Nie ma zbyt wielu graczy, którzy dają nam bezpośredni wgląd w gry wysokich stawek. O ciekawych rozdaniach opowiada często Matt Berkey, który jest stałym gościem gier w Las Vegas. Dwa bardzo duże rozdania opisał w jednym ze swoich ostatnich vlogów.
Amerykanin Matt Berkey nie jest szczególnie znanym graczem. Kojarzymy go głównie z gry w Poker After Dark. Pokerzysta jest trenerem i założycielem Solve for Why Academy, w której trenuje graczy wraz z Jordanem Youngiem i Christianem Soto. Znany jest również z doskonałego mindsetu. Parę lat temu zdarzył mu się ogromny downswing. W ciągu trzynastu miesięcy przegrał 5.100.000$ zaliczając 27 sesji na minusie! Podniósł się jednak i dzisiaj często rywalizuje w grach na najwyższe stawki.
W jednym z najnowszych vlogów na Youtube opowiedział o dwóch potężnych rozdaniach w Ivey's Room.
Pokerzysta dostał informację, że w Ivey's Room (w kasynie Aria) toczy się atrakcyjna gra cashowa. Gracze planowali właśnie podniesienie stawek do poziomu 1.000/2.000$.
– To była najwyższa gra, którą grałem w tym roku, od momentu, gdy występowałem w Poker After Dark. Kiedy dołączyłem, grali ciągle 500/1.000$. Po jednej rundzie przeszli na 1.000/2.000$.
Wielkie rozdanie z Jeanem Robertem Bellande
Berkey wspomina, że już pierwsze rozdanie postawiło go przed bardzo trudną decyzją. Znalazł u siebie parę szóstek, ale pula zrobiła się nagle bardzo duża – zagrano straddle i double straddle.
– Pierwsze rozdanie 1.000/2.000$ wymknęło się spod kontroli. Jestem na small blindzie, a gracz na UTG zagrywa straddle za 4.000$. Jean-Robert Bellande siedzi obok i decyduje się na double straddle za 8.000$. Jest nas siedmiu przy stole. Minimalna stawka, aby zagrać to 8.000$. Dwóch graczy pasuje, button limpuje. Ja na small blindzie mam parę szóstek.
Berkey doszedł do wniosku, że całkiem opłacalne w tym spocie może być zagranie all-ina. Ma tak naprawdę efektywne 25 blindów, bo leżało przed nim 200.000$. Pomyślał też jednak, że cały wieczór będzie grał w cashówce, gdzie 200.000$ to jednak 100 blindów. Może więc ten mały edge nie jest taki atrakcyjny, a i rywale powinni mieć problem z dostosowaniem się do gry. Zdecydował się na inne rozwiązanie.
Jak agresywnie gra rywal?
Pokerzysta zlimpował za 8.000$. Gracz na big blindzie spasował. Gracz na straddle dołożył 4.000$. Jean-Robert Bellande zdecydował się jednak na podbicie do 40.000$. To problematyczny spot. Rywal to pokerzysta, który znany jest z agresywnej gry – uwielbia grać straddle i double straddle. Będzie chciał kraść pulę z asami, zagra tak też z parami, kartami suited broadway i innymi. Berkey pomyślał też w tym momencie, że styl gry Bellande zależny może być od tego, jak radzi sobie w sesji. O tym nie miał jednak pojęcia, bo dopiero dosiadł się do stołu.
– Akcja wraca do mnie. Teraz jednak nie mam już żadnej ciężkiej decyzji. Mam stacka efektywnego 25 blindów. W puli jest gdzieś 8 lub 9 blindów dead money. Może nie do końca „dead” bo double straddle może tutaj mieć jakąś rękę. Uważam jednak, że jego zakres jest na tyle szeroki, że można tutaj wrzucić al-ina z parą szóstek i spodziewać się jakiegoś value w long runie, grając run it twice.
