Wielu z pokerzystów używa rozbudowanych HUD-ów, w których w statystykach można się pogubić. Ryan Laplante ma o tym zupełnie inne zdanie.
Pod koniec września mistrz World Series of Poker Ryan Laplante przeprowadził ponad dziesięć streamów ze swoich gier online. Carlos Welch pisze, że streamy były szczególnie cenne, bo Laplante dokładnie tłumaczył każdą decyzję. Pokazał doskonale czemu przeciwko amatorom gra stylem mocno exploitującym ich, a z kolei przeciwko regom mocno balansował GTO. Szczęśliwie, streamy Ryana ciągle są dostępne i możecie je zobaczyć z odtworzenia.
To, co zwróciło uwagę Welcha to ciekawy wygląd HUD-a, który zaprezentował Laplante. Pokerzysta bowiem postawił na minimalizm. Używał zaledwie pięciu statystyk. Oto one:
- VPIP – Jak często gracz wchodzi do puli
- PFR – Jak często podbija przed flopem
- RFI – Jak często raisuje jako pierwszy otwierając pulę
- 3-bet – Jak czesto 3-betuje przed flopem
- STL – Jak często próbuje ukraść blindy z późnej pozycji.
W dobie dostępu do informacji używanie tylko pięciu statystyk może być nieco zaskakujące. Laplante jednak w ciekawy sposób argumentuje, czemu właśnie tak robi.
Pokerzysta wyjaśnia, że korzysta właśnie z takiego uproszczonego HUD-a, bo dane w nim zawarte zbierają dość szybko w znaczącą próbkę. Jako, że to wszystko statystyki gry preflop, to właściwie każda runda blindów dodaje nowe dane.
Inaczej wygląda to np. w przypadku statystyki c-bet, która mówi, jak często agresor przed flopem zagrywa c-beta na flopie. Aby w ogóle uzyskać te dane, rywal musi najpierw podbić, nie dostać 3-beta i leada na flopie. Taka kombinacja nie pojawia się zbyt często – zupełnie inaczej sytuacja wygląda z VPIP.
Za mała próbka
Aby uzasadnić swój tok rozumowania, Laplante pokazał statystyki gracza, na którego miał 300 rozdań. Wygląda to na niezłą próbkę, ale kiedy Ryan pokazał menu z grą postflop, okazało się, że rywal ten miał okazję c-betować zaledwie jedenaście razy w 300 rozdaniach!
To nie jest z kolei próbka, która pokazuje, że do statystyki c-bet powinniśmy sięgać w tym przypadku. Na pierwszy rzut oka nie jest to dużo i nie jest mało. Tymczasem ta statystyka nie bierze pod uwagę pozycji, wysokości stacka, tekstury boardu i liczby graczy na flopie. Gdy spojrzycie na statystyki turna i rivera okaże się, że statystyka jest jeszcze mniej wiarygodna.
Danych postflop nie da zebrać na tyle szybko, aby przydatnością dorównały danym preflop. Z tego powodu Laplante uważa, że powinny być używane w formie pop-upa tylko jeżeli próbka będzie już większa Jako HUD widoczny na stole nie są jednak właśnie wiarygodne. Jeżeli patrzyć już będzie właśnie na statystyki po flopie, to zamiast kierować się liczbą rąk, lepiej będzie sprawdzić liczbę okazji na zebranie takich statystyk, aby zebrać dopiero sensowną próbkę.
Profesjonalista uważa, że zbyt wielu regularnych graczy i amatorów bierze sobie do serca dane zebrane ze zbyt małej liczby rozdań. Warto o tym pamiętać konfigurując swojego HUD-a.
Brian Rast – Las Vegas to świetne miejsce do życia
