Czym jest straddle w pokerze? Czy to zagranie może dać Ci przewagę w grze w pokera? W tym przewodniku dowiesz się o różnych rodzajach straddli, o tym, jak z nich korzystać i kiedy ich unikać. Czytaj dalej, aby stać się lepszym pokerzystą!
ZOBACZ TEŻ: Jak grać w pokera? Wskazówki dla bardzo początkujących
Straddle oraz straddlowanie to pojęcia, których na początkowym etapie nauki gry w pokera nawet nie trzeba często znać. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy gry uczysz się na żywym organizmie w środowisku live w grze cashowej. Bo właśnie ten rodzaj zakładu jest charakterystyczny dla tej odmiany pokera. Żeby od razu uciąć spekulacje: straddlowanie jest możliwe w turniejach, w sensie nie zabraniają tego regulaminy, jednak bardzo rzadko ktoś decyduje z niego korzystać. O tym, dlaczego tak jest, przekonasz się w dalszej części tego tekstu, kiedy będziemy omawiali wady straddlowania. Teraz skupmy się na istocie, czyli na odpowiedzeniu na pytanie: Czym jest straddle?
Czym jest straddle w pokerze?
Straddle w pokerze to dobrowolnie wniesiony zakład w ciemno przed flopem, zanim zostaną rozdane jakiekolwiek karty. Najpopularniejszą formą straddli jest tzw. trzeci blind, który stawia gracz siedzący po lewej ręce od BB. Wysokość straddla równa się 2x wielkości BB. Tak więc przykładowo, jeśli gra odbywa się na blindach 5/10$, to gracz na małym blindzie stawia zakład w ciemno za 5$, na dużym blindzie za 10$, a straddle ma wówczas wartość 20$.
Należy sobie teraz odpowiedzieć na pytanie, jaki wpływ ma pojawienie się tego dodatkowego zakładu w ciemno w grze. Przede wszystkim obecność straddli powoduje zwiększenie wielkości puli i wygenerowanie większej akcji. Pierwszym następstwem pojawienia się straddli jest zmniejszenie o połowę głębokości stacków. Jeśli w grze na stawkach 5$/10$ gracz siada do stołu z 1.000$, ma w swoim stacku równowartość 100 bb. Gdy na stole leży straddle w wysokości 20$, efektywny stack wynosi już tylko 50 bb. I to właśnie w dużej mierze spłycenie stacków jest odpowiedzialne za napędzanie akcji, plus oczywiście chęć zgarnięcia większej puli.
Gracz będący na straddlu jako ostatni podejmuje decyzję w pierwszej rundzie licytacji. Gdy akcja zatrzyma się na nim, ma on możliwość sfoldowania kart, sprawdzenia lub przebicia zakładu. W teorii osoba na straddlu nazywa się straddlerem, jednak szczerze powiedziawszy, z tego nazewnictwa raczej się nie korzysta w Polsce. W rozmowach mówi się po prostu o „byciu na straddlu”.
Zalety i wady straddli
Zalety straddli
Straddlowanie w rękach doświadczonych graczy może być potężnym narzędziem. Może być używany np. do kontrolowania stołu, dostarczania informacji o sile ręki, manipulowania wielkością puli, a nawet wciągania w rozdanie przeciwników, którzy w przeciwnym razie spasowaliby swoje układy.
Czasem niedocenianą zaletą straddlowania jest po prostu wpływ tego zagrania na możliwość utrzymania gry. Czasami gra może dalej trwać tylko pod warunkiem, że wszyscy gracze stawiają ten dodatkowy zakład. Liczy się również aspekt towarzyski. W życiu nie zawsze trzeba podążać za tłumem, jednak w czasie pokerowej rozgrywki mile widziane jest dostosowanie się do preferencji większości uczestników gry.
Jednak ze straddlowania nie wynikają jedynie zalety. Są też wady, a minusów może być nawet więcej niż plusów. Straddlowanie wiąże się z ryzykiem i nie powinno być nadużywane.
Wady straddli
Musisz pamiętać, że straddle w pokerze jest zakładem, który stawiasz w ciemno, i to o wartości zdwojonego big blinda. W efekcie po 100 przypadkach straddlowania musisz na starcie „wyjść z dziury” głębokiej na 200 bb. A przecież najczęściej dostaje się słabe karty, które trzeba wyrzucić bez oglądania flopa. Przy straddlowaniu trzeba zaakceptować konieczność grania bez pozycji przeciwko wszystkim graczom poza blindami. To wszystko sprawia, że w rękach niedoświadczonych pokerzystów gra ze straddla może być szalenie niedochodowa.
Z tego powodu osoby, które wykorzystują straddle w swojej strategii gry, raczej są zawodnikami doświadczonymi. Potrafią liczyć oddsy. Rozsądnie rozszerzają zakresy sprawdzeń. Nie boją się zagrać 3-betów ze spolaryzowanym zakresem, a więc z układami najsilniejszymi i najsłabszymi, czym trzymają swoich przeciwników w szachu.
W teorii nie da się mówić o grze dochodowej na tej pozycji. Wszystkie dane pokazują, że granie w ciemno z SB i BB przynosi pokerzystom największe straty. Pomyśl zatem, jak niekorzystna musi być gra na straddlu, skoro wkłada się w ciemno 2x więcej pieniędzy do puli niż na BB… Czytaj dalej, żeby dowiedzieć się o tzw. mississippi straddle, czyli o zakładzie w ciemno na BTN, który gwarantuje grę z pozycją i w długim okresie może być dochodowy.
