W pokerze dość często mamy do czynienia z sytuacjami oczywistymi, gdzie po zobaczeniu kart graczy łatwo nam stwierdzić, czy zagrania były dobre, bardzo dobre, czy też może beznadziejne. Czasami jednak trafiają się ręce, w których granica pomiędzy geniuszem, a pokerowym debilizmem jest bardzo cienka…
Do miana takiego rozdania, które z pewnością przejdzie do historii pokera należy ręka z WSOP Main Event 2010 rozegrana na 3-osobowym stole pomiędzy Josephem Cheongiem i Jonathanem Duhamelem. To właśnie gra Cheonga w tym rozdaniu stała się pretekstem do wielu kontrowersji i skrajnie różnych opinii.
Przypomnijmy, że przed rozpoczęciem tego rozdania to właśnie Jonathan Duhamel i Joseph Cheong mieli zdecydowaną przewagę nad mającym niewiele żetonów Racenerem i wydawało się, że to ci dwaj zawodnicy zmierzą się w pojedynku 1-na-1 o tytuł mistrza świata. Zapewne tak by się stało, gdyby nie z pozoru szalony i niezbyt mądry pomysł Cheonga.
Jak przebiegało to rozdanie widać na poniższym filmie (od 9:50 minuty).
No i co można pomyśleć o tej ręce?
Zapewne to co powiedział komentujący Norman Chad "pre-flop insanity" oraz "epic blow-up". Zaraz po tym rozdaniu ożyły też fora pokerowe, gdzie Cheongowi zarzucano brak cierpliwości, utratę nerwów wynikającą z niewielkiego doświadczenia i to były te delikatniejsze opinie. Zresztą jak spojrzymy na tą rękę w oderwaniu od całości i zobaczymy, że ktoś z A7 traci prawie cały bardzo duży stack (73 big blindy) angażując się w 6-bet allin pre flop to rzeczywiście możemy stwierdzić, że tak może zrobić tylko ktoś niespełna rozumu, lub nie do końca wiedzący jak grać w pokera. Czy więc rzeczywiście Cheong oszalał, bo przecież braku pokerowych umiejętności nikt mu zarzucić nie może. Przyjrzyjmy się tej ręce bliżej i zobaczmy jak wyglądał proces myślowy zawodników i co było podłożem takiego, a nie innego rozwoju sytuacji…
Ręka rozpoczęła się od standardowego podbicia Cheonga, następnie Duhamel wykonał równie standardowy 3-bet, a Cheong utrzymał się w standardzie robią kolejny 4-bet (tak wyglądało większość finałowych rozdań). Dopiero w tym momencie Duhamel wyłamał się ze standardowej gry i wykonał 5-bet, który następnie został skontrowany 6-betem allinem Cheonga.
Być może w sytuacji Duhamela niektórzy gracze wyrzuciliby nawet parę króli, nie mówiąc o damach, ale z pewnością nie o to chodziło w tym rozegraniu Cheongowi. Jospeh Cheong wiedział, że sytuacja ułożyła się tak, że short stack Racener powodował, że na obu liderach ciążyła olbrzymia presja (jedno miejsce wyżej oznaczało 1,4 miliona dolarów więcej) i on postanowił pod tą olbrzymią presję postawić swojego rywala. Być może to zagranie wydaje się szalone i pozbawione sensu, ale Duhamel może tutaj sprawdzić tylko z absolutnym top swojego zakresu, a masę rąk spasuje. Cheong grał cały czas bardzo agresywnie i tutaj również wykonał ultra-agresywne rozdanie, które przejdzie do historii jako jedno z najlepszych zagrań podczas World Series of Poker.
Dlaczego piszemy, że jest to znakomite zagranie, pomimo tego, że pojawiała się masa głosów stwierdzających, że Cheong "nie musiał" tak grać bo całkowicie kontrolował sytuację na stole. On właśnie kontrolował sytuację dzięki wygranym rozdaniom, w których "nie musiał" uczestniczyć, "nie musiał" atakować, przebijać itd. Gdyby w grze 3-osobowej na tak wysokim poziomie ktoś grał ręce tyle te, które "musi" to szybko by się okazało, że 99% rozdań pasuje i się wyblinduje.
Potwierdzeniem poprawnej decyzji Cheonga są również słowa Duhamela, który przyznał, że Cheong tak dużo 4-betował, że on sam podjął już decyzję, że w którymś momencie będzie musiał przeciwstawić się temu 5-betem ze słabą ręką. "Ręka przeciwko Cheongowi była zwariowana. 3-betowałem go często, on wiedział, że nie mogę mieć zawsze silnej ręki i zaczął mnie równie luźno 4-betować. W pewnym momencie zdałem sobie sprawę, że będę musiał 5-betować go light bez silnej ręki i tak się stało, planowałem to zagranie zanim podniosłem damy. Zagranie Cheonga jest grą o dużej wariancji, ale jest to świetne zagranie, a jego pech polegał na tym, że akurat rzeczywiście miałem silną rękę" powiedział mistrz świata.
Cheong znacznie krócej przeanalizował tą rękę mówiąc "To była wojna blindów na 3-osobowym stole, a Duhamel był bardzo, bardzo agresywny więc uważam, że było bardzo prawdopodobne, że on może 5-betować jako blef i pasować do allina".
