Rozdania z turniejów niskich stawek są dla Jonathana Little okazją na wyszukanie ciekawych spotów, które pokazują błędy początkujących. Zauważył, że adepci pokera mają problem z check-raisowaniem!
W jakich sytuacjach zagrywamy check-raise'a? Kiedy próbujemy wyciągnąć value na flopie od gorszych gotowych rąk, a także kiedy możemy zmusić do spasowania lepsze gotowe ręce. To również dobre zagranie w momencie, kiedy nasza marginalna ręka z value gra się gorzej na dalszych uliczkach, gdy rywal jest za bardzo agresywny, a tekstura boardu może znacznie zmienić.
Większość amatorskich graczy nie zagrywa jednak check-raise'a z tego powodu. Robią to, bo chcą chronić rękę, którą uważają w danym momencie za najlepszą. Przykładowo gracz tight, grający prostego pokera podbija do trzech blindów mając efektywny stack 50 blindów. Znajduje się na środkowe pozycji. Sprawdzamy na big blindzie z 98. Flop to 943. Czekacie, a rywal zagrywa cztery blindy do puli 6,5 BB.
To fatalny spot na zagranie check-raise'a. Rywal może sprawdzić i jesteśmy tutaj przeciwko zakresowi, który praktycznie w całości składa się z lepszych gotowych rąk. Gdy taki rywal sprawdzi nas właśnie z top parą i lepszymi gotowymi rękami, mamy tylko 17% equity! Gdy zagracie tam check-calla, macie 62% equity przeciwko zakresowi rywala, zakładając, że będzie na nieskoordynowanych flopach zagrywał c-beta 100% czasu.
Żeby w tym spocie check-raise był opłacalnym zagraniem, musicie spodziewać się, że rywal raisuje przed flopem z niesamowicie szerokim zakresem i będzie grał o stacki z AJ i 54 na takim flopie. To zdarza się niezwykle rzadko. Poprawne zagranie to check-call, bo 62% equity w małej puli jest znacznie lepsze niż 17% w wielkiej.
Wielu amatorskich graczy zagrywa tutaj check-raise, bo nie chcą, aby drawujący rywale dobrali swoje karty. Zakładają, że każda overkarta drastycznie zmniejsza equity ich ręki. Chociaż faktycznie wiele overkart może poprawić siłę ręki rywala, to trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że nie każda to zrobi. Gdy Wasz oponent ma QJ, to as, król i dziesiątka nie pomogą mu. Overkarta pomoże oponentowi mniej niż w połowie przypadków, gdy sami mają overkarty w ręce. Gdy takowych nie mają, to ich ręka się nie poprawi!
Klucz do sukcesu
Little pisze, że wielu graczy musi pogodzić się z myślą, iż czasem nie będą wiedzieli, w którym miejscu znajdują się w rozdaniu. Chęć posiadania wszystkich informacji jest wielkim problemem graczy niskich stawek. To dlatego nie wchodzą na średnie i wysokie stawki. W powyższym przykładzie gramy check-calla na flopie i dzięki temu zakres naszego oponenta jest ciągle bardzo szeroki. W efekcie zagramy więcej turnów i riverów, co jest kolejną rzeczą, której amatorzy unikają.
Utrzymanie szerokiego zakresu rywala jest kluczem do wyciągania maksymalnego value z marginalnymi gotowymi rękami. Musicie sobie zdać sprawę, że check-callowanie sprawi, że rywal faktycznie częściej dobierze karty drawując. Przegrywanie średnich pul nie jest jednak końcem świata, chociaż amatorzy tego nie lubią. Nauka poruszania się na turnie i riverze spowoduje jednak, że Wasz win rate wzrośnie, dzięki czemu będziecie mogli kiedyś grać wyżej!
