Tym razem artykuł będzie o czymś, czego zawsze mi brakowało gdy zaczynałem parę lat temu grać w pokera. O rękach otwarcia (ręce startowe) w Texas Holdem No Limit z każdej pozycji dla początkujących. Oczywiście będąc osobą przedsiębiorczą bardzo szybko wygrzebałem gdzieś w sieci taką prostą tabelkę i używałem jej jako wskaźnika jak i co grać.
Wszystko byłoby dobrze gdyby nie fakt, że po 3 miesiącach coś zaczęło mi nie pasować. Zebrałem już trochę doświadczenia i instynkt podpowiadał mi, że jakoś inaczej należy grać. Jeszcze raz spojrzałem na swoją pomiętą i mocno już zużytą tabelkę by zobaczyć małymi literkami przypisek na dole: Limit Texas Holdem Opening Hands… LOL! Tak, to były czasy gdy limit był grą bardziej powszechną, więc siłą rzeczy oferowane materiały dotyczyły głównie limita. A że ta gra bardzo różni się od No Limit domyślacie się zapewne, że tabelka nie była idealna. Gdybym miał wtedy taką dobrą tabelkę do No Limit na pewno mój proces uczenia się dobrej gry byłby szybszy.
Oczywiście nic nie jest tutaj takie łatwe, gdyż jest wiele czynników wpływających na rozgrywane ręce: przede wszystkim umiejętności gracza, potem poziom i agresywność przeciwników, ilość graczy przy stole, wielkości stacków graczy itd. Zerknąłem nawet ostatnio na parę prób przygotowania takich tabel w różnych materiałach i żadna nie przypadła mi do gustu. Niektóre były zbyt skomplikowane a inne były wyraźnie skierowane na gracza zaawansowanego, który i tak już wie jakie ręce ma grać. Tak więc postanowiłem przygotować coś, co uwzględni fakt niskich umiejętności początkujących graczy oraz słaby poziom przeciwników grających na niskich stawkach. Przygotowałem tylko jedną prostą tabelkę, ale posiada ona trzy integralne części opisowe:
1. Kluczowe założenia do tabeli
2. Opis i uwagi do tabeli
3. Komentarze jak modyfikować ręce startowe na bazie tabelki podstawowej wraz ze wzrostem umiejętności gracza oraz środowiska w jakim gra (poziom przeciwników).
Zacznijmy od założeń:
1. Ręce startowe do Texas Holdem No Limit na pełnych stołach 9 osobowych
2. Poziom gracza jest bardzo początkujący, jego umiejętności gry po flopie są niskie
3. Poziom przeciwników jest niski (loose/passive)
4. Gracz oraz większość przeciwników gra z pełnym buyinem (100 lub więcej Big Blindów)
Tabela rąk startowych:
Na miejscu 1 (Seat 1) gramy rozpisane ręce. Zaczynając od Seat 2 dodajemy ręce. Czyli Seat 2 gramy wszystko co w Seat 1 plus to co dodane w Seat 2 itd.
| Seat 1 | AA-22 (wszystkie pary) AKs, AK, AQs |
| Seat 2 | AQ, AJs |
| Seat 3 | AJ, ATs, KQs |
| Seat 4 | KQ, KJs, QJs |
| Seat 5 | AT, Axs, QJ, KJ, KJs |
| Cutoff | KTs, QTs, JTs |
| Button | KT, QT, JT |
Opis i uwagi do tabeli:
1. Wprawne oko od razu zauważy, że polecam grać wszystkie pary nawet z pierwszej pozycji, natomiast stosunkowo niewiele rąk dodaję w późnych pozycjach, gdzie zaawansowany gracz powinien grać więcej układów. Zgadza się, ale zakładając niskie umiejętności początkującego gracza przy grze po flopie ograniczyłem układy, które mogą wpędzić w kłopoty. Czyli wszystkie niskie karty łącznie z suited connectorami.
2. Pary są bardzo łatwymi układami do gry. W przypadku trafienia seta stają się bardzo mocnym układem i należy je mocno obstawiać, w przypadku nie trafienia seta należy spasować po flopie (dotyczy niskich i średnich par od TT do 22). Dodatkowo pasywność przeciwników sprawia, że zwykle w puli będzie dużo graczy ale nie będzie za dużo podbić. To jest wymarzona sytuacja do rozgrywania niskich par, gdyż wtedy jest duża szansa, że ktoś z przeciwników zapłaci za trafionego seta. Żeby się to opłacało należy grać z pełnym stackiem (kluczowe założenie opisane powyżej), ponieważ tylko wtedy można dużo wygrać z tym setem.
