Kolejna analiza autorstwa Jonathana Little'a – amerykański pokerzysta tym razem bierze na warsztat jedno z rozdań stołu finałowego turnieju Caribbean Poker Party z wpisowym 10.000$. W doskonały sposób pokazuje ono, że od czasu do czasu warto zastawić pułapkę z parą asów!
W grze na blindach 100.000/200.000 wszyscy spasowali do siedzącego na cutoffie Jonathana Little'a. Amerykanin trzymał K8 i zdecydował się na podbicie.
– To bardzo ciekawy spot – zaznacza Little. – Miałem jeden z największych stacków, a po mojej lewej stronie siedział Sam Greenwood, bardzo dobry gracz posiadający podobną do mojej liczbę żetonów. Small blind miał około 20 big blindów, gracz na dużej ciemnej z kolei – tylko 11 big blindów.
Trener zdecydował się na raise, ponieważ założył, że ani Greenwood, ani gracz ze small blinda nie będą przesadnie często atakować jego podbicia. Przede wszystkim ze względu na głębokość stacków. Poza tym zdecydowanie bardziej woli w takich sytuacjach raisować z blockerem – w tym przypadku królem – niż rękoma w rodzaju 47s.
Little podbił do 450.000. Siedzący na buttonie Sam Greenwood trzymał parę asów. W tym miejscu trener zadaje pytanie: czy jego rywal powinien przebić czy po prostu zagrać calla?
– Gdybyśmy grali na głębszych stackach, zdecydowanie wolałbym przebicie z parą asów – tłumaczy Little. – Jednak w tym spocie mamy dwóch graczy, którzy mogą zagrać all-ina z szerszym zakresem. Mogą wszak dojść do wniosku, że Greenwood sprawdza moje przebicie z rękoma w rodzaju T9s czy pary czwórek.
Z tego właśnie powodu Little uważa, że to dla Greenwooda doskonały spot na zastawienie pułapki i zagranie calla. Jeśli któryś z blindów zagra all-ina, a Little sprawdzi, Greenwood może zagrać niewielkiego 4-beta, którego trener będzie musiał sprawdzić. W ten sposób rozegra dużą pulę bez pozycji, w dodatku z bardzo słabą ręką.
Zuchwały poker
Greenwood rzeczywiście sprawdził, a siedzący na small blindzie Pascal Lefrancois spojrzał na T9. – Myślę, że to bardzo rozsądny spot do zagrania all-ina. Pokerzysta ma około dwudziestu big blindów, więc posiada również fold equity.
Lefrancois zdecydował się jednak na sprawdzenie. Jeśli big blind zagrałby all-ina, a Little i Greenwood spasowali swoje ręce, small blind mógłby sprawdzić, ponieważ musi dołożyć osiem czy dziewięć big blindów, aby wygrać pulę wynoszącą łącznie 25 big blindów. Dostałby zatem odpowiednie oddsy, aby móc sprawdzić zagranie big blinda.
Na big blindzie siedział Steffen Sontheimer. Niemiec dostał od dealera KQ i zagrał bardzo łatwego all-ina. – To bez cienia wątpliwości opłacalne zagranie – twierdzi Little.
Trener natychmiastowo spasował swoje K8. Greenwood zastanawiał się przez chwilę, po czym zagrał all-ina.
Jonathan Little zwraca uwagę na fakt, że gdyby Greenwood przebił jego podbicie, zarówno blindy, jak i trener spasowaliby swoje ręce. Zamiast szesnastu big blindów, Greenwood wygrałby zatem ledwie cztery big blindy. Oczywiście, zastawianie pułapki z parą asów może wiązać się z ryzykiem konieczności rozgrywania wieloosobowej puli. Jednak, jak zaznacza Little, jeśli chcesz dochodzić do późnych faz turniejów z pokaźnym stackiem, musisz być gotowy na podejmowanie pokerowego ryzyka. Tylko dzięki zuchwałej grze masz szansę na końcowe zwycięstwo.
Tony Miles – Uczyłem się GTO do gier cashowych, ale był to klucz do sukcesu na WSOP