Podobną do Duhamela opinię o tym rozdaniu ma również znakomity brytyjski pokerzysta Chris Moorman, który przyznał, że w jego opinii to Joseph Cheong był najlepszym graczem na stole finałowym WSOP Main Event. Chociaż rozdanie to przejdzie do historii to Moorman jego przebieg widzi jako całkiem standardowy w grze na takim poziomie. "Z tego co widziałem to Cheong 4-betował bardzo często. Zdecydowanie za często, aby były to zagrania dla wartości, musiał więc spodziewać się w końcu 5-bet blefa. Miał asa jako blockera, który zmniejszał prawdopodobieństwo AA, czy AK u przeciwnika więc jego zagranie było bardzo dobre" stwierdził Moorman.
Jeśli więc spojrzymy na to rozdanie tak jak trzeba, czyli w szerszym kontekście biorąc pod uwagę, historię gry pomiędzy Cheongiem i Duhamelem, a także ich wzajemny, agresywny wizerunek to okaże się, że Cheong zagrał znakomicie, a natrafił po prostu na "coolera", od którego nie było ucieczki. Zresztą w zgodnej opinii fachowców mistrzem świata został co prawda Duhamel, ale to właśnie Joseph Cheong spośród wszystkich finalistów ma największe szanse na kolejne wielkie sukcesy oraz na to, żeby zostać wielką, pokerową gwiazda.
Na podstawie: "Cheong versus Duhamel – Genius or meltdown?" Bluff Europe
standard push
między geniuszem a idiotą nie ma cienkiej lini. To jest to samo i ja jestem doskonałym przykładem.
Przyznam się, że po przeczytaniu kilka razy niewiele z tego rozumiem.
Wpie***ił się ze śmietnikiem na damy… ale COOLER!.
Jak by mu zjechał as na river to byłby wrogiem publicznym nr1 tak jak Duhamel za rozdanie z Affleckiem.
Później wychodzą takie trafne analizy prosów że “ w tym spocie 5-bet allin z Q8os do zakresu przeciwnika jest EV+”Kiedyś zostawiało się 10% na blef a teraz zakłada się 10% że ma hand hehe
Imo all std.
Potrzeba większej ilości informacji których obserwatorzy posiadać praktycznie nie mogą by oceniać takie rozdanie pod względem jego poprawności i imo ten artykuł może trochę pomoże zrozumieć ludziom którzy patrzą ‘A7 vs QQ omfg easy fold, nice blowup’ o co tutaj chodzi.
Pamiętajcie też, że rozdania które widzimy w tej serii to tylko ułamek wszystkich które miały miejsce, niektórzy pewno do dzisiaj myślą, że FT trwało 45minut.
Normalnie tak ale znowu zapomniałeś o 1 rzeczy. Tutaj gra nie toczyła się o 1bi ale o 140bi (w praktyce znacznie więcej bo wygrany pot dawał olbrzymią przewagę w hu-jak ktoś chce niech sobie policzy icm) i to high stakowych:)
wg mnie sytuacja nie godna artykułu, a tym bardziej takich epitetów, często mam sytuację gdy notorycznie kradnąc blindy, zastanawiam się, czy to zwykła obrona? czy przeciwnik faktycznie coś ma, a w 3-handed dostać A7 przy takiej historii gry, to ciężki orzech do zgryzienia, komentarz Duhamela w zupełności kwituje tą sytuację
Z tego co wiem to finałowe stoliki sm nie są grane na 71bb deep więc robi to trochę różnicy.
ad. jdxmałe przebicia zostawiają miejsce na błąd rywala, którego przebijasz.
dla przykładu: obaj na głębokich stackach, gość podbija, grasz mniejszy 3bet, żeby zostawić miejsce na ewentualny 4bet bluff ze złudnym fe.obejrzyj sobie jakikolwiek finał SM.
a7 co tu analizowac puscily mu nerwy.
jest tylko jedno ale w tej całej koncepcji… trochę czasu minęło zanim Duhamel w końcu odważył się na ten 5-bet, więc jest duża szansa że po prostu w końcu dostał karty, czego najwyraźniej Cheong w ogóle nie wziął pod uwagę, z góry przyjmując że jak odwinie się 5-betem to pewnie nie wytrzymał i blefuje
Isildur1 w teamie pokerstars a wy spicie?;)
3-bet do około 5.5BB total, 4-bet do około 12BB total… Po prostu full pro. Ale tych dwóch w porównaniu do mnie to zwykłe donki ponieważ ja już parę lat temu grałem lepiej: http://weaktight.com/539111. :
) W moim rozdaniu widać wyraźnie bardziej profesjonalne wielkości podbić i tym samym znacznie większą (czyli bardziej pro) “głębokość” N-betów. :) Udało mi się zapanować nad stołem zagrywając 13-beta (jeśli dobrze policzyłem). 🙂Chodziło oczywiści o Racenera, szkoda, że nie miał jakieś super fali na 1-1 i nie zgarną tytułu.
Juz myślałęm, że przeczytam coś w stylu “Cheong to debil-jak on tak mógł zagrać”. Ciekawy artykuł.
Pozdrawiam
Cheong i Duhamel są siebie warci, dobrze, że chociaż Duhamel zarobił na jednym z tych idiotów.
Autyzm pokerowy często postrzegany jest jako geniusz, Racener jednak nie musiał 5-betować i na dobre mu to wyszło, pewnie piał w duchu ze szczęścia…
Choeong zasłużyłna na ten artykuł, w końcu zapłacił za niego prawie 5 mil.zł.
Cheong w czasie późniejszego turnieju na FTP napisał, że A7o to jego ulubiona ręka, na 3-handed jest tym bardziej dla niego nutsem i nigdy by jej nie zrzucił 😉
hehhee dobra taktyka- “będę musiał 5-betować”, a wystarczyłoby tylko nie 3-betować:P
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.