Erik Seidel jest z pewnością jednym z najbardziej rozpoznawanych pokerzystów. Wszystko to zaś za sprawą słynnego filmu „Hazardziści”: to właśnie tam główny bohater delektuje się finałowym rozdaniem World Series of Poker Main Event 1988, w którym Johnny Chan w pięknym stylu „oszukał” późniejszego zdobywcę 8 bransoletek. W efekcie Seidowi nigdy chyba nie będzie już dane zapomnieć cierpkiego smaku tamtej porażki…
Erik Seidel urodził się 6. listopada 1959 roku w Nowym Jorku. Już jako dziecko wykazywał słabość i talent do gier, dzięki czemu w wieku 12 lat pojawił się nawet w nie istniejącym już turnieju telewizyjnym ?To Tell the Truth?. Mimo to wrodzone predyspozycje zaczął wykorzystywać dopiero na studiach: to właśnie wtedy odkrył grę backgammon (znaną również pod nazwą tryktrak), która zaabsorbowała go do tego stopnia, iż zdecydował się na porzucenie szkoły oraz przejście na zawodowstwo.
Pomiędzy jednym turniejem backgammona a drugim Erik często pojawiał się w legendarnym klubie karcianym Mayfair Club: to właśnie tam brydżyści oraz miłośnicy tryktraka zawsze mogli znaleźć partnerów do gry. W miarę upływu kolejnych lat jednakże coraz więcej bywalców klubu skupiło się na pokerze, dzięki czemu przyszła turniejowa gwiazda zaczęła okazjonalnie grywać również w Texas Holdem ? grę poznaną jeszcze w czasie swoich podróży do Las Vegas.
W międzyczasie życie profesjonalnego gracza zaczęło Seidela męczyć. Postanowił wreszcie się ustatkować i zdobyć pracę w wymiarze od 9-tej do 5-tej, dzięki czemu w 1985 znalazł się na stanowisku maklera giełdowego. Żywot przeciętnego obywatela najwyraźniej nie był mu jednak dany, bowiem zaledwie 2 lata później pracę w wyniku kryzysu na giełdzie stracił. W sukurs przyszedł wtedy Mayfair Club: Erik dołączył do grona aktywnych pokerzystów (czyli m.in. Dana Harringtona i Howarda Lederera ) i zaczął pracować nad swoją grą.
W wyniku szybkich postępów poczuł się na tyle pewny siebie, iż już w 1988 poprosił przyjaciół o finansowe wsparcie z okazji World Series of Poker. Zapisał się do 10 turniejów, jednak z pierwszych 9 szybko odpadł. Sukces nadszedł dopiero wraz z tym ostatnim ? Main Eventem ? gdzie dotrwał aż do Heads-Upa i poległ w słynnym rozdaniu przeciwko Johnnemu Chan .
Wydarzenie to zapoczątkowało serię kolejnych triumfów: w 1991 zajął drugie miejsce w turnieju $5,000 Limit Hold?em WSOP, rok później zdobył złotą bransoletkę w $2,500 Limit Hold?em, z kolei w 1993 zajął pierwsze miejsce w $2,500 Omaha Eight-or-Better. Gdy w 1994 zwyciężył kolejną złotą bransoletkę w turnieju $5,000 Limit Hold?em, postanowił wreszcie skupić się na karierze zawodowego pokerzysty i wraz z żoną przeprowadził w 1995 roku do Las Vegas.
Ponownie zaczyna być o nim głośno na World Series z okazji zdobycia bransoletki w 1998 w odmianie $5,000 Deuce-to-Seven. Rok później udaje mu się dotrwać do 4. miejsca w Main Event, w 2001 z kolei brak bransoletki z ME nadrabia wygraniem jednej w $3,000 No-Limit Hold?em. Kolejny pożądany egzemplarz biżuterii wygrywa w 2003 dzięki $1,500 Pot-Limit Omaha, również wtedy plasuje się na 3. miejscu w turnieju $3,000 No-Limit Hold?em. 2005 rok przynosi mu kolejną (siódmą już) bransoletkę w evencie $2,000 No-Limit Hold?em, z kolei swoją ostatnią jak na razie ozdobę na rękę zdobywa w 2007 roku, gdzie okazuje się najlepszy w Deuce-to-Seven Triple Draw Lowball z rebuyami.
Seidel jest żonaty, ma dzieci, a w wolnym czasie lubi oglądać niezależne kino oraz słuchać muzyki. W swoim turniejowym dorobku może się pochwalić 5,5 milionami zarobionych dolarów.
Mozna by tak jeszcze wspomniec o 2 miejscu na Aussie Millions w tym roku 😛 BTW Erik jest swietny.
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.