdownie
To tendencja, którą zobaczysz u graczy pasywnych. Nie zdają sobie sprawy z tego, że powinni blefować dość często, kiedy nie mają showdown value.
Taki typ gracza sprawdza na big blindzie, kiedy otwieracie na późnej pozycji. Później często kontynuuje przeciwko c-betowi mając szerokie capped range, kiedy dobra karta dla Was pojawia się na boardzie (przykładowo ace high lub king high).
Kiedy na riverze nie ma nic, bo przykładowo żaden draw się nie skompletował, a rywal się zastanawia, możecie rozważyć wyblefowanie ich z rozdania.
Przykładowo otwieracie 87s, a flop jest kiepski dla Waszego zakresu. Turn i river to blotki, a Wy nie pokonujecie tam drawa rywala, który czeka do Was. Widzicie więc wyraźnie, że taki graczy jest pasywny i nie ma rąk na showdown. Czeka do Was z rękami, które nie mają tam value. Powinniście więc swoje ręce zamieniać częściej na blefy.
Dodatkowo powinniście też skoncentrować się na tym, aby grać pasywnie z rękami, które dotrą do showdownu i wygrają z graczem, który obiera pasywną linię na flopie z rękami, które nie mają value showdownie. Jednocześnie musicie grać agresywnie z rękami, które na showdownie nigdy nie wygrają.
Grają open shove zbyt szeroko
To częsty błąd graczy MTT, którzy przykładowo używają starych informacji o zakresach all-in.
Przykładowo, jeżeli ktoś ma 10 blindów na środkowej pozycji, pomyśli że każdy as jest dobry na all-ina przed flopem, a właśnie nie o to chodzi.
Mając dziesięć bigsów na middle position powinniście pasować od A2 do A6. Pasujecie też ręce typu JT, QT i KT. Kiedy zobaczysz graczy, którzy grają zbyt szeroko i pasują do ciebie na small lub big blindzie macie teraz znaczącą przewagę, bo możecie rozpoznać typy rąk, z którymi zagrywają za szerokie all-iny.
Kolejny przykład. Gdy widzicie, że rywal gra all-ina na wczesnej pozycji mając 10 big blindów i wszyscy pasują do Was, a macie tam A6, to czysty call. Z kolei gdy jakiś rywal gra bardzo tight i widzicie takie same zagranie, to powinniście pasować.
Druga część porad już wkrótce!
Garrett Adelstein – brutalny slowroll i wielki rewanż na rywalu!
