Jakiś czas temu Jonathan Little opublikował ciekawą analizę jednego z rozdania. Sygnalizuje ono częsty błąd graczy na żywo i pochodzi z Main Eventu World Series of Poker.
Podczas oglądania relacji z Main Eventu World Series of Poker Jonathan Little zauważył kilka ciekawych i błędnych zagrań pokerzystów. Pokazały one leaki w strategii, które można łatwo poprawić, ale ich popełnianie wpływa na potencjalny sukces.
Spory błąd wielu graczy
Błąd był dość prosty: gracze ci podbijali zbyt dużo rąk z wczesnej pozycji. W zaledwie kilku pierwszych rozdaniach trzej różni gracze zdecydowali się na podbicie trzech słabych rąk na wczesnej pozycji. Najgorszą było K6. To oczywiście świetna rozrywka i doskonała gra, jeżeli ktoś podbija sensowne ręce z wczesnej pozycji i potrafi je rozegrać. Podbijanie śmieciowych rąk bez pozycji nie jest już jednak mądre, szczególnie kiedy gra się przeciwko jednym z najlepszych graczy przy stole.
Pomyślcie o tym w logiczny sposób. Każdy gracz, który musi jeszcze podjąć decyzję, będzie miał topową rękę (najlepsze 10%) w 10% przypadków. To oznacza, że w 90% przypadków raisując w sześciu graczy, nie będą mieli oni topowych rąk. Szansę na to, jak często będą mieli dobrą rękę możecie wyliczyć. Oto działanie 1-(0,9 x 0,9 x 0,9 x 0,9 x 0,9 x 0,9).
To więc oznacza, że istnieje 47% szansy na to, że jeden z graczy, który musi jeszcze podjąć decyzję, będzie miał premium rękę. W ten sposób nie będziecie ze swoją śmieciową ręką faworytami rozdania. Oczywiście, jeżeli macie jakiegoś znaczącego blockera typu as lub król, to rywal będzie miał premium rękę nieco rzadziej, ale siła tego blockera nie jest duża, bo raisujecie w zbyt wielu rywali.
Oczywiście opcja na to, aby w 47% przypadków spotkać na swojej drodze premium ręce wydaje się nie być taka zła. Musicie jednak sobie zdawać sprawę z tego, że gracze na cutoffie i buttonie mogą grać znacznie więcej rozdań mając sporo więcej rąk niż premium ze względu na swoją przewagę pozycji. Big blind może także grać więcej rąk, bo ma niezłe pot oddsy i zamyka akcję. Kiedy weźmiecie to pod uwagę, to raise z wczesnej pozycji może oznaczać kradzież blindów w 20% przypadków, a to nie jest już takie dobre. Po prostu z wczesnej pozycji nie możecie zbyt często grać niestandardowo.
Gdy sytuacja zrobi się nieciekawa
W przypadku tego raisu z K6 sytuacja zrobiła się jeszcze mocniej skomplikowana, bo na stole byli gracze mający małe stacki. Gdy więc gracz z K6s podbił, jeden z graczy za nim wrzucił all-ina z parą ósemek. Był to rywal na small blindzie. Oczywiście K6 spasowało. Dwa blindy stracone w tym rozdaniu to nie tak dużo. Wyobraźcie sobie jednak, że tracicie te dwa blindy kilka razy takimi raisami przed flopem. W ten sposób nie uda Wam się w ogóle zgromadzić większej liczby żetonów. Chyba że rywal jest bardzo tight i passive, co jest dość rzadkie w dzisiejszym pokerze.
Jedyny przypadek, w którym taki niestandardowy raise z wczesnej pozycji ma sens, to sytuacja w której sami macie bardzo dużo żetonów i podbijacie w sporo średnich stacków. Oni tymczasem grają dość tight, bo przy stole jest gracz na shorcie. Gdy ten short gra słabo i tight, to szczególnie dobry spot na podbicie.
Przykładowo, jeżeli short na pięciu blindach pasuje na UTG, macie 50 blindów na następnej pozycji, czyli UTG+1, a sześciu graczy ma po około 25 blindów, to powinniście raisować szerzej niż w normalnej sytuacji. Po prostu gracze, którzy mają do podjęcia decyzję i średnie stacki, nie będą chcieli ryzykować eliminacji, kiedy przy stole jest rywal na shorcie.
Zawsze warto trzymać się pewnych zasad, dzięki którym nie popełnicie dużych błędów w turniejach. Jednocześnie warto też rozważyć inne spoty, w których możecie zagrać nieco niestandardowo właśnie pod większe zyski. Oczywiście pamiętajcie, że zasady po coś istnieją. Kiedy będziecie je regularnie łamali grając bez większego zastanowienia, żetony wędrowały będą do stacków rywali.
MJ Gonzales opowiada o grach High Stakes i pojedynku z „Limitlessem”
