Doug Polk nagrał jakiś czas temu 3-częściowy materiał szkoleniowy z gry online na platformie WSOP.com. Ben Ward z Upswing Poker wyłowił z niego trzy interesujące rozdania które pokazują, jak powinniśmy reagować na przebicia rywali na flopie. Zapraszamy!
Rozdanie #1
To rozdanie wiąże się ze szczególnie trudnym spotem: dostajemy raisa na wysokim, sparowanym flopie, trzymając overparę.
Powodem, dla którego ludzie tak bardzo nie lubią tego typu spotów jest to, że przeciwko pewnym graczom tight zdecydowanie częściej będziesz się mierzyć z silną ręką value, a nie blefem. Czasem można odnieść wrażenie, że w takim przypadku ZAWSZE jesteś z tyłu.
Jednak Doug Polk przekonuje, że powinieneś wystrzegać się takiego myślenia, a zamiast tego brać pod uwagę koncept odpowiedniej częstotliwości obron.
Cashówka online na stawkach 2$/5$. Stacki efektywne: 467$.
Doug Polk trzyma KK na big blindzie.
Qualityfish1 limpuje z buttona. Small blind robi to samo. Polk przebija do 35$. Qualityfish1 sprawdza. Small blind pasuje.
Polk przebił przy użyciu większego niż standardowy sizingu, ponieważ chce wyciągnąć możliwie najwięcej wartości od Qualityfisha1, który – biorąc pod uwagę jego open limp z buttona – jest prawdopodobnie słabym graczem i sprawdzi z wieloma rękami o słabej jakości.
Flop (73,50$): JTT
Doug Polk betuje za 22,50$. Qualityfish1 przebija do 111,37$. Doug sprawdza.
Polk zagrał c-beta za nieco mniej niż 1/3 puli. Ogólnie rzecz biorąc, na sparowanych boardach chcemy korzystać z mniejszego sizingu, ponieważ stawia on w trudnym położeniu ręce rywala w rodzaju A-high. Większy sizing zdecydowanie ułatwi przeciwnikowi życie. Mógłby prawidłowo kontynuować wówczas jedynie z silnymi układami (Jx+) i drawami.
Po raisie rywala Polk wyjaśnia, że w tym momencie możemy całkiem łatwo podzielić nasz zakres na ręce callujące i foldujące:
- Powinniśmy sprawdzać z naszymi value c-betami – tj. Tx, Jx i overparami – oraz silnymi drawami.
- Powinniśmy pasować z naszymi drawami o niskim equity (w rodzaju AK czy AQ).
Trzeba pamiętać, że na tym flopie nie możemy foldować naszych overpar. W takim przypadku pasowalibyśmy zdecydowanie zbyt często, a przeciwnik mógłby nas wyeksploatować swoimi blefami.
Turn (296$): 8
Qualityfish1 betuje za 222,18$.
W tym momencie rozdanie staje się nieco bardziej skomplikowane. Qualityfish1 kontynuuje za 3/4 puli, a w stacku pozostaje mu tym samym jedynie 99,79$. Kiedy nasz przeciwnik korzysta z takiego sizingu i zostawia sobie niewielką ilość żetonów na kolejną ulicę, powinniśmy traktować jego zagranie jak all-in i odpowiedzieć foldem albo check-raisem all-in.
Pytanie brzmi jednak: jak często powinniśmy zagrywać folda, a jak często all-ina, trzymając overparę? Trzeba zachować odpowiednią równowagę. Jeśli zagrywamy all-ina za każdym razem, gdy znajdujemy się w podobnej sytuacji, przeciwnik może nas wyeksploatować poprzez rzadsze blefowania. Jeśli zawsze pasujemy, przeciwnik może z kolei blefować z bardzo dużą częstotliwością.
