Joe Cada był jedną z największych gwiazd tegorocznego World Series of Poker. Były pokerowy mistrz świata nie tylko zdobył dwie bransoletki, ale zajął również doskonałe, piąte miejsce w Main Evencie. Poniżej Amerykanin analizuje swój blef pochodzący właśnie z najważniejszego karcianego turnieju świata.
Rozdanie: Joe Cada zajmował ósme miejsce, a w grze pozostało dwunastu graczy. Na blindach 250.000/500.000/75.000 Amerykanin podbił z buttona za 1.100.000, trzymając A6.
Alex Lynskey sprawdził z big blinda z K9. Na flopie spadły KT5. Lynskey zaczekał, po czym sprawdził bet Cady za 1.000.000. Turn przyniósł J.
Lynskey zaczekał, a Cada zagrał kolejnego beta – tym razem za 2.600.000. Lynskey sprawdził. Ostatnią kartą wspólną była 3. Lynskey ponownie zaczekał, a Cada zagrał all-ina za 7.150.000. Po długim namyśle Lynskey spasował swoją parę króli, a stack Cady wzrósł do 17.300.000.
– Czy możesz powiedzieć nieco więcej o swoim blefie z A-high na drodze do stołu finałowego?
– Przed rozdaniem z Lynskeyem niemal cały dzień grałem bardzo tight. Obaj gracze z największą liczbą żetonów siedzieli po mojej lewej. W ostatnim czasie spasowałem cztery z pięciu buttonów.
Ręka z Lynskeyem była szczególna, ponieważ A6 – biorąc pod uwagę rozmiary stacków oraz fakt, że na blindach siedzą liderzy turnieju – to dosłownie najgorsza ręka, jaką będę raisować z buttona. To wszystko było ważne w kontekście tego, jak rozegram całe rozdanie. Na flopie spadły K-T-X.
Zasadniczo był to dobry flop dla mojego zakresu. Zagrałem niewielkiego c-beta, tak, aby rywal spasował swoje słabsze Ax, 89 czy inne ręce pozbawione equity. Mój bet celuje właśnie w tego typu ręce, a także ochrania moją własną. Wówczas planowałem, że jeśli na turnie spadnie dama bądź walet, będę kontynuował blefowanie, ponieważ mój zakres ma większe szanse na trafienie na tym boardzie dwóch par czy strita. Biorąc pod uwagę rozwój akcji, mój A-high jest jedną z najsłabszych rąk, jakie mogę w tym przypadku trzymać. Dlatego to jedna z niewielu rąk, z którymi mogę blefować.
Na turnie rzeczywiście spadł walet, a ja stwierdziłem, że muszę trzymać się wcześniej ustalonego planu. Walet to dobra karta dla mojego zakresu, poza tym przez cały dzień grałem tight. Big blind może mieć mnóstwo rąk w rodzaju QT, T9, a nawet Kx. Wiele z nich przyniesie mu spory ból głowy na riverze. Dodam również, że jeśli od dłuższego czasu nie dostajesz dobrych rąk, musisz sprawić, aby coś zaczęło się dziać.
– Czy z perspektywy czasu uważasz, że fold Lynskeya był dobry? Musi on po prostu założyć, że board lepiej łączy się z twoim zakresem, niż z jego? Dla laika pas z top parą może wydawać się w tym spocie nieco zbyt tight.
– Na riverze jego ręka to nic więcej, jak bluff-catcher. Gdybym był na jego miejscu, prawdopodobnie również zagrałbym folda. Warto zaznaczyć, że mierząc się z mniej doświadczonym pokerzystą, nie rozegrałbym tego rozdania w taki sam sposób. Lynskey to naprawdę dobry gracz, który myśli o pokerze w głębszy sposób. Biorąc pod uwagę to, jak grałem przez cały dzień, teksturę boardu oraz ręce, które rozegrałbym w taki właśnie sposób, czułem, że rywal uwierzy w historię, którą opowiadam. A6 to jedna z niewielu rąk, z którymi mógłbym tu blefować. W tym spocie naprawdę trudno sprawdzić z czymś słabszym niż dwie pary.
Bryn Kenney – Turnieje za 100.000$ mógłbym grać codziennie
