Nathan Williams pisze, że check-raise to doskonałe zagranie, ale stosowane na niskich stawkach zdecydowanie za rzadko.
Check-raise sprawdza się świetnie, kiedy gracz myśli, że ma najlepszą rękę. Dzięki temu wrzuca bowiem do puli więcej blindów. Trener Nathan Williams uważa jednak, że na niskich stawkach zagranie stosowanie jest zbyt rzadko. Gracze wykonują check-raise mając dwie pary, seta, tripsa lub dużego drawa. Powinni to jednak robić ze znacznie większym zakresem!
To szczególnie ważne przy rozdaniach z konkretnymi graczami. Doskonałym przykładem jest starcie z agresywnym maniakiem, kiedy mamy top parę. Jak właściwie rozpoznać maniaka? To zwykle gracze, którzy rozgrywają gdzieś 50% lub więcej rozdań. Grają też często raise lub re-raise przed flopem, mocno betują lub raisują na flopie. Tacy gracze mają bardzo duże zakresy.
Oto rozdanie mikrostawek z takim rywalem:
W rozdaniu tym jesteśmy na stole 0,02/0,05 i gramy full ring. Podbijamy przed flopem siedząc na wczesnej pozycji. Sprawdza nas agresywny maniak na środkowej pozycji i regularny gracz na buttonie.
Williams podkreśla, że na niskich stawkach gra przeciwko regularnym graczom nie jest ciężka. Oni sami grają tam dość prostego pokera. Sprawdzają z dobrymi rękami, a przebijają, kiedy coś trafią. Maniak to inna sytuacja. On może mieć właściwie wszystko.
Doskonała ręka
W powyższym rozdaniu trafiamy top parę i top kickera. To doskonała okazja na to, aby zagrać check-raise. Chcecie to zrobić, bo wiecie, że rywal będzie betował. Często zrobi to z rękami, które mają słabe equity.
Nie ma takiego znaczenie, że beta na flopie sprawdza gracz regularny. Oni grają standardowego pokera. Gdyby ten flop był dla nich doskonały, to zagrywają re-raise przeciwko amatorowi, który sprawdza.
Kiedy akcja dochodzi do nas, powinniście wykonać check-raise. To w tym spocie świetne zagranie. Czemu? Bo wrzucacie do pulu sporo blindów i macie najpewniej najlepszą rękę. Oczywiście wiele osób powie w tym momencie, że to „przecież tylko top para”, a więc po co chcemy grać wielką pulę? Pamiętajcie jednak, że maniak może mieć tam wszystko. Top para i top kicker to monster w starciu z nim!
Zakres rywala
Zastanówmy się jednak na chwilę nad tym, co może mieć rywal. W tym spocie może na pewno mieć sporo Kx. Może mieć drawy do strita z 79 lub 75, a nawet gutshoty z T9, T7 lub 54. Dodatkowo na flopie są dwa piki, a więc może mieć też drawa. My nie blokujemy żadnych drawów do koloru, bo nie mam pika w ręce.
Jeżeli w tym rozdaniu zauważyliście, że rywal ma naprawdę szeroki zakres to rozumiecie, że to zaproszenie do zagrania check-raise'a.
Williams sugeruje, że grając niskie stawki trzeba koniecznie rozpoznać, kto jest graczem regularnym, a kto amatorem. Przeciwko regularnemu rywalowi top pary i top kickera nie zagracie w ten sam sposób. Jego zakres jest węższy, a on raczej rzadko sprawdzi z gorszą ręką. Amatorzy mają znacznie więcej kombinacji rąk, a dodatkowo nie lubią pasować przed flopem.
Może się to więc wydawać nieco dziwne, ale ważne jest, aby przeciwko graczom rekreacyjnym właśnie w ten sposób rozgrywać podobne spoty. To klucz do skutecznej i opłacalnej gry.
5 wskazówek, które pomogą ci wygrać więcej pieniędzy w pokerze live