Jak zatem zdecydować, z którymi overparami chcemy iść na wojnę? Najlepiej wybrać te, które nie blokują kombinacji potencjalnych blefów rywala. W tym przypadku byłyby to overpary niezawierające kara – wszak najbardziej prawdopodobnymi blefami rywala są drawy do koloru. Należy także zaznaczyć, że lepiej zagrywać all-inami z asami, a nie królami czy damami, ponieważ (oprócz faktu, że asy to po prostu mocniejsza ręka) nie blokują one kombinacji KQ, które również mogą tu semi-blefować.
W omawianym rozdaniu Polk zdecydował się jednak na all-ina z królami, wyjaśniając, że przeciwko słabym graczom jest gotowy na rozszerzenie swojego zakresu.
Doug Polk przebija do 321,97$. Qualityfish1 sprawdza.
Qualityfish1 pokazuje KQ.
River (939,94$): 9
Rozdanie #2
Kolejna ręka, kolejny limp z buttona.
Cashówka online na stawkach 2$/5$. Stacki efektywne: 430$.
Polk trzyma 43 na big blindzie.
iguanacar limpuje z buttona. Polk czeka.
43, będące na dole zakresu, to ręka, z którą od czasu do czasu powinniśmy raisować. Fold rywala to pożądany rezultat, a przebijanie ze słabymi rękami równoważy nasz zakres raisów. Podejmując tego typu decyzje, musimy zdać się na zgromadzone przez nas wcześniej ready. Jeśli przeciwnik jest słaby i gra wąskimi zakresami, możemy raisować ze słabymi rękami za każdym razem. Jeśli jest jednak luźnym calling station, powinniśmy czekać.
Flop (9,50$): 655
Doug Polk betuje za 7,50$. iguanacar przebija do 25$. Polk sprawdza.
Doug trafia drawa do strita z dwóch stron i leaduje za 7,50$ do puli wynoszącej 9,50$. Rywal przebija. 4-high nie jest idealną ręką na sprawdzenie raisa – tak naprawdę to prawdopodobnie najsłabsza ręka, z którą możemy sprawdzić. Trzymamy jednak open-endera, a fold oznaczałby oddanie zbyt dużego equity.
Turn (60$): 7
Doug czeka. iguanacar betuje za 20$.
Bingo!
Polk wyjaśnia, że nie jest to sytuacja, w której powinniśmy zastawiać pułapkę. Przede wszystkim dlatego, że możemy stracić mnóstwo wartości, jeśli na riverze spadnie niebezpieczna – z punktu widzenia rywala – karta. Wiele kart może również osłabić siłę naszego układu.
- 5, 6 i 7 sprawią, że na boardzie pojawi się więcej kombinacji fulli.
- 8, 9, 3 lub 4 sprawią, że na boardzie pojawi się mnóstwo potencjalnych stritów.
- Każdy kier kompletuje drawa do koloru.
Co więcej, nasz przeciwnik może trzymać w tym spocie sporo kombinacji tripsów, dlatego chcemy od razu wyciągnąć wartość i przejąć inicjatywę, dzięki której będziemy mogli zagrać value beta na riverze.
Niewielki sizing betu iguanacara pozwala nam również na raisowanie dla wartości z nieco słabszymi rękami, a także na bardziej agresywne blefowanie. Wszak sizing naszego przebicia nie będzie musiał być aż tak duży.
Polk przebija do 110$. iguanacar pasuje.
Fold nie jest najgorszą rzeczą na świecie. Na riverze może spaść sporo kart, przez które znajdziemy się w trudnym położeniu.
Rozdanie #3
Ostatnie rozdanie przynosi ciekawy, acz nie przydarzający się zbyt często spot, którego niełatwo rozegrać w optymalny sposób. Chodzi o sytuację, w której mierzymy się z raisem w puli wieloosobowej po sprawdzeniu pierwotnego beta. Powód, dla którego podobna sytuacja może być bardzo niewygodna, jest prosty: sprawdzenie pierwszego beta może sprawić, że nasz zakres staje się dość przejrzysty. Dlatego trzeba zachować ostrożność.
