Każdy z nas ma w głowie rozdanie, które przez dłuższy czas spędzało sen z powiek. Do tego grona należy również Phil Laak, któremu w pamięci utkwiła ręka z jednej z poprzednich edycji festiwalu WSOPE.
Rok 2010 – Six-Handed No-Limit Holdem z wpisowym 2.650£
W 2010 roku w londyńskim Casino at the Empire odbyła się trzecia odsłona festiwalu WSOP Europe rozgrywana na brytyjskiej ziemi. W drugim dniu akcji Phil Laak znalazł się w środku stawki 31 pozostających w grze graczy. Tylko 24 zawodników mogło znaleźć się w turniejowej kasie i powalczyć o awans na stół finałowy, zaplanowany na dzień trzeci.
Na początku dnia drugiego pierwszego turnieju tego festiwalu, Laak uwikłał się w batalię z Vincentem Daletem. Francuz był jednym z 244 pokerzystów, którzy zarejestrowali się do gry i toczyli bój o zgarnięcie dla siebie części z opiewającej na kwotę 610.000£ puli nagród. Choć Dalet nie ma na swoim koncie imponujących wyników, doświadczony Laak wciąż ma w pamięci rozdanie, w którym mierzył się właśnie z tym zawodnikiem.
Dwójka ta dotarła do flopa, na którym pojawiły się J97. Dalet zabetował za wartość, której Laak nie jest w stanie sobie przypomnieć i otrzymał sprawdzenie. Podobnie sytuacja wyglądała po turnie w postaci 7. Pokerzyści mieli przed oczami potężnie nabudowaną pulę i jeszcze jedną rundę licytacji. A, który ukazał się ich oczom na riverze, przyniósł masę ciekawej akcji.
Dalet mógł dysponować zarówno kolorem, stritem, tripsem, jak i silnymi dwiema parami. W momencie, w którym Francuz zagrał potężnego overbeta – wynoszącego trzykrotność puli – Laak stanął przed decyzją o wrzuceniu do puli pozostałych 67.000 żetonów.
Amerykanin potrzebował dobrych kilku minut, aby zdecydować o tym, co zrobić ze swoim całkiem przyzwoitym układem. Jak sam zdradził, wyrzucił do mucka 67.
– Semi-hero sfoldowałem tripsa do ogromnego overbetu rywala – powiedział.
Ku jego niezadowoleniu, a uciesze Daleta, przeciwnik Laaka pokazał czysty blef w postaci KQ.
– W tamtym momencie mnie to dotknęło, jednakże po wygraniu tego turnieju, spojrzałem na to rozdanie z nowej perspektywy.
Laak zatriumfował w opisywanym evencie po trzech dniach gry, zdobywając pierwszą bransoletkę po sześciu występach na stołach finałowych i 170.802£ w gotówce. Dalet zakończył swój występ na miejscu ósmym, inkasując 17.318£.
Koniec wbijania szpilek
Z niespełna 3.700.000$ wygranych w turniejach na żywo, Laak stał się jednym z bardziej rozpoznawalnych pokerzystów na świecie. Nie bez powodu zapraszano go w końcu do gry w programach „High Stakes Poker” i „Poker After Dark”. Jego pokerowy dorobek obejmuje również jeden mistrzowski tytuł WPT, pochodzący z turnieju WPT Celebrity Invitational z 2004 roku, skutkujący wygraną okrągłych 100.000$.
Choć w 2010 roku miał na swoim koncie wiele pięcio- i sześciocyfrowych wyników, mistrzowska bransoletka WSOP była czymś, czego z całą pewnością mu brakowało. Zwłaszcza, że w 2004 roku po trofeum sięgnął jego wieloletni przyjaciel Antonio Esfandiari, a rok później kolekcję biżuterii poszerzyła również partnerka Laaka – Jennifer Tilly. Amerykanin skomentował ten fakt w znany sobie sposób.
– Pierwsza bransoletka była rodzajem ruchu obronnego. Szpilki wbijane przez Antonio nigdy by się nie skończyły, gdybym czegoś z tym nie zrobił. „Hej Phil, jakie to uczucie, gdy twoja dziewczyna jest lepsza w pokera niż ty? Hej Phil, jakie to uczucie, że twoja dziewczyna ma bransoletkę, a ty nie?”.
On uwielbiał szyć, cóż mogłem powiedzieć? Uwielbiał robić kołdry! Szpilki… Łapiesz? Z czasem nadeszłyby kolejne, ale żadna z nich nie była tak dobra, jak ta. Bardzo miło było w końcu to zakończyć. Zajęło mi to pięć lat, ale wciąż było to miłe uczucie. W każdym razie teraz, gdy zdobyłem już „obronną” bransoletkę, miło byłoby zdobyć ich więcej, żeby przejść do większej ofensywy.