Zamieściliśmy już kilka artykułów dotyczących Omaha high, pora zatem na zaznajomienie czytelników z kluczowymi koncepcjami autorstwa Jeffa Hwanga związanych z odmianą Omaha hi/lo.
1. Podstawowym celem w Pot-Limit Omaha hi/lo jest oczywiście przejęcie całego stacka przeciwnika.
2. Nie gramy na podział! Za każdym razem celujemy w całą pulę, dlatego też gdy na stole leżą karty do low, a my akurat mamy tylko karty high ? odpuszczamy. Podobnie rzecz ma się oczywiście w analogicznej sytuacji. Wyjątek stanowi tutaj przypadek, kiedy przeciwnik okazuje słabość, a my znajdujemy się na pozycji.
3. Czasem trzeba zrzucić nawet nutsa. Wyobraźmy sobie sytuację, w której mamy K K Q J , na stole natomiast znajdują się K 8 4 3 . Choć jesteśmy zatem w posiadaniu top seta, nasz przeciwnik może mieć akurat nutsowy low z drawem do koloru lub strita, dzięki czemu otrzymuje dodatkową szansę na wygranie całej puli. Szczególnie wtedy, gdy stacki są już duże, lepiej odpuścić sobie grę, gdzie ubiegamy się co najwyżej o podział.
4. Pozycja jest niezwykle istotna – bardziej nawet niż w Omaha high. Gdy na stole znajduje się akurat draw do low, gracz mający nutsowy high najczęściej zabetuje w obawie przed sprezentowaniem darmowej karty powodującej podział. W efekcie zatem jest wielce prawdopodobne, że gdy gracz czeka przed nami, jest po prostu słaby. Warto również wiedzieć, że przeciwnik mający za sobą graczy w rozdaniu najprawdopodobniej nie będzie betował gołego drawu do low w obawie przed tym, aby ktoś podbiciem nie wyrzucił go z rozdania. Dzięki temu zyskujemy dużo informacji i możemy sobie pozwolić na odważniejszą grę.
5. Ręce z największym potencjałem to oczywiście takie, które mogą wygrać zarówno na high jak i na low. Będą to zatem silne zestawy typu low, które zarazem mają szansę na nutsowy high – jak na przykład A 2 3 K (w tym as z drugą kartą w tym samym kolorze) – i odwrotnie: silne ręce typu high z potencjałem na low typu A 2 K Q czy A 3 Q J. W efekcie ręce, które mają możliwość złapania jedynie high są dużo słabsze w starciu z rękami o podwójnym potencjale, te ostatnie bowiem dostają darmową szansę na zgarnięcie całej puli.
6. Ręce, które dają największe szanse na wygranie dużej puli, to zestawy typu wheel (czyli na przykład A 2 3 4) z asem i blotką w kolorze oraz zestawy typu Broadway (czyli as i wysokie karty) plus blotka (również tutaj as powinien iść w towarzystwie drugiej karty w tym samym kolorze).
7. Podobnie jak w przypadku innych odmian Omahy, drawujemy jedynie do nutsowego układu.
8. Nie drawuj do samego układu low. Po pierwsze naszym celem nie jest podział, a po drugie może się w dodatku okazać, że gramy jedynie o ? puli, gdy akurat będziemy zmuszeni podzielić się kimś innym jej połową przynależącą do low.
9. Nie betuj gołego układu low, gdy masz za sobą przeciwników. Gdy betujemy, naszą intencją jest wygranie całego pota, jeżeli natomiast nie mamy perspektyw na high, a za nami znajdują się wciąż będący w rozdaniu gracze, sprawdzi nas tylko ręka z większym potencjałem.
10. Rzadko kiedy betujemy za mniej niż cały pot. Gdy mamy jedynie nutsowy low lub nutsowy high na riverze, betem o pot chcemy przejąć całą pulę.
11. Gdy jesteśmy ostatni do akcji, a wszyscy przed nami zaczekali, możemy wywrzeć presję na przeciwnikach mając jedynie nutsowy low. Najprawdopodobniej nikt akurat nie znajdzie ręki, z którą będzie mógł nas sprawdzić.
12. Nie zawsze potrzebujemy nutsowego low, aby wygrać połowę puli układowi low przypadającą. Zasada ta sprawdza się najbardziej wtedy, gdy na stole leżą akurat dwie wysokie karty i jedna niska, my natomiast mamy wrapa z asem do układu high plus kartę typu wheel.
13. Gdy mamy jedynie układ high lub dobry do niego draw, najczęściej możemy betować nawet wtedy, gdy za nami znajdują się gracze wciąż będący w grze.
14. Wysokie pary w towarzystwie dwóch niskich kart zyskują na wartości w porównaniu do Omaha high.
15. Ręce typu 5 4 3 2 (double suited), K 4 3 2 (król i druga karta w tym samym kolorze) czy 6 5 3 2 (dwie z nich powinny być w tym samym kolorze) mają dobry potencjał, jednak będąc w ich posiadaniu chcemy tanio obejrzeć flop i w dodatku trafić na nim asa. Najlepiej oczywiście rozgrywać je z późnej pozycji.
16. Większość rąk, które rozgrywamy, powinny zawierać asa i drugą kartę w tym samym kolorze.
17. Średnie wrapy to ręce śmieci: jeżeli uda nam się złapać strita, często będziemy grać na podział z graczem, który akurat trafił low.
18. Gdy gramy bez pozycji, ograniczmy się jedynie do premium hands:
– zestawy typu wheel
– zestaw Broadway plus karta wheel (najlepiej 2 lub 3), zawierający asa i drugą kartę w tym samym kolorze
– ręka z AA, gdzie co najmniej jeden as ma drugą kartę w tym samym kolorze, a cały zestaw dysponuje potencjałem low
– ręka z wysoką parą oraz asem i kartą wheel w tym samym kolorze
19. Nie raisujmy przed flopem bez pozycji nawet wtedy, gdy mamy premium hand. Jak zauważyliśmy wcześniej, lepiej nie betować gołego układu low, gdy za nami wciąż znajdują się gracze, w efekcie lepiej więc nie budować puli, jeżeli po flopie i tak najczęściej będziemy grać check-fold.
20. Gdy znajdujemy się na późnej pozycji, możemy pozwolić sobie na raisowanie z szerokim zakresem rąk.
21. Premium hands zawierające AA są dużo silniejsze w Omaha hi/lo niż w Omaha high.
Na podstawie "Pot-Limit Omaha Poker: The Big Play Strategy" autorstwa Jeffa Hwanga
Pozycja nie ma znaczenia jeśli masz szczęście to i tak wygrasz, a jak masz pecha to i tak przegrasz.
dobre :)))
Przecież to proste, Omaha PL (czyli polska) to ta odmiana, gdzie liczy się pozycja. Natomisat w Omahach innych, czyli zagranicznych, pozycja się nie liczy.
Ciekawi mnie jak jest z tą pozycja w OMAHA, wielu top graczy twierdzi że pozycja jest mało ważna. Natomiast większość polskich upiera się że jest ważna.
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.