Wielu graczy w pulach wieloosobowych w odpowiedzi na pierwszego beta będzie raisować ze wszystkimi nutsowymi rękami, szczególnie na mokrych boardach, co oznacza, że w przypadku sprawdzenia, zostają im jedynie drawy i ręce o średniej sile. Dlatego ich zakres sprawdzeń przebicia rywala będzie dosyć oczywisty i zawierać mnóstwo drawów.
Cashówka online na stawkach 2$/5$. Stacki efektywne: 509$.
Polk trzyma 87 na buttonie
DustedYou podbija do 14,37$ na hijacku. Polk sprawdza. iguanacar sprawdza z big blinda.
87 to jak najbardziej grywalna ręka, szczególnie z buttona. Pytanie brzmi: sprawdzamy czy zagrywamy 3-beta? Solvery podpowiadają nam, że przy zachowaniu odpowiednich częstotliwości obydwa zagrania są poprawne. Dokonując wyboru pomiędzy jedną opcją a drugą, powinniśmy spojrzeć na posiadane przez nas informacje dotyczące naszego rywala. Przykładowo:
- Jeśli DustedYou folduje do wielu 3-betów, powinniśmy zagrać 3-beta i spróbować zgarnąć pulę jeszcze przed flopem.
- Jeśli DustedYou zagrywa wiele wątpliwych blefów w grze postflop, powinniśmy sprawdzić i to wykorzystać.
- Gracze na blindach często 3-betują? W takim razie powinniśmy unikać sprawdzeń, aby uniemożliwić im zagranie squeezów.
W tym konkretnym przypadku Polk zdecydował się na calla.
Flop (45$): JK9
iguanacar czeka. DustedYou betuje za 32,80$.
Polk może sprawdzić albo przebić. Jak sam mówi, obie te opcje są jak najbardziej w porządku. Dodaje jednak, że powinniśmy raisować przede wszystkimi z naszymi najsłabszymi drawami, wszak nie chcemy przebijać z mocnymi drawami, aby za chwilę dostać 3-bet all-ina. Kiedy przebijamy z najgorszymi drawami, a rywal odpowiada kolejnym raisem, mamy bardzo łatwą decyzję (czyli fold).
W typ przypadku Polk sprawdza, mówiąc przy okazji, że od czasu do czasu możemy callować również z niektórymi mocnymi rękami, takimi jak QT i KJ, aby ochronić słabsze układy w naszym zakresie, w rodzaju 8-high flush drawa, którego akurat trzymamy.
Doug sprawdza. iguanacar przebija do 120$. DustedYou pasuje. Polk sprawdza.
Polk wyjaśnia, że w odpowiedzi na raise iguanacara powinniśmy za każdym razem sprawdzać. All-in sprawi, że dostaniemy calla wyłącznie od rąk, które nas biją, a przy okazji stracimy przewagę pozycji.
Turn (315,41$): 6
iguanacar czeka.
To interesujący turn: wprawdzie Polk nie trafia swojego drawa, ale otrzymuje dodatkowe trzy outy w postaci 5. Check iguanacara sprawia, że Polk dostaje doskonałą okazję na zagranie all-ina ze swoim combo drawem.
Polk zaznacza jednak, że trzeba uważać, aby w tego typu spotach nie zagrywać all-inów ze zbyt wieloma rękami. Dlaczego? Ano dlatego, że nie będziesz tu posiadać zbyt wiele rąk value – prawdopodobnie jedynie slowplayowane KJ bądź QT, o których mówiliśmy wcześniej. Nie musimy jednak obawiać się, że iguanacar zastawia na nas pułapkę – wszak rzadko kiedy będzie czekać na turnie z nutsem po check-raisie na flopie, szczególnie na takiej teksturze boardu.
Polk zagrywa all-ina za 375,50$. iguanacar pasuje.
Jonathan Little radzi – czteroosobowa pula z parą waletów
