William Reynolds w drodze po zwycięstwo w turnieju PCA High Roller na Bahamach musiał stoczyć wiele ciekawych pojedynków. Młody, amerykański pokerzysta analizę jednego z takich rozdań przeprowadził kilka dni temu na stronie cardplayer.com.
W trzecim dniu turnieju na blindach 3,000/6,000 ante 500 Reynolds zmierzył się w rozdaniu z Gregiem Raymerem. Warto przyjrzeć się analizie przeprowadzonej przez młodego gracza, bowiem chociaż rozdanie jest stosunkowo proste to widać jak w każdym jego momencie Reynolds doskonale wie co robi, podejmuje optymalne decyzje pod konkretnego gracza i korzysta w wcześniej wypracowanego wizerunku.
Reynolds mając A 4 podbija z wczesnej pozycji do 15,000 i zostaje sprawdzony tylko przez będącego na małym blindzie Grega Raymera.
Reynolds mówi, że otwierał on bardzo dużo rąk podbiciami pre flop i taka też była jego strategia, w związku z czym uznał, że karta A4 jak najbardziej nadaje się do podbicia przed flopem. Biorąc pod uwagę swój image Reynolds wiedział, że Raymer chce z nim grać i mógł go sprawdzić z bardzo szerokim zakresem, który obejmuje prawie wszystkie suited connectory i tego typu ręce.
Flop – K Q 7 . Raymer czeka i to samo robi Reynolds. Pula wynosi 39,500.
Reynolds tłumaczy, że pomimo złapania drawu do nutsowego koloru zdecydował się poczekać ze względu na kilka czynników. Po pierwsze jego As high wobec szerokiego zakresu Raymera ma showdown value, po drugie jeśli spadnie kolejny pik Raymer, ze względu na wcześniejszą agresywną grę Reynoldsa, nigdy nie obstawi go na nutsowy kolor no i po trzecie Reynolds mając tylko as high nie chciał grać dużej puli, a jak sam powiedział gdyby Raymer zagrał check-raise on musiałby zdecydować się na allin i grać pulę około 400,000 tylko z drawem.
Turn – 8 . Raymer czeka, Reynolds zagrywa za 28,000 i zostaje sprawdzony. Pula wynosi 95,500.
Reynolds posiadając nutsowy kolor zdecydował się zagrać, bo jak sam powiedział, wobec jego wcześniejszej gry, check na flopie wykluczył z jego zakresu pikowego asa. Po sprawdzeniu Raymera uznał on, że był mistrz świata ma na ręku jakiegokolwiek pika lub damę.
River – Q . Raymer czeka, a Reynolds gra za 82,000 i zostaje sprawdzony. Kolor Williama Reynoldsa wygrywa pulę wartą 259,500.
Sparowanie stołu na river w ogóle nie przestraszyło Reynoldsa, który uznał, że jedyna ręka będąca w zasięgu Raymera, która go bije to ewentualnie KQ. Reynolds nie zagrał standardowego value beta za około 50% puli, ale znacznie więcej uznał bowiem, że w tej konkretnej sytuacji zagranie za 50%, czy za 80% puli to jedno i to samo. Wszystko dlatego, że jego zasięg w tym rozdaniu był bardzo spolaryzowany, albo blef, albo bardzo silna ręka, w związku z tym jeśli Raymer uzna, że Reynolds ponownie blefuje to sprawdzi jego zagranie bez względu na jego wielkość (oczywiście w granicach rozsądku). Na koniec Reynolds zaznacza, że w grze turniejowej bardzo istotną sprawą jest wyczucie gracza i tego jak on widzi naszą grę, dzięki temu, że bardzo dużo czasu spędził przy stole z Raymerem był w stanie ocenić jak on widzi jego samego i wyczuł, że Raymer był już znużony agresywną grą Reynoldsa.
Na pierwszy rzut oka można uznać, że co to za rozdanie do analizy. Nutsa lub prawie nutsa każdy umie rozegrać. Teoretycznie tak, jednak to rozdanie można było popsuć w każdym momencie:
- betując flopa i nadziewając się na check-raise i postawienie siebie przed trudną decyzją
- nie betując nutsa na turn i nie budując sobie puli z silną ręką
- betując za mało na river i nie wyciągając maksymalnej wartości ze swojej ręki
Patrząc zarówno na rozegranie jak i na analizę przeprowadzoną przez Williama Reynoldsa można chyba powiedzieć, że rozegranie tej ręki było idealne.
Źródło – www.cardplayer.com
Czyli jednak jak widać po karcie na turnie najlepszym rozegraniem był bet na flopie, check-raise od Raymera i alliny, w taki sposób by wyciągnął max value 😉
xolo -> fold to any bet 😉
W analizie na flopie brakuje mi tylko planu co zagrać po blanku na turnie. Bo skoro przeczekuje flopa to ma jakiś cel (po tak dogłębnym przeanalizowaniu Raymera).
Magister Ludi, więc dlaczego jeszcze nic o Tobie nie słyszałem skoro tak dobrze wszystko wiesz??
#22 +1
oho, no to swoj dzienny limit zartów, jako VIP w klubie Karola Strasburgera, wyrobiles..
cycki
co pokazal bedacy na SB Raymer?
Do tytułu wkradła się literówka ;).
swietny tytuł artykułu jak i zreszta strona
Nie uważam, by bet na flopie był znowu taki zły; gramy pulę tylko z jednym przeciwnikiem, po c/r mamy wciąż spore FE po spushowaniu, poza tym chcemy sfoldować na flopie lepsze układy od naszego Ace high, które może mieć nie więcej niż 40-kilka % tutaj. Potrzebujemy dodatkowego equity, a jest nim tutaj fold equity właśnie.
Po checku na flopie i turnie przeciwnika, niepodbicie na turnie byłoby wręcz dziwne i podejrzane – więc zaznaczenie tego, że ktoś “zaczął budować pulę dopiero na turnie” też mnie nieco dziwi.
Nie zgadzam się też z mówieniem, że rozegranie jakiejś ręki jest “idealne”, jeśli nie znamy w ogóle zakresów rąk przeciwko którym gramy. A ja np. nie wiem, co i jak grał Raymer.
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.