Berkey zagrał all-ina. Jean-Robert Bellande pokazał… AA. Na stole pojawiły się KT47J. W pierwszym rozdaniu Berkey przegrał więc pulę wartą 418.000$. Znalazł się też sporo na minusie.
– Zaczynamy na minusie. Zdarza się. Taka jest w sumie natura gry w pokera. Widzieliśmy na co się piszemy. Moja sytuacja w grze się nie zmieni.
Kolejna wielka pula i set na flopie
Berkey ponownie położył przed sobą 200.000$. Po serii średnich rozdań zdołał wyjść na zero. Miał przed sobą 400.000$. Po swojej prawej stronie miał nieznanego gracza, który grał dość luźno i radził sobie dobrze. Pokerzysta podkreśla, że cała cashówka była dość dziwna. Z jednej bowiem strony czuł, że rywale nieco gamblują grając dość ryzykownie, ale też dało się wyczuć, że stawki są dla nich zbyt wysokie.
W drugim dużym rozdaniu rywal na hijacku otworzył do 6.000$. Oponent, o którym wspominał pokerzysta, zagrał 3-beta do 20.000$. Berkey miał 22. Zastanawiał się na zagraniem, bo pamiętał, że nieco wcześniej ten sam oponent zagrywał 3-beta z Q2. Decyzja była prosta – cold call za 20.000$. Nie mógł tutaj zagrywać 4-beta, bo rywal grał agresywnie. Mógł 3-betować dowolną rękę – przykładowo KT. Jeżeli jednak gra z nią 3-beta, to również dobrze może na 4-beta Berkeya odpowiedzieć 5-betem al-in. Matt postanowił więc sprawdzić.
W puli było 60.000$. Flop dla Berkeya idealny – K42. Gracz na cutoffie zagrał za 15.000$. To suchy board, na którym rywal będzie betował wiele par, ace high i inne. Berkey sprawdził. Turn to A. To karta doskonała dla zakresu rywala. Matt chce w rozdaniu zostawić sporo rąk, które mogą blefować. Sprawdził więc, a na riverze pokazał się T. Nie jest to najlepsza karta, która mogła spaść. W puli było już 183.000$!
Co może mieć rywal?
Co może mieć rywal? Na pewno w jego zakresie jest TT. Może też mieć QJ lub inne kombinacje tych dwóch kart. Będzie miał też asy i króle. Jak podkreśla Berkey – na flopie istniała mała szansa, że był gorszy. Na turnie szansa ta trochę wzrosła, a jeszcze wyższa stała się na riverze – rywal ma bowiem coraz więcej kombinacji, które go pokonują.
– Jeżeli wchodzimy tutaj all-in na riverze, to sprawdzają mnie tylko lepsze ręce, albo AK lub AT. Może też KT, ale musiałby nie szanować pieniędzy.
Rywal zagrał beta 95.000$. Berkey miał przed sobą około 150.000$. Pomyślał, że all-in nie byłby złym pomysłem, ale jednak woli stracić value w podobnych sytuacjach przeciwko AK niż wchodzić za wszystkie pieniądze. Sprawdził więc. W puli znalazło się 373.000$. Rywal Berkeya pokazał KK – miał więc seta. Potężna pula trafiła do niego.
To nie była udana sesja…
Amerykanin wspomina, że był w tym momencie około 200.000$ na minusie. Podczas sesji wpadł jeszcze z dwoma top parami na bottom seta i stracił kolejne 100.000$.
– Ostatecznie przegrałem dwa buy-iny. To dość ciężkie, bo standardowe stawki, które gram to 200/400$ i 300/600$. To jednak była wspaniała szansa i chętnie zagrałbym znowu. Mam nadzieję, że podobne gry będą latem się odbywały, znów do takiej wskoczę i będę miał więcej szczęścia w takich wielkich pulach.
Doyle Brunson – WSOP było sposobem na to, aby do Las Vegas sprowadzić graczy
