Rozgrywka na stole finałowym Main Eventu WSOP co roku elektryzuje szerokie grono fanów pokera, zaś każdy, komu uda się na niego dotrzeć, na stałe zapisuje się na kartach historii światowego pokera.
Od momentu rozkwitu pokerowego boomu, który przypada na Main Event z 2003 roku, miało miejsce 13 finałowych rozgrywek turnieju głównego WSOP. Redakcja portalu PokerNews postanowiła pokusić się o ranking najbardziej atrakcyjnych stołów finałowych na przestrzeni tych lat.
Kryteria, jakie recenzenci brali pod uwagę, to walory rozrywkowe, gwiazdorska obsada oraz liczba momentów godnych zapamiętania. Poniżej możecie zapoznać się z wynikami tych rozważań, wraz z obszernym uzasadnieniem poszczególnych wyborów. Zapraszamy!
#1 – Stół finałowy z 2003 roku
1. Chris Moneymaker 2.500.000$
2. Sam Farha 1.300.000$
3. Dan Harrington 650.000$
4. Jason Lester 440.000$
5. Tomer Benvenisti 320.000$
6. Amir Vahedi 250.000$
7. Young Pak 200.000$
8. David Grey 160.000$
9. David Singer 120.000$
Sarah Herring: Stół finałowy z 2003 roku jest mocno zakorzeniony w głowach wszystkich, którzy kochają pokera. Zawsze lubiłam obserwować grę Sammy'ego Fahry, jego odwagę w blefach i rozmowie. Zarówno Chris, jak i Sam, mają bardzo interesujące osobowości.
Pam Maldonado: Amator Chris Moneymaker pokonał profesjonalistę Sammy'ego Fahrę – z oczywistych powodów to już zawsze będzie najlepszy i największy stół finałowy Main Eventu WSOP.
Martin Harris: Patrząc na wszystkie dotychczasowe stoły finałowe przez pryzmat ich wartości rozrywkowej, ten z 2003 roku musi być na szczycie listy ze względu na nagromadzenie prawdziwych osobowości i ważnych dla rozwoju pokera znaczących wątków.
Jason Glatzer: Mój głos wędruje do stołu finałowego z 2003 roku, głównie przez wzgląd na historyczny run Chrisa Moneymakera oraz wielu znakomitych pokerzystów w składzie.
#2 – Stół finałowy z 2009 roku
1. Joe Cada 8.547.042$
2. Darvin Moon 5.182.927$
3. Antoine Saout 3.479.669$
4. Eric Buchman 2.502.890$
5. Jeff Schulman 1.953.452$
6. Steven Begleiter 1.587.160$
7. Phil Ivey 1.404.014$
8. Kevin Schaffel 1.300.231$
9. James Akenhead 1.263.602$
Herring: Skład stołu finałowego z 2009 roku zawiera w sobie fascynujący mix zawodników. Mamy młodego Joe Cadę, który finalnie zwycieżył, jednak do samego końca rozgrywki nie mogliśmy być pewni ostatecznego rozwiązania.Rzecz jasna, wszystkie oczy skierowane były na Phila Ivey, znakomitego pokerzystę, przez wielu uznawanego za najlepszego na świecie. W końcu mamy Darvina Moona – człowieka z nikąd, który wygrywając ogromne rozdanie z Philem Ivey pokazał, że wszystko jest możliwe.
Maldonado: Ivey na stole finałowym? Bezapelacyjnie w czołówce mojej listy.
Frank Op de Woerd: Historia Darvina Moona z 2009 roku była niesamowita. Zawodnik ten nie chciał związać się żadnym kontraktem sponsorskim, po prostu grał w swoją ulubioną grę i nic poza tym. Ostatecznie został pokonany przez Joe Cadę, jednak obserwowanie tego pojedynku było czymś niezwykle ekscytującym.
Glatzer: Finał z 2009 roku jest numerem dwa na mojej liście z uwagi na liczbę topowych graczy w składzie stołu finałowego.
#3 – Stół finałowy z 2010 roku
1. Jonathan Duhamel 8.944.310$
2. John Racener 5.545.955$
3. Joseph Cheong 4.130.049$
4. Filippo Candio 3.092.545$
5. Michael Mizrachi 2.332.992$
6. John Dolan 1.772.959$
7. Jason Senti 1.356.720$
8. Matt Jarvis 1.045.743$
9. Soi Nguyen 811.823$
Matthew Pitt: Moim zdaniem stół finałowy z 2010 roku jest najlepszy z uwagi na nagromadzenie znakomitych pokerzystów, którym udało się dotrzeć do tego miejsca.
Herring: Rozgrywka na tym stole finałowym była fantastyczna. Cheong, Duhamel oraz Dolan byli niezwykle agresywni, Mizrachi walczył o tytuł Gracza Roku – każdy z nich był inny i każdy tworzył wokół siebie inny klimat.
Maldonado: Czwarta pozycja jest dość kłopotliwa, gdyż pomimo zwycięstwa Duhamela, to Cheong najbardziej się wyróżniał. Niestety po nieudanym blefie pożegnał się z grą. Zawsze lubiłam obserować jego agresywny styl gry, jednak tym razem nie zadziałał on na jego korzyść.
