Rozgrywanie średnich par

Początkowa faza turnieju bardzo przypomina grę stolikową, ponieważ blindy są stosunkowo niskie a gracze mają dużo żetonów. Dlatego poniższa strategia rozgrywania średnich par może być z powodzeniem również stosowana w grach stolikowych (na pełnych stołach 9 i 10 osobowych).

Istnieją dwa sposoby rozgrywania średnich par (za średnie pary przyjmijmy 77 do TT):

• Pasywnie: jak najtaniej wejść do puli z jak największą ilością graczy i trafić seta , lub
• Agresywnie: podbijając aby zgarnąć blindy lub zostać z jednym lub dwoma graczami w puli

Obydwie strategie są dobre w różnych okolicznościach. Generalnie można przyjąć, że strategia pasywna jest dobra na niskich stawkach i w turniejach z małym buyinem a strategia agresywna działa lepiej na wyższych stawkach i w turniejach z dużym buyinem.

Uwaga: wszystkie poniższe rozważania zakładają, że gracz rozgrywający średnią parę ma pełny stack (minimum 80BB)

Niskie stawki / małe turnieje ? Strategia pasywna

Na niskich stawkach gracze są wyraźnie słabsi niż na wyższych stawkach, wchodzą ze zbyt dużą ilością rąk ale rzadko podbijają. Ponadto nie potrafią spasować po flopie średnich układów. Dlatego najlepsza strategia sprowadza się do limpowania par i liczenie na seta, który przychodzi średnio raz na 7.5 flopa. W pozostałych przypadkach najlepiej spasować po flopie, gdyż nie opłaca się blefować . Przykładowo mając 88 i flop T63 przy kilku przeciwnikach, można śmiało założyć, że ktoś zagrywający nawet mając tylko T9 nie spasuje po naszym przebiciu. A szanse na wygranie z nim są już bardzo małe bo tylko dwie ósemki z talii dadzą zwycięstwo.

Strategia z wyższych stawek (agresywna) zwykle nie sprawdzi się, gdyż i tak kilku graczy sprawdzi podbicie przed flopem i przy braku seta i wyższych kartach na stole sytuacja stanie się skomplikowana. Wyjątkiem jest gdy jesteśmy na późnej pozycji a nikt nie wszedł jeszcze do puli. Wtedy przy podbiciu są duże szanse na zgarnięcie blindów lub pozostanie w puli z tylko jednym graczem, który jak nie trafi to spasuje na flopie bo naszym zagraniu (tutaj już nie potrzeba seta żeby obstawiać flop).

Tak więc w tej strategii limpować należy:

• Z wczesnych i środkowych pozycji obojętne czy ktoś już wszedł czy nie
• Z późnych pozycji i SB gdy inni gracze już weszli do puli

Ponadto opłaca się sprawdzać podbicia innych graczy w następujących przypadkach:

• Gdy podbił jeden gracz ale podbicie jest niewielkie (3 BB) i ma on pełny stack
• Gdy już przynajmniej jeden gracz sprawdził wcześniejsze podbicie (4-5BB) i co najmniej jeden z przeciwników ma pełny stack

Pełny stack u przeciwnika (przypominam, że zakładamy pełny stack u nas) jest bardzo ważny, ponieważ tylko to stwarza szansę na wygranie odpowiednio dużej ilości żetonów w przypadku trafienia seta. Po prostu w tym jednym na osiem przypadków należy wygrać conajmniej tyle ile dokładamy do puli w pozostałych siedmiu przypadkach gdy set nie przychodzi. Bez dużego stacka u przeciwnika jest to niemożliwe. Ten koncept nazywa się ?Implied Odds?. Ponadto lepiej gdy pełny stack ma gracz, który podbijał, gdyż zwiększa to szanse na dobrą rękę u niego (np. AA lub KK) z którą, zapłaci za naszego seta.

W przypadku podbicia i przebicia (tzw. 3 beta czyli reraise) nie ma sensu już grać ze średnimi parami, gdyż implied odds prawie zawsze będą zbyt niskie aby opłacało się grać dalej.

Warto jeszcze zauważyć, że małe pary (22-66) należy rozgrywać dokładnie tak samo. Zwykle set 999 jest tak samo mocny na przeciwnika jak set 222. Te przypadki gdy przeciwnik będzie miał wyższy set są tak rzadkie, że można je pominąć w tych rozważaniach.

