Blef jest zagraniem niezwykle spektakularnym, a każde rozdanie wygrane w ten sposób przynosi nam niezwykle dużo samozadowolenia. Jest to jednak również zagranie, które stosowane źle przynosić może bardzo dużo strat.
Nieumiejętne blefowanie jest sporym problemem, szczególnie dla mało doświadczonych graczy, którzy wiedzę o pokerze czerpią z telewizyjnych relacji. Programy takie są montowane i znajdują się w nich tylko ciekawe zagrania, łatwo więc wpaść w pułapkę i uznać, że w pokerze blefować trzeba często. Nie widzimy jednak wielu rozdań, w których nawet najlepsi nie blefują tylko spokojnie czekają na dobrą do tego okazję. Dzieje się tak dlatego, że każdy blef musi być dobrze przygotowany, zaplanowany i poprzedzony wnikliwą analizą. Dopiero wtedy będzie on zagraniem, które przynosić nam będzie oczekiwane korzyści.
O inteligentnym blefowaniu pisze Eric "Damnringer" Burtzlaff w rubryce "Play like the pros" w magazynie Poker Player. Eric przytacza przykład swojego rozdania, na którym idealnie widać jakim tokiem myślenia i analizy powinniśmy się kierować blefując.
Rozdanie odbywa się na stawkach $1/$2 NL Holdem na stole 9-osobowym. Eric otwiera za $6 ze środkowej pozycji mając A Q , sprawdzają go słabi gracze na buttonie oraz na big blindzie. Gracz na big blindzie grał bardzo prostego i czytelnego pokera, w tym momencie Eric obstawiał go na bardzo wąski zakres: niskich par oraz suited connectory w typie 6-7 lub 8-9. Zakres gracza na buttonie był trochę szerszy: pary do TT, dwie różne wysokie karty, a także suited connectory.
Flop – 9 3 2
Eric wiedział, że grając przeciwko słabym rywalom zagra na tym flopie cont.beta, zdawał sobie jednak również sprawę, że zapewne będzie musiał powtórzyć to zagranie również na turn. Po checku od BB zagrał więc za $15 do puli $20 i został sprawdzony tylko przez gracza na buttonie. W tym momencie obstawiał rywala na: sety oraz spekulacyjne ręce jak: 9-x, pary typu 77 i jeszcze słabsze ręce.
Turn – J
Eric stwierdził, że wobec zakresu rąk rywala J na turn może być kartą, która przestraszy przeciwnika i musi zagrać. Dodatkowo mało prawdopodobnym jest, aby ten walet w jakikolwiek sposób wzmocnił rękę przeciwnika. Jednak zanim Eric wykonał zagranie na turnie przeanalizował co jego zagranie będzie oznaczać i jaki zakres rąk on sam reprezentuje. Eric uznał, że jego własny zakres to: 99+, A9, AJ, KJ, QJ, 22 i 33. W swoim zasięgu ma także semi blefy z kartami typu: KQ czy QT. W opinii Erica jest niewiele rąk, z którymi całkowicie rozminął się z flopem i kontynuowałby grę i to jest klucz do decyzji o zagraniu na turn. W związku z tym zagrał za $34 do puli wynoszącej $50 i po chwili zastanowienia został sprawdzony. W tym momencie z zakresu rywala Eric wyrzucił sety i dwie pary uznając, że z tymi kartami przeciwnik by na turn przebijał, jeśli tego nie zrobił to w jego zakresie pozostały tylko znacznie słabsze układy.
River – K
Jak stwierdził Eric to perfekcyjna karta dla jego własnego zakresu, w związku z tym zagrywa za $70 do $117 puli i zmusza przeciwnika do spasowania. Dzięki zagraniom w każdej rundzie licytacji jego ręka wygląda na bardzo silną, a dodatkowo river kompletował jego ewentualne semi blefy z QT i KQ.
Podsumowując Eric zwraca uwagę, na fakt, że myślenie o rozdaniu z perspektywy naszego przeciwnika dodaje naszej grze wartości. Pozwala to także na przygotowywanie znakomitych blefów, które z boku mogą wyglądać na "zagrania maniaka". Kluczem do takich zagrań jest wnikliwa analiza i logiczne myślenie, które musi brać pod uwagę nie tylko to jak my widzimy to rozdanie, ale także to jak przeciwnik je widzi i co sądzi o naszych kartach. Jeśli ten tok myślenia będziemy stosować w każdej ręce to staniemy się bardzo trudnym i niewygodnym przeciwnikiem, a o to przecież nam chodzi.
Na podstawie: "Play like the pros – intelligent bluffing" Eric Burtzlaff – Poker Player
poza tym blefowanie słabych graczy i spore betowanie nie jest mądre. słaby gracz jak coś trafi to będzie callował do końca, na microstawkach nawet bottom parę trafioną na flopie.
a co gdyby na flopie button raisował ? albo na turnie się zestackował ? potulne podkulenie ogona i fold ?
ta linia jest idiotyczna, jesli chociaz troche mysli jeden z tych graczy to scaluje to z kazda para
można sobie gdybac ale nic nie wiemy o graczu na buttonie i o Hero. Jaki mają image, staty itp. Nic pozatym ze gracz na buttonie jest slaby Nam nie mowi. Przeciwko slabemu graczowi, ktory nie mysli nie powinnismy tworzyc wielkich potów jak w tym rozdaniu to raz. Po drugie jezeli to Calling station czy nie lepiej jest takiego gracza nie blefowac. Napewno jezeliby Ks nie spadl na river tylko jakis blank to ciezko byloby Hero wygrac blefem na river przeciwko slabemu i nie myslacemu graczowi.
Cont bety w takim wypadku lub po prostu quick bluff call są widoczne jako blefy za 50% do 90% puli. Hero runer runer call z Q10 dla mnie nie wchodzi w grę.
Chciałem napisać to samo co Q1984. Ale mnie wyprzedził :)))
Wersja krótsza: bet, bet, bet. Uda się albo nie.
nie podoba mi sie myslenie Hero. Skoro on jest takim kozakiem na stawkach 1/2$ to dlaczego mysli ze z setem button nie zagralby po prostu call majac pozycje na riverze? Skoro Hero reprezentuje tutaj mocne rece odpalajac barrele na kazdej ulicy, to napewno nie reprezentuje tutaj A9. Oczywiscie Ks na river kopletuje tutaj drawy QT lub opcje runera koloru ale… czy nie lepiej dac zawodnikowi dac sie powiesic na blefie jezeli mamy nad nim pozycje w takiej rece jezeliby button trafilby seta na flopie?
Jestem ciekaw czy autor tak samo pieknie doklada historie jezeli rywal zlapalby seta na flopie i slowplayowal go by dac sie wykrwawic rywalowi, ktory reprezentuje mocną reke.Oczywiscie Js i Ks to dobre karty na blef w takim wypadku bez dwoch zdan jezeli obstawial i mial pewnosc u rywala na pary 22-88.
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.