#4 – Stół finałowy z 2014 roku
1. Martin Jacobson 10.000.000
2. Felix Stephensen 5.147.911
3. Jorryt van Hoof 3.807.753
4. William Tonking 2.849.763
5. Billy Pappaconstantinou 2.143.794
6. Andoni Larrabe 1.622.471
7. Dan Sindelar 1.236.084
8. Bruno Politano 947.172
9. Mark Newhouse 730.725
Herring: Bardzo podobał mi się stół finałowy Main Eventu z 2014 roku. Gra Martina Jacobsona prawdziwie mnie zafascynowała i po tym występie mogliśmy go wielokrotnie oglądać na stołach finałowych różnych eventów. Przyjemnie oglądało się również innych zawodników – Jorryt van Hoof jest znakomitym zawodnikiem. Nie możemy również zapomnieć o Bruno Politano i jego brazylijskiej drużynie railingowej.
Op de Woerd: W 2014 roku na stole finałowym ponownie zameldował się Holender, co jeszcze bardziej wzmogło moją ekscytację tą rozgrywką. Van Hoof rozpoczynał jako chipleader i przez jakiś czas dominował. Potyczka w fazie 3-handed była kwintesencją znakomitego pokera – być może nie była tak atrakcyjna dla graczy rekreacyjnych, jednak tę batalię o miliony dolarów mógłbym oglądać codziennie.
Nuwwarah: Zwycięstwo Martina Jacobsona było niezwykle miłe dla oka nie tylko dlatego, że wygrałem dzięki niemu zakład, ale głównie ze względu na pokaz znakomitej gry na short stacku.
Harris: Ogólnie rzecz biorąc, kolejne stoły finałowe obsadzone coraz lepszymi zawodnikami nie są tak atrakcyjne do oglądania, jednak postawa Martina Jacobsona z pewnością wybija się ponad przeciętny poziom transmisji, głównie z uwagi na znakomity timing zagrań all in.
#5 Stół finałowy z 2005 roku
1. Joe Hachem 7.500.000$
2. Steve Dannenmann 4.250.000$
3. John “Tex” Barch 2.500.000$
4. Aaron Kanter 2.000.000$
5. Andy Black 1.750.000$
6. Scott Lazar 1.500.000$
7. Daniel Bergsdorf 1.300.000$
8. Brad Kondracki 1.150.000$
9. Mike Matusow 1.000.000$
Nuwwarah: Nie wiem czy chodzi tu o sentyment, czy też o coś innego, jednak rozgrywka z 2005 roku była tą, którą oglądałem najwięcej razy. Znakomicie się temu przyglądało.
Matthew Parvis: Ciekawostka – podczas jedynego Main Eventu WSOP, w którym brałem udział, miałem okazję grać z Kondrackim, Barchem i Dannenmannem. Ta trójka zawsze będzie miała specjalne miejsce w moim sercu.
#6 Stół finałowy z 2006 roku
1. Jamie Gold 12.000.000$
2. Paul Wasicka 6.102.499$
3. Michael Binger 4.123.310$
4. Allen Cunningham 3.628.513$
5. Rhett Butler 3.216.182$
6. Richard Lee 2.803.851$
7. Doug Kim 2.391.520$
8. Erik Friberg 1.979.189$
9. Dan Nassif 1.566.858$
Op de Woerd: Rok, w którym po końcowy triumf sięgnął Jamie Gold, był pierwszym, w którym na dobre zainteresowałem się pokerem. Cóż to było za show! Gold stworzył znakomitą rozrywkę, wcinając jagody i regularnie wciągając lub wyrzucając rywali z rozdań. Coś wspaniałego!
Parvis: W 2006 roku gra w pokera była w rozkwicie. Z Jamiem Goldem w składzie, ten stół finałowy był niezwykle emocjonujący.
Harris: Bardzo podobała mi się finałowa rozgrywka z 2006 roku, w której zwyciężył Jamie Gold zarówno przez wzgląd na niekonwencjonalne zagrania, jak również z uwagi na urozmaiconą osadę tego stołu finałowego.
#7 Stół finałowy z 2004 roku
1. Greg Raymer 5.000.000$
2. David Williams 3.500.000$
3. Josh Arieh 2.500.000$
4. Dan Harrington 1.500.000$
5. Glenn Hughes 1.100.000$
6. Al Krux 800.000$
7. Matt Dean 675.000$
8. Mattias Andersson 575.000$
9. Mike McClain 470.400$
Parvis: Jestem zaskoczony, że ten stół finałowy nie spotkał się z większą sympatią naszej redakcji, gdyż jest on jednym z moich ulubionych z uwagi na wrzaski Mattiasa Anderssona, dużą wartość rozrywkową Josha Arieha oraz znakomity heads up pomiędzy Raymerem i Davidem Williamsem.