3. Pozostałe układy ograniczają się do wysokich kart, przy czym należy pamiętać, że przy agresywnej grze przeciwnika karty typu (KQ KJ i stole Kxx) nie stanowią bardzo silnej ręki i należy je rozgrywać ostrożnie. Przeciwnik może mieć lepszego kickera lub inną mocniejszą rękę.
4. Niskie pary należy limpować (tylko sprawdzać) z wczesnych pozycji, w przypadku pozostałych rąk, jeśli nikt jeszcze nie wszedł do puli należy podbić (z wczesnej pozycji te ręce są po prostu bardzo dobre, a z późnej warto podbić aby zgarnąć blindy lub mieć pozycje po flopie jeśli ktoś sprawdzi). Przeciwnicy na niskich stawkach są słabi i nie obserwują innych graczy, więc i tak nie zauważą, że jedynymi układami, z którymi limpujemy z wczesnych pozycji są niskie i średnie pary.
5. W przypadku limpów innych graczy podbijamy AA-JJ, AK, AQ i AJ. Resztę układów należy grać ostrożnie, przeciwnicy i tak pewnie nie spasują do naszego podbicia jeśli już coś dołożyli.
6. W przypadku wcześniejszego podbicia przebijamy z AA i KK (jeśli przeciwnik często podbija można go jeszcze przebić z QQ). Ręce typu AK, AQ i pary nadają się do sprawdzenia. Chyba że przeciwnik dużo podbił, lub ma mało żetonów i tylko my jesteśmy z nim w puli, wtedy należy spasować niskie pary gdyż nie da rady dużo od niego wygrać w przypadku trafienia seta.
7. Jeśli podbicie jest standardowe i przeciwnik ma pełny stack spokojnie należy go sprawdzać z wszystkimi parami w celu trafienia seta. Wtedy jest duża szansa, że przeciwnik ma dobrą rękę i nam zapłaci. Jeśli nie trafimy seta należy spasować. Jeśli podbicie przeciwnika już zostało sprawdzone to tym lepiej, więcej jest już w puli i więcej ?klientów? do opłacenia potencjalnego seta.
8. To nie jest w zakresie tego artykułu, ale przypominam, że podbicie powinno wynosić 3-4BB + 1BB za każdego limpera przed nami. Minimalne podbicia są błędem i nigdy nie powinny być stosowane. Przebicie z AA i KK też powinno być spore, mniej więcej 3xtyle ile podbił przeciwnik.
9. W przypadku 10 osobowego stołu z 1 i 2 pozycji należy grać te same ręce co z 1 pozycji na 9 osobowym stole.
10. Z blindów rozgrywamy tylko dobre ręce gdyż nie będzie pozycji po flopie. Można sprawdzać podbicia z parami (przy założeniach opisanych powyżej), ale już sprawdzenie podbicia z AT jest błędem.
Modyfikacje:
Wraz ze wzrostem umiejętności gracza może on:
1. Z późnych pozycji dodać do zakresu rąk suited connectory (ręce typu 98 w kolorze), ale tylko w przypadku limpów przeciwników i ostrożnej gry na flopie (szukamy stritów/kolorów a nie stołów typu: K94, gdzie można się wpakować w kłopoty). Dużo limperów = dużo graczy może zapłacić za strita.
2. W przypadku pasów do niego może podbijać z późnej pozycji (Button i Cutoff) jeszcze parę układów z zamiarem zgarnięcia blindów (np: A9, A8, J9 itp).
3. NIE powinien dodawać żadnych rąk z wczesnych pozycji.
Inne modyfikacje dla zaawansowanych i w trudniejszych grach:
1. W przypadku agresywnej gry przeciwników na wysokich stawkach należy pasować niskie pary z wczesnych pozycji gdyż rzadko uda się tanio zobaczyć flopa, a nawet jeśli tak to będzie mniej przeciwników i będą lepsi więc tak łatwo za seta nie zapłacą.
2. W przypadku agresywnych przeciwników często podbijających z późnych pozycji można takiego gracza przebijać (3bet) z szerszym zakresem rąk: nie tylko AA i KK, lecz też QQ-TT, AK, Aqs
Mam nadzieję, że ta tabela wraz z opisem pozwoli Wam na szybszą naukę skutecznej gry bez ?wpakowywania? się w niepotrzebne kłopoty z marginalnymi układami. Różnica między wygrywaniem a przegrywaniem to taka ?cienka czerwona linia?, czasem wystarczy zagrać te kilka rąk za dużo i już cała gra się nie klei i wyniki są złe.
Powodzenia!
Pozdrawiam,
Góral
siemka, widze ze ten temat jest juz martwy, ale jesli ktos zobaczy moje pytanie to prosze o odpowiedz.Czy ta tabela jest nieunikniona na niskich stawkach czy moze zaleca sie ja tylko graczom poczatkujacym?
