Rozgrywanie koloru na sparowanym boardzie sprawia niektórym sporo problemów. Jak wyciągnąć z takiego układu najwięcej pieniędzy? Posłuchajcie rad Jonathana Little'a!
Opisywane rozdanie pochodzi z jednego z pokerowych turniejów. Jonathan Little miał na hijacku Q J i na blindach 100/200, ante 25 otworzył za 550. Gracz z cutoffa sprawdził, a pokerzysta siedzący na buttonie zdecydował się na niewielki 3-bet za 1.400 żetonów. Little miał wówczas w stacku 28.000 żetonów, a jego rywale około 25.000.
Little sprawdził przebicie rywala, dołożył się też kolejny z pokerzystów. W puli znalazło się więc około 4.700 żetonów, a na flopie pojawiły się 9 9 4. To jeden ze zdecydowanie najlepszych boardów dla Little'a – ma bowiem draw do koloru i dwie overkarty, które także mogą dać mu zwycięstwo w przypadku skompletowania drugiej pary.
Little uznał, że gracz na buttonie może mieć w tej sytuacji damy, króle lub asy i rozgrywa je właśnie poprzez niewielkie podbicie, może też nie mieć zupełnie nic – w takim wypadku nie sprawdzi jego zagrania. Pokerzysta zdecydował się więc na przeczekanie flopa, aby zobaczyć, co zrobią jego rywale.
Przeciwnicy także poczekali, a na turnie pojawił się A, który skompletował u Little'a kolor. Jak w takiej sytuacji wyciągnąć value od słabszych rąk rywali? Wydaje się bowiem bardzo mało prawdopodobne, aby któryś z przeciwników Little'a miał lepszą rękę. Gracz na buttonie raczej na pewno nie ma asów, bo c-betowałby na flopie.
Pokerzysta uznał więc, że najlepszym sposobem na wyciągnięcie żetonów od rywali jest przeczekanie i pozwolenie im na blefowanie. Gracz z cutoffa rzeczywiście zabetował i Little tylko sprawdził. Na riverze pojawiła się jednak trzecia dziewiątka, która jeszcze bardziej skomplikowała sytuację. Jak skończyło się to rozdanie i kto je ostatecznie wygrał? Zobaczcie poniższy film!
Czy według Was Jonathan Little optymalnie rozegrał trafiony przez siebie kolor? A może Wy zrobilibyście na jego miejscu coś zupełnie innego? Rozdanie z pewnością jest interesujące, czekamy więc na Wasze opinie!