Prawda o straddlach jest taka, że pokerzyści korzystają z tych zakładów głównie po to, żeby uatrakcyjnić grę, co jest równoznaczne ze zwiększeniem wielkości puli. Straddle w pokerze są częstym dodatkiem do rozgrywki, w której występuje jeden lub większa liczba słabych graczy. W teorii spłycenie stacków ułatwia podejmowanie decyzji, jednak w praktyce i tak lepszym graczom zależy na tym, żeby ze słabą konkurencją rywalizować o jak największe pule.
Rodzaje straddli w pokerze
Inwencja graczy w udziwnianiu gry jest niemal nieograniczona. Stąd też zdecydowaliśmy się na wyjaśnienie tylko trzech najpopularniejszych rodzajów straddli: straddle UTG, mississippi straddle oraz button straddle. Czytaj dalej o szczegółach.
Straddle UTG i na kolejnych pozycjach
W dominującym scenariuszu straddla kładzie gracz znajdujący się na lewo od BB. Umownie nazywamy go UTG, choć przy krótkich stołach wcale tak nie musi być. Jeśli on postawi straddla, gracz po nim może położyć tzw. restraddla, czyli dwukrotnie zwiększyć wartość ostatniego zakładu. W przypadku gry, o której wspominaliśmy, restraddle wynosi aż 40$. Zwróć uwagę na to, jak szybko kurczą się stacki. Z tego powodu zwiększanie straddli ma miejsce głównie w sytuacjach, w których gracze dysponują głębokimi stackami.
Czy są jakieś ograniczenia w liczbie osób restraddlujących? Raczej nie. Wszystko zależy od umowy między graczami. Być może jakieś card roomy czy kasyna mają jakieś swoje wewnętrzne regulacje, ale zasadniczo to są pieniądze graczy i od nich zależy to, co chcą z nimi zrobić.
Missisipi straddle
Jest to inny rodzaj zakładu w ciemno. W odróżnieniu od standardowego straddla, który stawia się na UTG (ewentualnie na dalszych pozycjach), mississippi straddle można postawić na każdej pozycji poza blindami. Jako pierwszy prawo do podjęcia decyzji o postawieniu mississippi straddle ma gracz na BTN. Gdy on nie chce, z tej opcji mogą skorzystać następni gracze. Gracz na UTG podejmuje jako ostatni decyzję. Gdy i on również się nie zgodzi na ten rodzaj straddla, to gra przebiega w sposób normalny, tj. tylko z dwoma zakładami w ciemno.
Pojawienie się mississippi straddle sprawia, że pierwszy decyzję podejmuje gracz znajdujący się na lewo od osoby straddlującej. Jeśli zakład stawia BTN, to pierwszą rundę licytacji rozpoczyna SB. Jeśli mississippi stawia CO, to BTN zaczyna. I tak dalej. Zwróć uwagę na to, jak ten rodzaj straddla różni się od standardowej formy. Normalnie grasz w ciemno, będąc bez pozycji. W przypadku mississippi z BTN grasz wprawdzie w ciemno, ale budujesz pulę w sytuacji, gdy do końca rozdania masz pozycję nad wszystkimi graczami. To ma ogromne znaczenie strategiczne i pozytywnie wpływa na EV.
Button straddle
Wadą mississippi straddle w środowisku, w którym gra wielu rekreacyjnych graczy, jest wydłużenie czasu trwania rozdania, ponieważ każdego trzeba pytać o to, czy chce straddlować. Stąd też niektóre kasyna lub po prostu znajomi organizujący sobie sami grę umawiają się na Button Straddle stawiane obowiązkowo lub dobrowolnie. Jeśli gracz będący na BTN nie chce postawić straddle'a, gra przebiega w normalny sposób. Wówczas mamy dwie możliwości:
- regułę standardową – gracze z blindów rozpoczynają licytację przed flopem (jak w przypadku mississippi straddle na BTN)
- skip blind (opuszczenie blindów) – reguła, która sprawia, że nieco polepsza się sytuacja graczy na blindach. W skip blind pierwszy decyduje gracz z UTG i akcja dalej przebiega normalnie. Akcja przechodzi do SB i BB dopiero po tym, jak swoje decyzje podejmą pozostali gracze. Jeśli inni gracze jedynie wyrównają wartość straddla z BTN i to samo zrobią blindy, to gracz będący na straddlu, czyli BTN, ma prawo jeszcze do zagrania check-raise.
Podsumowanie
Podsumowując, straddle w pokerze to przydatne narzędzie, którego należy jednak używać z rozwagą. Doświadczeni gracze mogą zrobić z niego dobry użytek i mogą zarobić sporo $$$ np. poprzez atakowanie „dead money”, jakie słabi gracze wkładają do puli. Nie należy go jednak nadużywać, ponieważ może to łatwo przynieść negatywne następstwa. Przed podjęciem decyzji o postawieniu straddla, należy wziąć pod uwagę poziom umiejętności przeciwników i wielkość blindów.
Ważne jest, aby pamiętać, że każda sytuacja przy stole będzie inna i to Ty decydujesz, czy i kiedy straddlować. Dzięki praktyce możesz nauczyć się, jak najlepiej wykorzystać to narzędzie w różnych scenariuszach.
Artykuł częściowo napisany o wiedzę zdobytą na stronie: RedChipPoker.
