Czas na kolejną część tekstu o rozgrywaniu drawów. Tym razem zmieniamy nieco sytuację i rozpoczynamy omawianie rozgrywania drawów na pozycji.
Steve Blay to pokerowy trener i autor, który ma na swoim koncie współpracę z najlepszymi pokerzystami. Dla D&B Magazine publikuje on ciekawe teksty, w których szczegółowo omawia rozgrywanie drawów.
W poprzednich częściach tekstu analizowaliśmy z Blayem rozgrywanie drawów bez pozycji. Oto trzy ważne lekcje, które zapamiętać powinniśmy z poprzednich części
- Niektórzy drawy należy grać agresywnie – zagrywać z nimi check-raise. Niektóre należy grać pasywnie – grać check-call. To, jak gramy, nie jest jednak zależne od naszego widzimisię!
- Rozgrywając drawy agresywnie, wybieramy linię (i wysokość betów) maksymalizujące nasze fold equity.
- Jeżeli zagrywamy check-raise z drawem, a nasz rywal jest dobrym graczem, musimy mieć konkretną rękę z value w naszym zakresie. Inaczej rywal zorientuje się, że to semi-blef!
Jak grać drawy na pozycji?
Co powinniśmy wiedzieć o graniu drawów na pozycji? Właściwie gra się je podobnie, jak bez pozycji, ale częściej semi-blefuje. Przykładowo callujemy raise przed flopem z suited connectorami na buttonie. Gracz, który raisował, zagrywa c-beta. Czy gramy raise? Czy tylko sprawdzamy i liczymy, że spadnie nasz out? Może pasujemy?
Jeżeli chcecie poznać podstawy rozgrywania drawów, zerknijcie na poprzednie teksty (odnośniki znajdziecie poniżej). Gra na pozycji to wielki atut w NL Holdem. Siła pozycji zmniejsza się tym bardziej, im więcej żetonów wędruje do puli. Trzeba więc pamiętać, że do wykorzystania tego atutu potrzebujemy mieć żetony w stacku. Gdy jesteśmy all-in, to nasza pozycja nie ma żadnej wartości. Im bliżej all-ina, tym mniejsza jest wartość SPR (stack to pot ratio), a gracz bez pozycji nie jest już w takiej złej sytuacji.
Będąc na pozycji nie raisujemy też tak często drawów. To niweluje bowiem sens samej gry na pozycji. Czasem raise na flopie da nam darmową kartę na turnie, ale to zagranie dzisiaj nie jest już takie skuteczne.
Są więc drawy, które check-raisujemy bez pozycji na flopie, ale tylko sprawdzimy je na pozycji. Możemy trafić outa na turnie – świetnie, ale nawet jeżeli się nie uda, mamy dalej pewne opcje. Nie chcemy budować wielkiej puli, bo te opcje są wtedy ograniczone.
Przykłady rozgrywania drawów na pozycji
Weźmy konkretny przykład. Sprawdzamy z 87 będą na pozycji (button). Flop to Q24. Mamy drawa do koloru. Tylko sprawdzamy c-beta oponenta. Bez pozycji gramy tam check-raise!
Na turnie jest 5. Rywal czeka. Nie trafimy, ale decydujemy się na betowanie, bo:
- Rywal pokazał słabość
- Nie mamy teraz showdown value
- Mamy gutshota
Betujemy turn, a oponent pasuje. Taktyka przyniosła efekt. Zminimalizowaliśmy ryzyko opóźniając semi-blef o jedną uliczkę, aby dać sobie szansę na trafienie drawa – pulę i tak wygraliśmy.
Załóżmy podobną sytuację. Na takim samym boardzie mamy jednak KJ. Callujemy flopa, ale zagramy inaczej przy turnie 5. Taka ręka ma większą szansę na jakieś showdown value na riverze. Nie pokażemy tam jednak king high! Możemy jednak zakładać, że check rywala oznacza, że nie ma tam damy. Mamy więc zapewne 6 outów (trzy króle i trzy walety), które dają nam parę.
Z ręką jak KJ czekamy na turnie. Outów mamy łącznie więcej, bo jeszcze dziewięć do koloru. To łącznie piętnaście kart, które zapewne dadzą nam pulę. Kiedy żaden z nich się na ostatniej uliczce nie pojawi, możemy ciągle blefować na riverze i pewnie to zrobimy! To właśnie maksymalizacja siły pozycji.
Pamiętajcie, że w obu tych przypadkach tylko sprawdzamy na flopie c-beta rywala, właśnie po to, aby zmaksymalizować siłę pozycji na dalszych uliczkach.
Poprzednie części szkoły rozgrywania drawów:
- Jak rozgrywać drawy – co chcemy osiągnąć?
- Rozgrywanie drawów – pasywnie, czy agresywnie?
- Jak rozgrywać drawy – o czym należy pamiętać?
