Jakiś czas temu Daniel Negreanu rozegrał niesamowite rozdanie z Mikitą Badziakouskim. W jednym ze swoich filmów na kanale YouTube opowiadał o tym, jak kiedyś podszedł do tego rozdania i jak zrobił to teraz.
Pokerowa strategia zmienia się na przestrzeni lat. W dzisiejszych czasach gra na wysokim poziomie nieodłącznie powiązana jest z solverami. Swoje podejście zmienił też Daniel Negreanu, który od jakiegoś czasu analizuje swoje rozdania w ujęciu starej i nowej szkoły pokera. Oto, co powiedział o epickim starciu z Mikitą Badziakouskim z turnieju za 250.000$.
Analiza w ujęciu starej szkoły pokera
Negranu miał przed sobą JT na UTG. Blindy to 1.000/2.000 big blind ante 2.000. „Kid Poker” raisował do 5.000. Siedzący na UTG+1 Białorusin sprawdził mając przed sobą 113.000 w stacku. Negreanu miał 343.000 w żetonach.
Na flopie pojawiły się 867. Negreanu zakłada, że musi tutaj betować. Może przecież mieć overparę lub też suited connectory, a rywal coś w rodzaju KQ. Dziewiątka daje mu też nutsa. Zagrywa tam więc za 5.000. Badziakouski jednak przebija do 11.000. To niezłe oddsy. Sprawdził więc raise i w puli znalazło się 47.000.
Turn to 9. Planem Negreanu było tam check-raisowanie, bo zakładał, że Badziakouski po agresywnym zagraniu na flopie, będzie betował. Dlatego też czekał.
Plan Daniela nie powiódł się, bo rywal czekał. Na riverze pojawiła się 8. Dalej ma całkiem dobrą rękę. Czekał. Tymczasem Badziakouski zagrał 60.000 do puli 40.000. Białorusin wie, że Negreanu lubi sprawdzać. Może ma dziesiątkę i zawsze tam sprawdzi.
Negreanu myślał wtedy, że rywal ma mocną rękę. Raisował z nią flopa, później czekał, bo na stole zrobiło się „stritowo”, ale na riverze trafił fula. Dlatego spasował. Okazało się, że był to dobry fold, bo Białorusi miał 99.
Czy to myślenie starej szkoły było całkowicie błędne? Daniel zauważa, że niekoniecznie. Wyglądało to tak, jakby grał utwór i trafiał odpowiednie dźwięki, ale całościowe myślenie było bardzo proste i mało efektywne.
Strategia w ujęciu nowej szkoły pokera
Analizując sytuację w turnieju trzeba brać pod uwagę ICM, bo zostają dwa stoły. Jest trochę mniejszych stacków. Ręka JT jest w zakresie otwarcia Daniela. Mikita sprawdza. Jako, że ma za sobą kilku shortów, ten call oznacza mocny zakres. Ma tam sporo par, karty suited broadway, AQ, AK, a także TT i lepsze.
Co ciekawe, Negreanu mówi, że zakresy obu pokerzystów będą podobne. Badziakouski ma tutaj przykładowo 66,77, ale gra też slowplay z KK i AA, aby chronić nieco zakres calla na raisa właśnie z UTG, co da im później możliwość grania większej liczby rąk suited.
Ręka Negreanu jest niezła do blefowania. Właściwie w tym spocie nie może mieć już gorszej. Blokuje TT i JJ i T9s. Dlatego też betował. To nie jest duży raise. As na turnie może oznaczać, że Negreanu będzie mógł stawiać rywala pod presją. Dlatego też callował.
Turn to dziewiątka. Negreanu zauważa, że w tych spotach nie ma za bardzo zakresu leadowania, który może balansować. W spotach, gdzie musicie czekać w 99%, robicie to zawsze.
River to ósemka. Teraz pojawia się pytanie. Czy Negreanu powinien był tam value betować, czekać mając zamiar check – calla lub check – raisu. Może check fold?
Pokerzysta mówi, że większa value ma check. Chciał tam czekać i sprawdzić, gdyby Badziakouski zagrał przykładowo za 2/3 puli. Gdyby zagrał za 1/4 puli, to gra check-raise, bo jego ręka jest w zakresie bardzo wysoko.
Co jednak, kiedy rywal będzie overbetował? Mówi dwie rzeczy: „mam naprawdę doskonałą rękę” albo „mam zupełne nic”. Nie ma czegoś co plasuje się na środku skali. Nie ma tam dziesiątki, nie ma AT.
Pozostaje więc zorientowanie się jako układy z value ma Badziakouski i jakie tam ma blefy. Pośród układów z value będzie trochę 78s, 66, 77, 89s, może 99. Sporo z tych układów sprawdza na UTG+1. W ujęciu nowej szkoły jego zakres to trochę rąk suited i pary. Nie będzie miał tam asów, które zamienia w blef i rąk typu JJ,QQ i KK. Co jednak właśnie z blefami? Jedyny sens ma tam może 67s.
– Widzicie do czego zmierzam? Jest sporą układów z fulem, ma przy tym sizingu na riverze. Nie ma zbyt wielu blefów. Mówi nam tym overbetem, że ma świetną rękę albo naprawdę słabą. Problem jest taki, że w tej pierwszej grupie jest sporo, a w tej drugie prawie żadnej.
Dlatego Negreanu spasował. Wspomina, że wtedy nikt nie uwierzył mu, że spasował JT. Negreanu podkreślił jednak ponownie. Rywala zdradził sizing, który zawęził mu zakres, a Badziakouski chciał tam go exploitować.
Zobaczcie całą analizę:
Phil Galfond o pięciu układach w Pot Limit Omaha, które należy pasować
