Od jakiegoś czasu na kanale Triton Poker oglądać można grę cashową Les Ambassadeurs, która nagrana została podczas festiwalu Triton Londyn. Parę dni temu Jonathan Little postanowił przeanalizować jedno z ciekawych rozdań dwóch doskonałych graczy.
Cashówka „Les Ambassadeurs” to nie tylko wysokie stawki (2.000/4.000/4.000 funtów) i spore rozdania, ale też dużo materiału z edukacyjnym potencjałem. Jonathan Little na swoim kanale YouTube przygląda się od kilku miesięcy pokerzystom i biznesmenom rywalizującym w cashówkach Triton. Teraz analizuje ciekawe starcie Toma Dwana oraz Eltona Tsanga.
Akcja w rozdaniu rozpoczęła się od podbicia Toma Dwana na hijacku z A7. Elton Tsang sprawdził na cutoffie z JT, co Little uważa za normalne. Nie do końca dobra jest jednak chyba decyzja Tana Xuana, który na big blindzie dokłada z J2. Trener mówi, że im więcej osób w puli, tym gorsza wartość rąk takich jak J2, Q3, K5, a nawet A6o. Istnieje bowiem szansa, że ręka taka jak J2 będzie ekstremalnie zdominowana przez ręce jednego lub dwóch rywali. Czasem w takim spocie Xuan będzie miał gorszego drawa do koloru niż rywale co wpędzi go w kłopoty.
Dlatego Little mówi, że sprawdzenie w puli heads-up jest jeszcze akceptowalne, chociaż dość luźne. Gorzej jednak w puli multiway, a dodatkowo tutaj raise wynosił nieco ponad 3 big blindy. Call z J2s wygląda zdecydowanie lepiej przy min-raisie. Oddsy nie są po prostu dobre przy większych podbiciach.
Na flopie pojawiły się 7KK. Dwan trafił siódemkę. Little wyjaśnia, że przy przewadze zakresu Tom będzie betował tam często i małym sizingiem. Dwan tak właśnie zagrał, bo zabetował za 16.000 funtów. Czemu jednak ten bet jest tam mały? Little tak to tłumaczy:
– Biorąc pod uwagę twój cały zakres i zakres twojego rywala, będziesz tutaj niewielkim faworytem. Jeżeli jesteś małym faworytem, to chcesz grać małego beta. Chcesz też grać małego beta, bo gdy blefujesz w tym scenariuszu i rywal ma króla, albo tym masz walety lub A7, ale rywal właśnie króla, to chcesz stracić jak najmniej. Jeżeli z kolei ty masz króla, to też betujesz mało, bo chcesz rywala utrzymać w puli – cokolwiek tam mają, ich oddsy są bardzo małe – mówi.
Elton Tsang decyduje decyduje się tam na calla. Czemu to robi? Pokerzysta może zakładać, że jeżeli jakimś sposobem trafi backdoor kolor lub strita, to rywal wypłaci mu się z żetonów. Może też grać przeciwko K8/K9 i wtedy jeden z jego outów, da fulla rywalowi. Dlatego musi rozgrywać rękę dość ostrożnie. Trener mówi, że to też kwestia postrzegania gry rywala. Być może Tsang wie, że Dwan gra nieco za luźno, a dodatkowo często betuje. W efekcie rywal Toma może spróbować ukraść pule na turnie i gra float na pozycji. To sensowna strategia.
Akcja na turnie
Na turnie w puli 77.000 funtów pojawia się 9. Little podkreśla, że o ile ręka Dwana na flopie była niezłą gotową ręką, to teraz zmieniła się w dość oczywistą marginalną rękę.
– Grając zawsze chcesz pytać siebie: czy mam premium made hand, którą dla value mogę betować trzy uliczki? Czy mam drawa, który musi się skompletować lub muszę zmusić rywala do spasowania? Czy to marginalna gotowa ręka (właśnie nią jest) czy śmieciowa ręka, która tam nie wygra?
Tutaj trener dodaje, że przy marginalnej gotowej ręce lub zupełnie złej ręce chcemy czekać. Idea jest taka, że po przeczenkaniu można sprawdzić beta (z drawami i najlepszymi gotowymi rękami gracie zwykle agresywnie).
W opisywanym rozdaniu Dwan czekał. Kiedy jednak Tsang zagra beta, musi sprawdzić. Owszem, rywal może mieć króla, ale trzeba też pamiętać, że uwielbia blefować. Tsang zagrał tam za 24.000 funtów. Trener wyjaśnia, że bez znaczenia już czy draw się skompletuje – skoro betuje turna, to będzie też betował river.
Bet na riverze
River to 8. Tsang trafia strita, ale Little tłumaczy, że nie jest to perfekcyjna karta. Pomyślmy bowiem o wszystkich floatach Tsanga. Może mieć backdoora do strita i koloru: przykładowo 98, T9 i JT. Może też mieć tam QJ lub QT. Wszystkie ręce, które blefują turna i rivera uwzględniają QJs (wszystkie backdoor drawy), QTs (również we wszystkich kolorach). To sześć kombinacji blefów. Z kolei T9 valubetuje turna, ale niekoniecznie river. Podobnie T8 jeżeli calluje na flopie. Luźny float w tym spocie to zagranie z 86.
Analizując te wszystkie potencjalne ręce Tsanga Little wyjaśnia, że Dwan przegrywa właściwie z wszystkimi drawującymi rękami rywala, bo wiele drawów się skompletowało. Przegrywa także z szeregiem gotowych rąk typu KQ, KJ, K8 i K7. Te wszystkie ręce grają właściwie ten sam sposób, jak zagrał Tsang. Dwan nie ma więc tutaj żadnej innej opcji niż check. Tak też robi i czeka.
W puli jest 125.000 funtów. Trener wyjaśnia, że Dwan mając kilka rąk zagrywa check-calla. Chodzi przykładowo o QQ, JJ, TT, a może A9. Dwan w tym spocie nie ma wielu bardzo mocnych rąk. Chce więc upewnić się, że bluff catchuje z rękami blokującymi efektywne nutsy rywala lub najlepszymi rękami w swoim zakresie.
W rozdaniu Tsang zagrał overbeta za 150.000 funtów. To polaryzacja zakresu. Ma tam więc albo bardzo dobrą gotową rękę lub zupełnie nic. Little mówi, że podoba mu się ten overbet. Gdyby Dwan miał tam króla, to tylko sprawdzi. Gdyby miał QQ, też chyba calluje. Dlatego taki duży bet ma w tym spocie sens.
– Musicie czasem zagrać trochę luźniej i „przykleić się” na flopie, bo powodujecie, że rywal musi zgadywać. To czyni dla nich grę trudniejszą. Wy z kolei nie chcecie, aby ich decyzje były bardzo łatwe. To, co wielu graczy robi źle, to raisowanie, kiedy mają dobrą rękę i pasowanie, kiedy jej nie mają. To duży błąd. Upewnijcie się, że gracie w taki sposób, aby rywale nie mieli prostych decyzji. Wtedy popełniają błędy. Kiedy popełniają błędy, to wy zyskujecie – podsumowuje Little.
Zobaczcie całą analizę:
