Kiedy w Wasze ręce wpadają karty, które potocznie nazywane są „premium hands”, Wasza podświadomość zaczyna pracować na wyższych obrotach. Niejako od niechcenia zaczynacie przeliczać w głowie, jaka liczba żetonów tym razem zasili Wasz stack. Ta na pozór komfortowa sytuacja bardzo szybko może jednak przerodzić się w duży problem.
Rozstanie z bardzo dobrymi kartami, które przed flopem jawiły Wam się jako potężne źródło zysków, z pewnością nie należy do grona łatwych decyzji. Nie mniej jednak, na swojej drodze wielokrotnie znajdziecie się w sytuacji, w której będzie ona jedyną właściwą. Jak rozpoznać, że właśnie teraz nadszedł ten moment?
W podjęciu tej decyzji pomóc Wam może kilka przesłanek, których właściwe odczytanie pozwoli Wam zaoszczędzić znaczną część stacka. Poniżej przedstawiamy te najczęściej spotykane, jednocześnie najbardziej przekonujące.
Struktura boardu
Karty wspólne, które pojawią się na środku stołu, mogą zarówno utwierdzić Was w przekonaniu, że jesteście na dobrej drodze do wygrania puli, jak również znacznie ochłodzić Wasz zapał. Logika podpowiada, że flop w postaci 5-6-7 z i/lub drawem do koloru nie powinien napawać Was radością.
Warto uświadomić sobie, że ręka, która wspaniale prezentuje się przed flopem, po ukazaniu się pierwszych trzech kart wspólnych może znacznie stracić na wartości i naprawdę nie warto trzymać się jej jak rąbka maminej spódnicy tylko dlatego, że ciężko jest się z nią rozstać.
Zakres przeciwnika przed flopem
Jeśli docieracie w rozdaniu do punktu, w którym rozważacie zrzucenie wysokiej pary, to przede wszystkim musicie się zastanowić, jaki wpływ na zakres Waszego przeciwnika ma gra przed flopem. Jeśli na boardzie leży 3-4-5-6, a Wy sprawdziliście 4-bet przed flopem, to czy naprawdę obstawiacie rywala na lepszą rękę niż Wasza i pasujecie AA, jeśli on wrzuci all-ina na turnie? Z pewnością bardziej prawdopodobne jest, że jedynie sprawdziłby 3-beta przed flopem z rękami typu 2-2 lub 7-7. Inne ręce z dwójką lub siódemką w obliczu agresji raczej zostałyby przez niego spasowane przed flopem.
Jeśli zmienimy troszkę scenariusz i powiemy, że przed flopem miało miejsce tylko podbicie od luźnego gracza na dealerze, to teraz w jego zakresie jest każda ręka zawierająca dwójkę lub siódemkę. Gracze tight, którzy okazali siłę przed flopem, prawie zawsze będą mieli rękę z zakresu JJ-AA, ewentualnie AK, które często nic nie trafia na flopie, więc patrzcie na board przez pryzmat możliwych rąk swojego przeciwnika i jego wizerunku przy stole.
Tendencje po flopie
Chociaż czasem prawdziwe jest stwierdzenie, że gracze agresywni przed flopem, będą agresywni również po flopie, to jednak są pewne tendencje, które pomogą Wam określić, że tym razem może być inaczej. Robienie notatek na regularnego gracza online może tu bardzo pomóc. Zadajcie sobie następujące pytania:
– Czy Wasz przeciwnik rozgrywa dobre drawy po flopie pasywnie, czy woli wrzucić z nimi all-ina?
– Czy chętniej robi małe podbicie z top parą na flopie, żeby upewnić się w jakiej jest sytuacji?
– Czy jest to gracz, który na niebezpiecznym boardzie wywiera presję, żeby Was przestraszyć, nawet wtedy, gdy nic nie ma?
– Czy jest wystarczająco tight, że zagrywa tylko dla wartości i tylko z dwoma parami lub lepszym układem?
Jeśli zadacie sobie te pytania i będziecie ze sobą szczerzy, to zobaczycie, że są sytuacje, w których widać jak na dłoni, czy powinniście spasować. W grze live bez problemu rozpoznacie graczy, którzy czekają wyłącznie na bardzo mocną rękę i chcą z niej wyciągnąć value. Nie sprawdzajcie ich, nawet jeśli ciężko Wam wyrzucić własną rękę bez obejrzenia ich kart. Pomyślcie tylko – ilu spotkaliście graczy, którzy grali z Wami na żywo, sprawdzili, nadziali się na nutsowe układy, a potem powiedzieli „wiedziałem, że masz dobrze”? Zaufajcie sobie.
Wielkość stacków
Wielkość stacków, zarówno Waszych własnych, jak i tych będących w posiadaniu rywali, jest jedną z ważniejszych kwestii w trakcie podejmowania większości decyzji przy pokerowych stołach. Nie inaczej jest w momencie, gdy znajdujecie się w trudnej sytuacji ze swoją wysoką parą.
Gra na głębokim stacku może doprowadzić do ciężkich decyzji na riverze, kiedy to zmuszeni będziecie zaangażować dużą liczbę żetonów, podczas gdy gra na shorcie zwykle prowadzi do stackowania we wczesnej fazie rozdania.
Pozycja przy stole
Odpowiednia pozycja przy pokerowym stole, przy odpowiednim jej wykorzystaniu, daje ogromną przewagę nad rywalami. Zastanówcie się sami – jeśli to Wam przypada w udziale kończenie każdej rundy licytacji, macie doskonały pogląd na całą sytuację. Jeśli wygląda ona dla Was korzystnie – możecie wyciągnąć maksymalną wartość z siły Waszej ręki. Jeśli natomiast historia opowiadana przez przeciwników za pomocą ich zagrań ma sens i pozwala Wam sądzić, że Wasza wysoka para może nie być wystarczająca – będziecie mogli odpowiednio wcześnie podjąć decyzję o wyrzuceniu swoich kart.
Emocjonalne przywiązanie do ręki
Mówi się, że „miłość jest ślepa”. Powiedzenie to nie ma lepszego zastosowania, niż podczas pokerowej rozgrywki. Zgodnie z tym, o czym wspominaliśmy na początku, wielu pokerzystów widząc silną rękę, w zasadzie z automatu zaczyna przeliczać w głowie zarobione już żetony. Niestety zdarza się, że dalszy przebieg rozdania szybko te wizje weryfikuje, a wtedy decyzja o rozstaniu się z tak obiecującą ręką przychodzi im z wielkim trudem.
Emocje w pokerze nigdy nie są dobrym doradcą. Nieprzemyślane decyzje możecie podejmować nie tylko pod wpływem ogromnego zdenerwowania, ale również w sytuacji, w której zbytnio przywiążecie się do tak silnej (na początku) ręki. Gorąco Was zachęcamy – odłóżcie wewnętrzne rozterki na bok i skupcie się na tym, co naprawdę istotne.
Na podstawie: somuchpoker.com/find-out-how-to-know-when-to-fold-your-premium-hands-2/
