Vivian Saliba na łamach „PokerNews” podzieliła się z czytelnikami różnymi strategiami, które stosowane są w Pot Limit Omaha w zależności od tego za ile pokerzyści wchodzą do gry. Oto plusy i minusy short stacka i deep stacka, a także sposoby na lepszą grę.
Gracze cashowi zdążyli już zapewne zauważyć, że w Pot Limit Omaha nie ma czegoś takiego jak standardowe wpisowe do gry. Często gracze mogą siadać do stołu mając od 40 do 200BB. I zawsze znajdą się chętni na obie skrajne opcje i wszystko pośrodku. Strategia, z której potem korzystają, zależy właśnie od kwoty, którą wzięli ze sobą do gry.
Z tego powodu warto zwracać uwagę na to za ile rywale wchodzą do gry. Oto różne strategie gry na short stacku i deep stacku, ich plusy i minusy, a także na co uważać, gdy rywale mają mało lub dużo żetonów przed sobą.
Pot Limit Omaha na short stacku
Gdy gracze decydują się wejść do gry za minimalną dozwoloną kwotę, najczęściej oznacza to, że są rekreacyjnymi graczami. Charakteryzuje ich zwykle albo małe doświadczenie, albo gra powyżej możliwości swojego bankrolla.
Gra na short stacku w PLO to najczęściej dwa style: bardzo loose lub bardzo tight. Pokerzyści grający dużą liczbę rąk liczą na podwojenie się, gdy na flopie trafią odpowiednie equity. Ich przeciwieństwem są często foldujący i czekający na asy i inne premium ręce gracze tight. Oni też liczą na podwojenie się, ale squeeze z ich strony zawsze oznacza siłę.
Obie te strategie mogą często działać, ale obie też obarczone są pewnymi wadami. Jeżeli grasz zbyt dużą liczbę rąk, to oznacza to, że po prostu grasz źle preflop, a twoja ręka stale będzie zdominowana. W konsekwencji ciągle sam będziesz się stawiał w niewygodnych sytuacjach.
Jeżeli masz wrażenie, że większość rąk startowych ma w PLO podobne equity, to mam dla ciebie złe wiadomości – to nieprawda. Grając z wieloma słabymi rękami na dłuższą metę narażasz się na utratę pieniędzy.
Z drugiej strony gracze tight na pewno mają przewagę equity nad rywalami, ale PLO to gra, w której ciężko jest zagrać preflop za cały stack. Tym bardziej, gdy twój zakres jest dla wszystkich tak widoczny, że równie dobrze możesz grać z odkrytymi kartami. Nikt z myślących rywali cię nie opłaci widząc, że grasz tylko z najlepszymi rękami.
Co więcej, gdy ci gracze nie mogą zagrać squeeze’a preflop i kończą w puli multiway, jeżeli nie trafią nic na flopie, to zwykle robią złe foldy lub znajdują się w sytuacji, gdy rywale mają lepszą od nich rękę lub wystarczająco dobre equity.
Pot Limit Omaha na deep stacku
Wchodzenie do cashówek PLO z deep stackiem ma wiele zalet. Najważniejsza z nich – a zarazem najbardziej oczywista – jest taka, że gracz z deep stackiem może wygrać więcej pieniędzy.
Żetony są potrzebne, żeby dać wiarygodność swoim blefom. Mając deep stack łatwiej jest wywierać presję na rywali. Bety i raisy często sprawią, że zrzucą oni swoje equity. Poza tym te same bety i raisy pozwolą zdobyć więcej wartości z silnymi rękami.
Trzeba też pamiętać, że gracze z deep stackiem zwykle bardziej koncentrują się na swoich decyzjach. I to w każdym momencie rozdania. Ludzie zazwyczaj grają lepiej i są bardziej skoncentrowani na tym, co robią, gdy mają więcej do stracenia.
Najważniejsze jest, że gdy wchodzisz do gry cashowej w PLO, jeżeli nie chcesz lub nie możesz opłacić pełnego wpisowego, a przy stole siedzi słaby gracz, powinieneś wejść za przynajmniej tyle pieniędzy, ile ma przed sobą właśnie ten rywal. Dzięki temu będziesz mógł mu zabrać wszystkie żetony, gdy znajdziecie się w jednym rozdaniu.
Pamiętaj, że Pot Limit Omaha to gra z wieloma wahaniami. Dlatego też zamiast przyjmować strategie, przez które stajecie się podatni na exploiting i rozwijacie w sobie złe nawyki i leaki – co stanie się często grając na short stacku – może lepiej przejść na niższe stawki, by grać na deep stacku i zbudować bankroll pozwalający komfortowo wchodzić do gry z minimum 100BB. Poza tym w ten sposób wypracujesz sobie mocne fundamenty przed pójściem w górę. A dyscyplina i ciężka praca pozwolą ci dotrzeć na sam szczyt!
Doyle Brunson razem z synem tworzy nowy kurs pokerowy
