Pochodząca ze Szwecji Sofia Lovgren opowiada w najnowszym wywiadzie o swoim zainteresowaniu Azją, pokerze i życiu poza nim, a także o tym, dlaczego kobiety powinny grać w pokera.
– Świat pokera jest zupełnie różny od wszystkiego wokół. Zastanawiam się, czy myślisz czasem o tym kim byś była bez tych wszystkich podróży, kasyn i gier domowych?
– Mam swoje życie poza pokerem. Grając w pokera zarabiam i sprawia mi to przyjemność, ale nigdy nie wiadomo co przyniesie przyszłość. Póki co poker dobrze się trzyma i jego przyszłość maluje się w kolorowych barwach. Ale chcę robić jeszcze coś, poza pokerem. Mam pewne plany biznesowe, które chcę uruchomić w Azji. W zeszłym roku ukończyłam naukę w szkole biznesowej. Uczę się chińskiego i nawiązuję kontakty biznesowe w Azji. Nie chcę tylko grać w pokera. Teraz sprawia mi to przyjemność, ale potrzebuję również innych rzeczy w życiu.
– Ale żeby być najlepszym w pokerze, trzeba poświęcić życie dążeniu do doskonałości. Jak znajdujesz odpowiednią równowagę?
– Gram cashówki osiem godzin dziennie. W tym roku bardzo dużo grindowałam. Grałam prawie 400 godzin podczas 60 sesji, a jednak każdego dnia mam cztery godziny czasu wolnego.
Śpię sześć-siedem godzin dziennie, gram w pokera osiem, a cztery mam na ćwiczenia, naukę chińskiego lub cokolwiek innego. Zawsze znajduję też czas dla przyjaciół lub rodziny. Łatwo o tym się mówi, ale znacznie ciężej tego przestrzegać, przynajmniej czasami. Łatwo usiąść na kanapie i oglądać TV, ale jeśli dobrze zaplanujesz swój czas możesz zrobić o wiele więcej. Jestem leniwa, więc zawsze staram się trzymać planów, bo dzięki nim jestem w stanie zrobić o wiele więcej niż kiedy nic nie planuję.
– Dlaczego Azja?
– Uważam, że Azja jest przyszłością. Poker cieszy się tak dużą popularnością, a kolejne rynki otwierają się. Poza tym wszystko w Chinach jest duże. Ważne, żeby nauczyć się języka dla celów biznesowych i by móc nawiązać konwersacje przy pokerowym stole. Wierzę w Azję. Nie byłam tam długo, ale wystarczająco, żeby zorientować się, że to dobre miejsce na grę w pokera i otwarcie biznesu.
– Mieszkasz tam teraz?
– Przez ostatnie trzy miesiące w zasadzie tak, swój czas dzielę między Europę, Makao i Singapur. Jeżdżę w tę i z powrotem. Przez trzy tygodnie w miesiącu staram się grać gry cashowe, a raz w miesiącu biorę udział w jakimś evencie live.
– W co grasz?
– Cashówki gram tylko na żywo. Głównie 10$/20$ No Limit Hold'em, a ponieważ bierze w nich udział mnóstwo biznesmenów i rekreacyjnych graczy jest dosyć lekko. W kasynach w Makao jest sporo regularsów, ale da się ich pokonać, mam nad nimi przewagę. Gry te są bardzo dochodowe.
– Jak dużo kobiet gra razem z tobą?
– Niewiele. Powiedziałabym, że może jeden na trzydziestu graczy jest kobietą. Zawsze żartuję pytając, kiedy wyjeżdżam i żebym się nie spieszyła z powrotem.
– Czułaś się kiedyś niekomfortowo spędzając czas na graniu w innym kraju, gdzie każdy mówi w innym języku?
– Grając dużo w pokera przyzwyczajasz się do tej gry. Kiedy już wiesz co robić i czujesz się komfortowo z podejmowanymi przez siebie decyzjami siadając myślisz już inaczej. Grając nie czuję, że gram na pieniądze. Znam już dobrze pokera, lubię go, fajnie mi się w niego gra. Za każdym razem staram się nauczyć czegoś nowego. Kiedy przegrywam pulę nie myślę o tym jako o pechu, ale co mogę zrobić, żeby uniknąć takich strat w przyszłości. Kiedy dobrze się czujesz grając, naturalnym jest, że nie czujesz wtedy onieśmielenia.
– Nie martwisz się samotnym podróżowaniem?
– Jestem ostrożna podróżując i nie ryzykuję niepotrzebnie. Dzisiejszy świat jest bardzo otwarty i nie boję się podróżując po nim. Kocham latać. 10-godzinny lot to szansa na przeczytanie książki, posłuchanie muzyki, popracowanie na laptopie – coś wspaniałego.
– Widzisz siebie jako wzór do naśladowania dla kobiet?
– Myślę, że żyjemy obecnie w równym świecie. Kobiety i mężczyźni mają równe prawa. Weźmy pokera za przykład: każdy może w niego grać. Więcej kobiet powinno spróbować swoich sił, ponieważ poker nie opiera się na fizycznych atrybutach. Kobiety czują się onieśmielone myśląc, że to zupełnie inny świat. Ale jeśli spróbują, zobaczą że to nieprawda i też mogą sobie doskonale radzić.
