Planowanie gry po flopie

Kilka tygodni temu zamieszczaliśmy tekst dotyczący istotnej roli planowania ręki w procesie podejmowania poprawnych decyzji. Tekst ten dotyczył tego jak zaplanować swoją rękę przed flopem. Musimy jednak zdawać sobie sprawę, że po flopie mogą zaistnieć okoliczności, które zmuszą nas do modyfikacji tego planu i o tym będzie dzisiejszy tekst. 

W skrócie podsumowując poprzedni tekst możemy napisać, że planowanie przed flopem polega na tym, żeby utworzyć odpowiednią dla naszych potrzeb pulę. Decyzje jakie podejmujemy opierają się na takich czynnikach jak: nasze karty, pozycja przy stole, a także nasz i przeciwników wizerunek. Jeśli nawet podjęliśmy optymalne decyzje i zostaliśmy sprawdzeni to ciężko jest nam układać przeróżne scenariusze i od razu mieć kompletny plan na wszystkie sytuacje jakie mogą wydarzyć się na flopie. W związku z tym dość często będziemy zmuszeni do odpowiednich modyfikacji w naszym planie dopiero po tym gdy zobaczymy karty flopa. Poniżej znajdziecie kilka przykładowych sytuacji, w których dopiero po flopie podejmujemy kluczowe decyzje… 

Jedną z najczęstszych sytuacji jakie nas mogą spotkać jest podbicie pre flop z AK, a następnie gra z big slickiem na nietrafionym flopie. W naszym przykładzie przyjmijmy, że gramy stawki 1/2, nasz stack to $200, a nasi przeciwnicy mają tyle co mu lub odrobinę więcej. Zanim akcja dochodzi do nas mamy 4 limpy, mając AK podbijamy do $15, sprawdzają nas button, big blind oraz dwóch limperów. W puli mamy więc już $70, jak na razie wszystko w tym rozdaniu zrobiliśmy poprawnie, z bardzo silną ręką startową podbiliśmy odpowiednią kwotę, ale dostaliśmy aż 4 sprawdzenia i pula zrobiła się niebezpiecznie duża. Flop to 2-7-2 (tęcza), wszyscy do nas czekają i teraz czas na naszą decyzję.

W pierwszym odruchu możemy uznać, że najlepiej będzie zaczekać, w końcu pula jest spora i musimy zagrać stosunkowo dużo, a po drugie w grze mamy wielu przeciwników więc nie będziemy ich blefować. Jednak po zastanowieniu powinniśmy dojść do wniosku, że jest kilka argumentów przemawiających za continuation betem. Po pierwsze nasza ręka może być nadal najlepsza, ten bardzo "suchy" board rzadko kiedy trafi w karty naszych przeciwników. Po drugie jeśli nawet zostaniemy sprawdzeni to mamy najprawdopodobniej 6 outów, aby pokonać lepszą rękę przeciwnika, po trzecie jeśli sprawdzi nas ktokolwiek inny niż gracz na buttonie to na turn nadal ostatnia decyzja należy do nas i jeśli będziemy chcieli możemy skorzystać z darmowej karty i zobaczyć również river. 

Sytuacja będzie jednak zupełnie inna jeśli akcja pre flop będzie taka sama, ale na flopie pojawią się Q 9 7 . Jeśli ponownie wszyscy do nas zaczekają to jedyną poprawną decyzją jaką możemy podjąć będzie również check i fold do ewentualnego zagrania od gracza na buttonie. Wpływ na zupełnie inną decyzję niż w pierwszym przykładzie mają karty na flopie, tym razem istnieje znacznie większa szansa, że trafiły one w zakres rąk naszych przeciwników, mogą oni mieć top parę, dwie pary, draw do strita lub do koloru i tych rąk na pewno nie spasują do naszego zagrania. Dodatkowo trafienie przez nas top pary na flopie może wcale nie zmienić naszej sytuacji – K może skompletować strita, dać komuś dwie pary, a kiery mogą skompletować kolor, nie mamy więc w ogóle "czystych" outów i lepiej jest poddać tą rękę i zaoszczędzić sobie strat niż budować olbrzymią pulę, w której możemy być "drawing dead".

Kolejny przykład to sytuacja, gdy mamy 6 limperów, a my na big blindzie widzimy QQ i podbijamy do $15 dostając calle od całej szóstki "radosnych" graczy. W puli mamy więc już $105 i oglądamy flopa K-6-6. Wielu graczy ma ochotę tutaj zagrać, żeby "przekonać się gdzie jesteśmy". Jest to jednak dość drogi sposób na to, żeby dowiedzieć się, że ktoś ma lepszą rękę. Najlepszą opcją będzie po prostu zaczekania, wielu graczy w multi potach gra dość prostego pokera, czyli jak mają to grają, a jak nie to czekają. W związku z tym szansa, że damy się wyblefować jest niewielka, jeśli więc zaczekamy i ktoś zagra to ze spokojnym sumieniem będziemy mogli parę dam wyrzucić.

Ostatnim już przykładem jest ponownie rozdanie z QQ i 6 limperami, akcja pre flop się nie zmienia, ale na flopie oglądamy Q-6-6 (dwa trefle), czyli trafiamy super silny układ (fulla QQQ66). I znowu pierwsze wrażenie najczęściej będzie błędne uznamy bowiem, że powinniśmy zaczekać, aby zastawić pułapkę na przeciwnika. Jednak w tej sytuacji lepiej będzie rozegrać rękę normalnie i po prostu zagrać za około połowę puli. Po pierwsze jak już pisaliśmy wcześniej w multi potach gracze raczej się nie "wygłupiają" i nie ma co liczyć na czyjś blef, jeśli ktoś trafił 6 to zapewne i tak wygramy cały jego stack, a dodatkowo powinniśmy starać się wyciągnąć jak najwięcej żetonów od graczy z flush drawem. Większość graczy limpujących i callujących to z reguły słabi przeciwnicy więc będą oni szukać koloru nawet na sparowanym stole. Tracimy więc na wartości czekając flopa i dając im darmową kartę, oczywiście jeśli kolor trafią to wypłacą zapewne cały stack, ale częściej tego koloru nie trafią i wtedy jedyną szansą na wygranie od nich większej ilości żetonów jest spokojne betowanie zarówno flopa jak i turna. 

Jak więc widać na powyższych przykładach planowanie ręki pre flop jest bardzo ważne, ale musimy wiedzieć, że w nietypowych sytuacjach np. kiedy zostajemy sprawdzeni przez kilku graczy, nasz plan musi podlegać obowiązkowej modyfikacji po wyłożeniu kart na flopie. Warto również zdawać sobie sprawę z tego, żeby decyzji nie podejmować zbyt szybko, bo to co na pierwszy rzut oka może wydawać się zagraniem optymalnym po zastanowieniu jest już tylko co najwyżej zagraniem poprawnym, a pojawiają się inne, korzystniejsze koncepcje rozegrania danej ręki.

Na podstawie: "The Plan – Adjusting after the flop" Michael "sweetjazz" Joyce – Bluff Europe