Gra przeciwko pasywnym przeciwnikom może być łatwiejsza niż ci się wydaje. Poniżej przedstawiamy przydatne wskazówki, które pomogą ci w pełnym wykorzystywaniu pasywności rywali.
Jak dostosować swoją strategię preflop w grze przeciwko limperom?
W grach na żywo najważniejszym aspektem naszej strategii powinno być to, jak zachowujemy się w starciach z limperami. Dlaczego? Ano dlatego, że przy stołach live gracze limpują z bardzo wysoką częstotliwością.
Kiedy któryś z pokerzystów limpuje, istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że jest to gracz rekreacyjny. Nie oznacza to jednak, że powinieneś raisować go z dowolnymi dwiema kartami.
Zawodowy bokser, walcząc z nieprofesjonalnym śmiałkiem, nie wymachuje bezmyślnie rękawicami i nie uderza ślepo w rywala. Zamiast tego wykonuje odpowiednie manewry i boksuje we właściwych momentach. Robi to tak długo, aż jego przeciwnik zrezygnuje z dalszej walki. Niepotrzebne ryzyko nie wchodzi w grę; jest po prostu bezsensowne.
Podobnie w pokerze. Nie powinieneś opuszczać gardy tylko dlatego, że posiadasz znacznie większe umiejętności od rywala. Wszak twoja przewaga polega na tym, że wiesz, jak zachowywać się na przestrzeni całego rozdania oraz jak wyciągać maksymalną wartość z dobrymi rękoma i tracić możliwie najmniej z rękoma słabszymi.
Nie posiadając żadnych dodatkowych informacji, limp zagrany przez przeciwnika wcale nie musi oznaczać, że posiada on słaby zakres. Równie dobrze jego range może składać się z QQ+ i AK albo suited connectorów i niskich pocket par.
Zacznij w sposób konserwatywny, zwracając baczną uwagę na ręce, które rywal pokazuje na showdownie, a także na to, jak często limpuje. Dopiero wówczas możesz wprowadzić do swojej strategii odpowiednie poprawki.
Na strategię izolowania limperów wpływa wiele czynników. Jednym z nich jest to, jak często zagrywają limp-foldy. Podajmy przykład: Jeśli przeciwnik limp-folduje ze sporą częstotliwością, możesz rozszerzyć zakres raisów. Posiadasz dodatkowe fold equity przed flopem, co pozwala ci na dochodową grę z szerszym zakresem rąk.
Oto lista siedmiu czynników mających wpływ na strategię raisowania limperów. Jak powinniśmy się do nich dostosować?
- Im częściej rywal limp-folduje, z tym większym zakresem powinieneś go izolować – i odwrotnie.
- Im częściej rywal limp-3-betuje, z tym węższym zakresem powinieneś go izolować – i odwrotnie.
- Jeśli rywal posiada szeroki zakres limpów, możesz odpowiednio rozszerzyć swój range iso-raisów – i odwrotnie.
- Kiedy grasz z pozycją, powinieneś izolować z szerszym zakresem. Grając bez pozycji – raisuj limperów z mniejszą częstotliwością.
- Im więcej graczy siedzi za tobą, tym węższy powinien być zakres twoich iso-raisów – i odwrotnie.
- Jeśli gracze siedzący za tobą są luźni i agresywni, powinieneś iso-raisować z węższym zakresem – i odwrotnie.
- Im bardziej agresywna gra limpera po flopie, tym węższy powinien być zakres twoich iso-raisów – i odwrotnie.
Jak można łatwo zauważyć, na strategię iso-raisów wpływa wiele zmiennych. Niestety nie ma określonych z góry i sztywnych zakresów, które mogłyby pomóc ci w spotach z limperami. Po prostu musisz gromadzić jak najwięcej wiedzy dotyczącej rywali i stale nanosić do swojej gry odpowiednie poprawki.
Kiedy powinieneś zagrywać limp behind?
W teorii zagranie limp behind rzadko kiedy jest poprawną decyzją, ale nie oznacza to, że całkowicie powinieneś z niego zrezygnować. Istnieje kilka rąk, które nie są wystarczająco silne na izolowanie limpera, ale jednocześnie są zbyt dobre, aby po prostu je zrzucić. Właśnie z takimi „granicznymi” rękoma chcesz over-limpować (zagrywać limp behind).
Zanim przedstawimy konkretne ręce, zapoznaj się z kilkoma czynnikami, które powinny sprawić, że będziesz chciał unikać over-limpowania:
- Jeśli za tobą siedzi przynajmniej jeden agresywny gracz, unikaj over-limpowania. Agresywni pokerzyści będą raisować na tyle często, że twoje zagranie stanie się -EV.
- Jeśli nie siedzisz na późnej pozycji albo small blindzie, unikaj over-limpowania. Limpowanie z wczesnych pozycji jest zazwyczaj zbyt ryzykowne, ponieważ wielu pokerzystów siedzących za tobą może obudzić się z mocną ręką i zagrać iso-raisa.
Oto, jak mógłby wyglądać zakres over-limpów z buttona:
A tak mógłby wyglądać zakres over-limpów ze small blinda:
Zakres ze small blinda jest znacznie szerszy, ponieważ dostajesz bardzo korzystne pot oddsy. Musisz zainwestować tylko pół big blinda więcej, aby wygrać 2,5 big blindy, które znajdują się już w puli (5 do 1).
Jak grać w pulach wieloosobowych?
Innym ważnym aspektem związanym z pokerem na żywo, szczególnie w grze przy pasywnych stołach, jest twoja strategia w pulach wieloosobowych. W większości gier na niskich i średnich stawkach na niemal każdym flopie będziesz mierzyć się z kilkoma rywalami. Pule heads-up należą do rzadkości. Dlatego musisz rozumieć, jak ten fakt wpływa na twoją strategię.
W przeciwieństwie do pul heads-up, nie dysponujemy programami, które generują optymalne rozwiązania GTO dla pul wieloosobowych. Dlatego musimy działać nieco po omacku.
Prawdopodobnie najważniejszym czynnikiem związanym z grą w pulach wieloosobowych jest to, że nie powinniśmy patrzeć na rywali jak na pojedynczych graczy, a raczej jak na zespół, który jest zdecydowanie silniejszy od każdego z graczy z osobna. To pomoże ci w zrozumieniu faktu, że w starciu z wieloma przeciwnikami twój zakres znacząco słabnie.
Z tego powodu wygląda na to, że najlepsza strategia w pulach wieloosobowych polega na pasywnej grze wąskimi zakresami i składa się przede wszystkim z checków i foldów. To bardzo ciekawe! Betując w takich pulach, zdecydowanie najlepszym pomysłem jest korzystanie ze strategii opartej przede wszystkim na value betach. Blefować powinniśmy z bardzo niską częstotliwością.
Podsumowanie
Gra na stołach wypełnionych pasywnymi rywalami może być bardzo relaksująca, a co najważniejsze – dochodowa. Trzeba jednak korzystać z właściwej strategii oraz zachować pełną koncentrację, dyscyplinę i skromność. To, że mierzysz się ze słabszymi od siebie graczami, wcale nie oznacza, iż możesz bezmyślnie szastać żetonami, licząc na łatwe zwycięstwo.
Jak wykorzystać win rate do oszacowania swojej pokerowej „pensji”
