Omaha Pot Limit – kluczowe koncepcje gry przed flopem

Podzieliliśmy już ręce startowe na kategorie, pora zatem, aby przedstawić kluczowe i uniwersalne (nie związane ze stylem gry) koncepcje dotyczące doboru i rozgrywania rąk preflop autorstwa Jeffa Hwanga.

Na początku warto zaznaczyć, że nie ma jednego obowiązującego stylu gry przed flopem: gracze zależnie od preferencji mogą grać mniej lub bardziej loose (decyduje o tym wykorzystywanie mniej lub bardziej spekulatywnych rąk), należy jednak unikać zestawów sklasyfikowanych jako bezwartościowe, te bowiem nie dają nam szansy na znalezienie się w jednej z wymienionych w poprzednim artykule pożądanych sytuacji, w których możemy liczyć na wygranie dużej puli. Oczywiście premium hands zazwyczaj gramy z dowolnej pozycji i w większości okoliczności.

1. Kiedy gramy bez pozycji, naszym głównym celem powinien być wieloosobowy pot. Wynika to z faktu, że w większości przypadków nie trafimy flopa, będziemy zmuszeni czekać i w odpowiedzi na bet przeciwników foldować, kiedy więc złapiemy wreszcie mocny układ albo mocny draw, chcemy rekompensaty za wszystkie inne nietrafione razy. W efekcie najlepiej jedynie limpować albo stosować niewielkie podbicie (w przypadku premium hands), aby wciągnąć do gry jak najwięcej przeciwników ? nie chcielibyśmy bowiem znaleźć się w dużej puli bez pozycji tylko z jednym oponentem, który z łatwością będzie mógł nas w takich okolicznościach ograć.

2. Niższe karty są bardziej spekulatywne niż wysokie. Choć ręce Q J T 9 i 7 6 5 4 mają taką samą strukturę, zestaw pierwszy ma przewagę z racji na to, że wyższe karty mogą trafić top parę albo dwie top pary, które warto betować z pozycji w chwili, gdy wszyscy gracze przed nami czekali.

3. Spekulatywne ręce dobre do drawowania wymagają dużego stacka, wieloosobowego pota i implied oddsów , aby rozgrywanie ich było opłacalne i wypłacalne.

4. Marginalne ręce rozgrywamy jedynie z późnej pozycji i tylko wtedy, gdy obejrzenie flopa niewiele kosztuje.

5. W grze, w której przeciwnicy grają loose i pasywnie przed flopem, możemy sobie pozwolić na rozgrywanie spekulatywnych rąk z dowolnej pozycji. Warunki te są typowe dla małych stawek, zarówno w Internecie jak i w grach live.

6. Gdy przeciwnicy grają loose, są agresywni i mają duże stacki, warto grać spekulatywne ręce z każdej pozycji (gracze tight powinni jednak zarezerwować je dla późnej pozycji). Takie gry są zwykle charakterystyczne dla wysokich stawek live. Trzeba przy tym oczywiście liczyć się z faktem, że często będziemy zmuszeni zrzucać nietrafione karty bez pozycji.

7. Spekulatywne ręce są grywalne z późnej pozycji w większości przypadków (z wyjątkiem sytuacji, gdy ktoś gra all-in, albo mamy przed sobą raise i reraise). Oczywiście warunkiem jest tutaj posiadanie normalnego stacka. De facto, mając przewagę pozycji nad resztą stołu możemy sobie pozwolić na rozgrywanie spekulatywnych rąk nawet w starciu jeden na jednego, gdy gracz przed nami podbija.

8. Każda ręka typu A-A-x-x jest ręką drawującą i tak właśnie powinna być traktowana z wyjątkiem sytuacji, w której uda nam się wrzucić większość pieniędzy do puli jeszcze przed flopem. W efekcie z asami lepiej jedynie limpować, ograniczając się do podbijania z nimi w razie zestawu typu premium hand. Wyjątkiem jest sytuacja, w której możemy zagrać all-in przed flopem w heads-upie.

9. Unikajmy dużych reraise?ów z asami, jeżeli nie możemy wrzucić większości naszych pieniędzy do puli jeszcze przed flopem. Reraise oznacza zwykle asy, jeżeli więc decydujemy się na takie zagranie, zdradzamy siłę naszej ręki i wciągamy do gry tylko tych przeciwników, którzy mają ochotę je złamać.

10. Gdy przed nami następuje raise i reraise, zwykle najlepiej zrzucić wszystkie ręce, które zawierają w sobie asa. Jak powiedzieliśmy wcześniej, reraise oznacza zwykle asy, dlatego w przypadku dużego stacka i chęci do gry lepiej szukać takich zestawów, które nie ryzykują bycia zdominowanymi, jak na przykład 9-8-7-6 double suited.

11. Gdy znajdujemy się na późnej pozycji, często powinniśmy podbijać przed flopem z premium hands. Powody są dwa: po pierwsze chcemy budować pulę, po drugie możemy też woleć ograniczyć liczbę przeciwników, gdy gramy z pozycji, która ułatwia outplayowanie oponentów.

12. Koszt gry zbyt tight to jedynie stracone blindy, natomiast efektem gry zbyt loose może być utrata całego stacka. Hwang radzi zatem, aby czekać na ręce, które spełniają nasze wymagania, wyrzucać karty bezwartościowe i unikać marginalnych zestawów w rozdaniach, gdzie nie mamy pozycji.

Na podstawie książki ?Pot-Limit Omaha Poker: The Big Play Strategy? autorstwa Jeffa Hwanga