Czy będąc na SB jestem Seat 1?
Przed flopem SB gra przedostatni czyli należy go traktować jak…?
Dopiero zacznam także prosze o wyrozumiałośc:)
Z góry dzięki.
seat 1 to sb, seat 2 to bb – dobrze wywnioskowałeś 🙂
AQs oznacza, że obie karty są w tym samym kolorze, z angielskiego „suited”.
Czy może mi ktoś powiedzieć czym różni się AQ od AQs?
chodzi mi generalnie o takie przyporządkowanie Seat 1 to UTG , Seat 2 to UTG + 1 i tak dalej, jak normalnym pozycją przydzielić te Seaty co napisał Góral
SB, BB, UTG, UTG+1, UTG+2 potem o ile dobrze pamiętam były Middle …, ale nazewnictwo jest kompletnie nie istotne, wszystko i tak sprowadza się do tego, żeby podbić preflop i wtedy nawet jak podbijałeś z UTG+2 to zwykle kupujesz button…
__
TT
mam pytanko, jak czytać te pozycje Seat 1, Seat 2 itd przy stole. Rozumiem że Button to Rozdający a Cutoff jeden przed nim, ale gdzie w tej tabelce są pozycje SB i BB ??
Na moich stawkach 22 UTG to jest Raise lub Fold (jesli agresja jest olbrzymia). Na Short Handed zawsze raise.
Z czystej ciekawości, jak w skrócie rozegrywasz 22 na UTG? Pasujesz?
Indy to sa wskazowki dla poczatkujacych. Im lepiej sie gracz czuje tym wiecej powinien podbijac ukladow. Ja aktualnie open limpuje (wchodze jako pierwszy do puli bez podbicia) dokladnie 0% rak, ale do tego trzeba sie nauczyc juz grac porzadnie po flopie. Dlatego taki nacisk w artykule daje na pary, ktore sa latwe do gry w porownaniu z klopotliwymi kartami jak KQ. Niech sobie poczatkujacy zagra z takim ukladem spokojnie. Zaawansowany po paru limpach moze podbic ale potem nie mozna dac sobie zabrac calego stacka przy flopie Q83. KQs jako pierwszy do puli lepiej podbic.
A i jeszcze jedno… jeśli jesteśmy na seat 3 i mamy też KQs, seat 1 & 2 fold, to my jako pierwsi wchodzacy do rozdania tez limpujemy? Tak wnioskuje z tych punktow, ale dla bet jest bardziej naturalny…
“5. W przypadku limpów innych graczy podbijamy AA-JJ, AK, AQ i AJ. Resztę układów należy grać ostrożnie, przeciwnicy i tak pewnie nie spasują do naszego podbicia jeśli już coś dołożyli.”Więc wszystko pozostałe, powiedzmy KQs na buttonie w przypadku 2 limpów przed nami, my także limpujemy?
z góry dzięki
Oczywiscie ze mozna a nawet trzeba! :)1. Good point. Nalezy grac te rece ale rzeczywiscie ostroznie w przypadku top pary. Latwiej natomiast rozgrywa sie trafiony nut flush niz 9high flush z connectorow… :)2. 5BB bez callerow trzeba spasowac (mimo wszystko standard to 3-4BB). 4BB tez mozna wywalic, ale jak slaby przeciwnik (co rzadko podbija ale juz potem nie odpuszcza, czyli duza szansa na overpare, ktorej nie wyrzuci) to z pozycji raczej call (przy pelnych stackach wszystko). 3BB lub 4-5BB i wiecej callerow to jest call.
2 uwagi (jeśli wogóle można).
1. Piszesz że ograniczasz układy z którymi mogą być problemy w grze po flopie a tymczasem sugerujesz grę z 3 ostatnich pozycji z Axs… Moim zdaniem tu można częściej wpaść w pułapke niż grając z suited connectorami. Artykuł jest do początkujących graczy i jeśli taki wejdzie np z A7s, trafi top parę to o kłopoty łatwo.
2. Piszesz (zresztą nie tylko ty), że trzeba sprawdzać podbicia z parami. Załóżmy że standardowe konkretne podbicie to 4-5BB (w przyp. mniejszych sie zgadzam, że trzeba sprawdzac z parami). Seta trafiamy raz na 8 więc jak już go trafimy to musimy sporo od przeciwnika wyciągnąć a to sie rzadko udaje. Nie wiem czemu zakładasz że gdy trafimy seta to odrazu będzie walka o stacki. Na PS nawet na najniższych stawkach wygrywanie na flopie to standard. Przecież przeciwnik musi trafić przynajmniej top parę/drawa albo być donkiem i sprawdzać do końca z drugą/trzecią parą czy overkartami żeby nam sporo zapłacić.
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.