Dla niektórych może być to trudny tekst. Jeżeli tak faktycznie jest, to dobrze, bo to będzie pierwszy krok do tego, abyście stali się lepszymi graczami.
W pokerze chodzi nie tylko o rozwój własnego procesu myślenia i całościowe otwarcie umysłu, ale również rozwój personalny. Nie dziwi nas, że najlepsi gracze mają doskonałe umiejętności techniczne, ale też świetnie radzą sobie z kwestiami mindsetu.
Oto kilka wybranych wad charakteru, które należy wyeliminować chcą osiągnąć sukces w pokerze. Rzeczy z poniższej listy nie zobaczycie pośród najlepszych graczy na świecie!
Brak samoświadomości
To jedna z najważniejszych cech, którą może posiadać człowiek. Gdy nie znacie siebie bardzo dobrze, to nie możecie podejmować dobrych życiowych decyzji. Brak samoświadomości może doprowadzić również do kiepskich decyzji przy pokerowym stole. Przykładowo: nie potraficie określić właściwie jakie są Wasze pokerowe motywacje, nie rozpoznajecie tiltu albo też nie wiecie, jaki macie wizerunek przy stole. Dobre poznanie siebie jest niezwykle ważne, jeżeli chcecie odnieść sukces.
Brak pokory
To dość łatwo dostrzec. Jasne, może i na najwyższych stawkach znajdziecie jednego czy dwóch graczy, którym brakuje pokory. Czasem jednak jest to zachowanie typowo pod publikę i nie ma związku z prawdziwym charakterem gracza.
Brak pokory jest doskonale widoczny pośród pokerzystów, którzy sukces osiągnęli w bardzo młodym wieku. Wydaje im się, że stoją na szczycie świata. Wchodzą więc na stawki, które są nieadekwatne do poziomu ich umiejętności. Nie bądźcie takimi graczami.
Niski poziom inteligencji emocjonalnej
To cecha, która dość często jest pomijana. Niektórym bowiem bardzo łatwo założyć, że pokerzyści nie muszą być szczególnie świadomi emocjonalnie. Przecież gra w pokera oparta jest na logice i nie powinniśmy dawać dojść do głosu emocjom.
W rzeczywistości emocje są kluczową częścią gry. Zrozumienie własnych jest sposobem na pokerowy progres. Zrozumienie emocji innych ludzi otwiera drogę do lepszych kontaktów w pokerowej społeczności, a także poprawienia zysków przy stołach. Uczuć nie powinno się ignorować.
Rozpamiętywanie błędów
To dotyka właściwie wszystkich graczy, który walczą na niskich stawkach, jak i ludzi poza grą. Dobry profesjonalista, który popełni błąd, będzie potrafił się przed sobą do niego przyznać, a następnie przejdzie do kolejnych rozdań.
Ktoś, kto za bardzo rozpamiętuje rozdania i podchodzi do gry zbyt pesymistycznie, powie natomiast: „Człowieku, nie mogę uwierzyć, jak kiepsko zagrałem to rozdanie, a przecież jestem lepszy od rywali”. To dwa kontrastujące ze sobą sposoby myślenia i nie trzeba chyba udowadniać, że ten drugi jest mocno destrukcyjny.
Zachowania antagonistyczne
To kwestia, na którą zwrócić powinni uwagę szczególnie młodzi gracze. Zastanówcie się bowiem: czy chcecie, aby wszyscy przy pokerowym stole Was nienawidzili? Czy warto być kontrowersyjnym niczym William Kassouf? Ciężko tutaj o jakieś korzyści. Takie zachowanie to jakiś rodzaj mechanizmu obronnego, który pojawia się, gdy brakuje nam bezpieczeństwa. Nie ma jednak żadnej korzyści z tego, że rywale przy pokerowym stole, czy ktokolwiek inny, będą pałali do nas nienawiścią.
Projekcje ego
Ma to ścisły związek z poprzednim punktem. Wielu graczy, bez względu na to, czy podejmują dobre, czy złe decyzje, stara się stworzyć pewien wizerunek, który nie ma wiele wspólnego z rzeczywistością. To wizerunek gracza, który odnosi większe sukcesy niż ma w rzeczywistości.
Znów chodzi tutaj o kwestie ego czy braku poczucia bezpieczeństwa i cecha ta może być mocno niekorzystna dla wielu graczy. Nie chcecie być przecież tym graczem, który przy stole telewizyjnym robi okropnego hero calla tylko dlatego, że chce dobrze wyglądać w świetle kamer.
Kiepska etyka pracy
Wielokrotnie w strategicznych tekstach o pokerze widzimy przykład powoływania się na książkę Outliers autorstwa Malcolma Gladwella. Pisał on, że potrzebne jest 10.000 godzin świadomej nauki, aby osiągnąć mistrzostwo w jakiejś dziedzinie. DZIESIĘĆ tysięcy! Czy poświęcicie tyle czasu, aby stać się świetnymi graczami?
Gdy w tym momencie nie radzicie sobie przy stołach zbyt dobrze, ale chcecie za jakiś czas grać zawodowo – natychmiast zacznijcie ciężko pracować! Jeżeli pracujecie nad własną grą mając 20% efektywności, a kto inny jest na poziomie 70% efektywności – poprawiacie własne umiejętności, ale ciągle jesteście za innymi.
Krótkowzroczne myślenie
Zbyt wielu graczy zastanawia się, gdzie w pokerze chciałoby się znaleźć za rok czy dwa. Myślą o Las Vegas i wielkich zarobkach, ale nie zastanawiają się nad tym, co zrobią za dziesięć lat. Część może chciałby wygrać wielki turniej i wejść na wysokie stawki. Tymczasem powinni pomyśleć o inwestycji we własną przyszłość, a nie tym, co stanie się za tydzień czy kilka miesięcy i na jakich stawkach będą akurat grindowali.
Doskonała gra i osiąganie świetnych wyników może dać wiele pewności siebie, ale nie wolno zapominać o planowaniu przyszłości. To może w bardzo niekorzystny sposób wpłynąć na Waszą pokerową karierę. Gdy nie wiecie, w którą stronę chcecie iść, to ta droga zawsze pełna będzie przeszkód!
Smart Spin – Chrobson wygrywa 100.000$!