#8 Stół finałowy z 2012 roku
1. Greg Merson 8.531.853$
2. Jesse Sylvia 5.295.149$
3. Jake Balsiger 3.979.073$
4. Russell Thomas 2.851.537$
5. Jeremy Ausmsu 2.155.313$
6. Andras Koroknai 1.640.902$
7. Michael Esposito 1.258.040$
8. Robert Salaburu 971.360$
9. Steve Gee 754.798$
Maldonado: Mój numer dwa prawdopodobnie spotka się z krytyką, jednak mam ogromny sentyment do Grega Mersona – ten stół finałowy był świetny właśnie dzięki niemu. Do tego przezabawny Robert Salaburu.
#9 Stół finałowy z 2013 roku
1. Ryan Riess 8.361.570$
2. Jay Farber 5.174.357$
3. Amir Lehavot 3.727.823$
4. Sylvain Loosli 2.792.533$
5. JC Tran 2.106.893$
6. Marc-Etienne McLaughlin 1.601.724$
7. Michiel Brummelhuis 1.225.356$
8. David Benefield 944.650$
9. Mark Newhouse 733.224$
Op de Woerd: W 2013 roku na stole finałowym po raz pierwszy pojawił się reprezentant Holandii. Marcel Luske był bliski tego wyczynu, jednak to Michielowi Brummelhuisowi udało się dopiąć swego. Poleciałem wówczas do Las Vegas, aby go dopingować. Zapewne umieszczenie tego stołu finałowego na wysokim miejscu mojej listy jest mocno stronnicze, jednak naprawdę podobała mi się tamta rozgrywka. Niestety, Brummelhuis odpadł na miejscu siódmym.
#10 Stół finałowy z 2008 roku
1. Peter Eastgate 9.152.416$
2. Ivan Demidov 5.809.595$
3. Dennis Phillips 4.517.773$
4. Ylon Schwartz 3.774.974$
5. Scott Montgomery 3.096.768$
6. Darus Suharto 2.418.562$
7. Chino Rheem 1.772.650$
8. Kelly Kim 1.288.217$
9. Craig Marquis 900.670$
#11 Stół finałowy z 2007 roku
1. Jerry Yang 8.250.000$
2. Tuan Lam 4.840.981$
3. Raymond Rahme 3.048.025$
4. Alex Kravchenko 1.852.721$
5. Jon Kalmar 1.255.069$
6. Hevad Khan 956.243$
7. Lee Childs 705.229$
8. Lee Watkinson 585.699$
9. Philip Hilm 525.934$
Op de Woerd: Jerry Yang był prawdziwą osobowością. Niezwykle bawiły mnie jego modlitwy i niekonwencjonalne zagrania. Wówczas bardzo mi się one podobały, choć obecnie coraz mniej z nich pamiętam.
#12 Stół finałowy z 2011 roku
1. Pius Heinz 8.715.638$
2. Martin Staszko 5.433.086$
3. Ben Lamb 4.021.138$
4. Matt Giannetti 3.012.700$
5. Phil Collins 2.269.599$
6. Eoghan O’Dea 1.720.831$
7. Bob Bounahra 1.314.097$
8. Anton Makiievskyi 1.010.015$
9. Sam Holden 782.115$
#13 Stół finałowy z 2015 roku
1. Joe McKeehen 7.683.346$
2. Josh Beckley 4.470.896$
3. Neil Blumenfield 3.398.298$
4. Max Steinberg 2.615.361$
5. Ofer Zvi Stern 1.911.423$
6. Thomas Cannuli 1.426.283$
7. Pierre Neuville 1.203.293$
8. Federico Butteroni 1.097.056$
9. Patrick Chan 1.001.020$
Op de Woerd: Miałem ogromne oczekiwania względem tej rozgrywki, niestety był to jeden z nudniejszych stołów finałowych. Kibicowałem Pierre’owi Neuville’owi, jednak bardzo szybko pożegnał się on z grą. Zvi Stern spowalniał grę do tego stopnia, że mój wujek i siostra (którzy dołączyli do mnie w Vegas i nie mają bladego pojęcia o pokerze) pytali mnie, czy on aby na pewno jest świadomy, że teraz jego kolej. Ostateczny zwycięzca, Joe McKeehen, był fajnym gościem, jednak jego gra nie porywała.
Nuwwarah: Zwycięstwo Joe McKeehena było modelowym przykładem absolutnej dominacji big stacka na stole, jednak zdecydowanie brakowało jakichkolwiek emocji i nutki niepewności. Miało się wrażenie, że Joe cały czas wygrywa rozdania, a inny rywale nie robią nic, aby go powstrzymać.
Jak sądzicie – na które miejsce pod względem atrakcyjności wskoczy tegoroczna rozgrywka na stole finałowym Main Eventu WSOP? Ponownie mamy do czynienia z ogromną różnorodnością osobowości, co zapowiada bardzo duże emocje. Pod tym adresem możecie się zapoznać z typami redaktorów naszego portalu dotyczącymi faworytów tej rozgrywki – zapraszamy do wspólnej zabawy w typowanie i rzecz jasna – do śledzenia newsów z postępu wydarzeń na FT Main Eventu WSOP.
Na podstawie: www.pokernews.com/news/2016/10/pokernews-ranks-wsop-main-event-final-tables-since-2003-26172.htm
Trochę bym tu namieszał w tej kolejności FT w rankingu…
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.