W kolejnej odsłonie krótkich porad, Jonathan Little wraca do rozdania, w którym mierzył się z bardzo wymagającym rywalem. Czy Andrew „LuckyChewy” Lichtenberger (na zdjęciu powyżej) postawił Little'owi opór?
Rozdanie, do którego dziś wrócimy, pochodzi z festiwalu World Series of Poker z wpisowym w wysokości 5.000$. Na blindach 200/400/ante 50 akcja rozpoczęła się od Lichtenbergera, który otworzył z cutoffa za 900 żetonów. Po foldach od kolejnych zawodników, siedzący na small blindzie Little podniósł AQ. Pokerzysta zdecydował się na ponowne przebicie do 3.200 żetonów.
Little vs Lichtenberger – analiza rozdania
Na poniższym materiale wideo możecie posłuchać kilku refleksji Jonathana na temat wizerunku przy stole zarówno swojego, jak i rywala. Little przyznaje, że ocenił przeciwnika jako bardzo silnego zawodnika, skłonnego czasami do stosowania taktyki loose-aggressive. Ekspert domniemywa również, że w oczach rywala jest graczem raczej tight, który stroni od podejmowania ryzyka. Little wspomina również, że często jest w stanie określić, jakie zdanie na temat jego gry mają przeciwnicy i wykorzystywać to na swoją korzyść. Dla przykładu – gdy przeciwnik sądzi, że ma wizerunek gracza tight, stara się być bardziej agresywny i vice-versa.
Andy Lichtenberger sprawdził podbicie Little'a, dzięki czemu w puli nagród znalazło się 7.250 żetonów. Przed startem tego rozdania Jonathan dysponował stackiem w wysokości około 70.000 żetonów, natomiast jego rywal trzymał z tyłu około 30.000 żetonów.
Na flopie w postaci 854 Little zdecydował się jako pierwszy wykonać zagranie – do puli wrzucił 3.500 żetonów. Little wspomina, że bet na flopie od samego początku miał przygotować Jonathana do blefowania na kolejnych ulicach.
Lichtenberger sprawdził zagranie z flopa i utwierdził Little'a w przekonaniu, że ten będzie podejmował próbę blefu po dwóch kolejnych kartach wspólnych. Szczegóły procesu decyzyjnego Jonathana możecie poznać, oglądając poniższy materiał:
W uzasadnieniu swojej linii Jonathan opowiada, że w zakresie przeciwnika na riverze znajdowało się wiele nietrafionych drawów, jak i kilka marginalnych gotowych układów. Ekspert uznał, że w obliczu tej sytuacji, dobrym zagraniem będzie wrzucenie do puli wszystkich żetonów i postawienie przeciwnika na all-inie. Jak zakończyło się to rozdanie – widzieliśmy powyżej.
Little przyznaje, że z perspektywy czasu rozegranie to można uznać zarówno za doskonałe, jak i potworne. Jakie jest Wasze zdanie w tym temacie?
Nie do końca rozumiem komentarz JL, że jeśli przeciwnik miał nietrafione drawy to ten bluff na river jest taki tragiczny. Gdyby tylko checkną na river to mógł dostać solidnego beta od tych nietrafionych drawów, typu T9, 79 – i co wtedy? Sprawdzać z asem high, który jest raczej średnim bluff-catcherem?
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.