Wysokie stawki / duże turnieje ? Strategia agresywna

Tutaj gra wygląda zupełnie inaczej. Gracze rozgrywają swoje ręce agresywnie czym nie pozwalają innym graczom tanio dobrać do seta i innych układów. Ponadto grają mniej rąk, przez co nawet gdy już gracz z parą trafi seta ma mniej ?klientów?, którzy mu za tego seta zapłacą. Co gorsza są oni dużo lepsi, więc nawet ze średnią ręką nie zawsze dołożą przeciwnikowi mającemu seta. Wszystko to sprawia, że tylko szukanie setów (tzw: ?set mining?) jest na tych stawkach nieefektywne.

Jak więc należy tutaj grać? Zwykle najlepszą strategią jest standardowe podbicie przed flopem i liczenie na zgarnięcie blindów od razu lub gra z tylko jednym przeciwnikiem, który odpuści na flopie. Oczywiście im późniejsza pozycja tym takie zagranie jest bardziej efektywne, gdyż pozostaje za nami mniej osób mogących zagrać 3beta. Z wczesnych pozycji też warto podbić licząc na podobny efekt, ale nie jest to już tak łatwa pozycja do gry. Z drugiej strony przecież nie ma sensu pasować a samo sprawdzenie na tych stawkach nie wchodzi w grę gdyż agresywni przeciwnicy natychmiast to wykorzystają podbijając z pozycji.

Jeśli już znaleźli się jacyś gracze przed nami bez podbicia to należy ich ukarać ze średnią parą przebiciem. Niech to oni się martwią faktem, że dokładając będąc grać bez pozycji do końca rozdania. A co jeśli agresywny gracz przed nami podbija z późnej pozycji a my mamy średnią parę na CO lub Buttonie? Oznacza to, że jego zakres rąk w tej sytuacji jest bardzo szeroki i może tam mieć każdą parę, Ax, connectory lub wysokie karty. Sprawia to, że nasza para jest lepsza od jego średniego układu. W połączeniu z pozycją stwarza to bardzo dobrą sytuację i należy takiego gracza przebić jeszcze raz (3bet). Teraz on ma dylemat i zwykle będzie musiał odpuścić oddając swoje podbicie i blindy. Takie pule wygrane bez pokazania kart są najbardziej wartościowe i dlatego im wyższe stawki tym gracze mocniej i agresywniej rozgrywają swoje ręce aby wygrać te pule.

Kolejnym bardzo ważnym plusem takiej strategii jest fakt, że rozgrywając agresywnie średnie pary i jeszcze inne układy nasze najlepsze ręce są dobrze ukryte i kiedy już przyjdą i zostaną tak samo mocno rozegrane jest duża szansa wygrania na nie sporej ilości żetonów. Dobrzy gracze od razu zauważą, gdy przeciwnik podbija najlepsze ręce, tylko limpuje średnie a pasuje słabe. Wtedy nie ma szans wygrać za dużo na najmocniejsze ręce gdyż gra takiego gracza jest zbyt przewidywalna. Co innego na niższych stawkach, gdzie słabi przeciwnicy nie zwracają na to zupełnie uwagi.

Dlatego właśnie gra na niskich i wysokich stawkach różni się od siebie tak samo jak i najlepiej działające strategie. Gracze osiągający sukcesy grą ABC na niskich stawkach muszą się przestawić na agresywne rozgrywanie rąk wyżej wraz z całym szeregiem różnych zagrań i sztuczek, które niżej nie działają (i nie ma sensu ich tam próbować gdyż przyniosą więcej szkód niż zysków). Co za tym idzie gra na średnich stawkach jest ciekawa, gdzie spotykają się dobrzy gracze ABC z niższych limitów z zaprawionymi w agresywnych bojach graczami z wyższych stawek.

Mimo wszystko gra ABC nie jest z góry skazana na porażkę, gdyż wysokie stawki to jeszcze nie 1/2, ani 2/4, ani nawet 3/6 (wszędzie tam dobre ABC też wygra), a wśród tych wszystkich graczy jeszcze wyżej znajdą się słabi gracze gotowi oddać swoje wszystkie żetony z drugą parą lub gutshotem. Ponadto gra ABC jest zdecydowanie lepszą strategią niżej i dla początkujących graczy, dlatego właśnie w następnym artykule jeszcze raz opiszę kluczowe założenia ABC i dlaczego należy się ich bezwzględnie trzymać.

Góral