Psychologia all ina

Jednym z najbardziej ekscytujących momentów, zarówno dla obserwatorów pokerowych rozgrywek, jak i dla samych zawodników jest chwila, w której jeden z graczy deklaruje zagranie all in. Jego turniejowe życie zależne jest wtedy od żądnych kolejnych eliminacji rywali.

Zdając sobie sprawę ze znaczenia tego ruchu, należałoby się zastanowić, jakie myśli przetaczają się przez głowę zawodnika, który właśnie zagrał za wszystkie swoje żetony. W dzisiejszym artykule zagłębimy się zatem w kwestie psychologii związanej z tym posunięciem oraz powodów takiego a nie innego sposobu rozegrania swojej ręki.

Szansa na podwojenie

Rozpoczniemy od najbardziej prozaicznego aspektu zagrania all in. W większości przypadków jest to sposób na pozyskanie żetonów, które mogłyby poprawić Wasz stan posiadania. Ruch ten może mieć różnorodne podłoże – boicie się niekomfortowej sytuacji związanej z graniem na shorcie lub właśnie z takiej pozycji zmuszeni jesteście rozgrywać swoje ręce. Choć z psychologią nie ma on zbyt wiele wspólnego, nie da się ukryć, że w większości przypadków to właśnie on popycha zawodników do decyzji o zagraniu za wszystkie żetony.

Wykorzystywanie przewagi wizerunku przy stole

Podczas rozgrywki przy pokerowym stole będzie Wam zależało na tym, aby zbudować ściśle określony wizerunek. Światowej klasy pokerzyści posiadają umiejętność odpowiedniego sterowania swoim zachowaniem tak, aby ich rywale nie byli w stanie odgadnąć, jak silną rękę właśnie posiadają.

Dla przykładu, jeśli trzymacie na ręku średnią parę, zaś na flopie z asem lub królem Allen Kessler traktuje Was all inem, możecie śmiało założyć, że jest on w stanie pobić Waszą rękę. Zawodnik ten znany jest z bardzo uważnego dobierania kart możliwych do rozgrywania, co oznacza, że możecie być w dużym niebezpieczeństwie.

Patrząc na całą sytuację z drugiej strony, wizerunek zawodnika luźnego i agresywnego może przynieść Wam dużo więcej korzyści. Załóżmy, że przez większość rozdań betowaliście jak szaleni i rozgrywaliście bardzo dużo rąk. Tym razem ze swoją parą czwórek na boardzie J48 trafiliście seta, zaś Wasz rywal jest w posiadaniu AJ. Prawdopodobnie sądzi on, że za moment dość dotkliwie Was skarci, w rzeczywistości jednak to Wy zgarniecie od niego sporą część jego stacka, korzystając przy tym z wypracowanego wizerunku.

Wykorzystywanie strachu rywali

Zagranie za wszystkie żetony może być również z powodzeniem użyte jako narzędzie do wykorzystania strachu drzemiącego w Waszych przeciwnikach. Choć wielu zawodników twierdzi, że grają całkowicie na luzie, prawda jest taka, że w większości przypadków obawiają się oni odpadnięcia z turnieju. Nikt bowiem nie przystępuje do gry z zamiarem szybkiego jej zakończenia, choć w większości przypadków historia kończy się w ten właśnie sposób.

Rzecz jasna uczucie strachu nie towarzyszy wszystkim pokerzystom w każdym turnieju. Zawodnik, który zwykle grywa w turniejach z wpisowym 5.000$ lub wyższym, nie będzie się obawiał odpadnięcia z turnieju z wpisowym 1.500$. Jeżeli jednak ten sam zawodnik dostanie się do High Rollera z wpisowym 25.000$, stawka, o jaką będzie toczyła się gra może znacząco wpłynąć na jego sposób rozgrywania poszczególnych rąk.

Początkujący pokerzyści zwykle mają również tendencję do obawiania się o poziom ich gry. Nie chcą podejmować złych decyzji i wysłuchiwać słów krytyki, przez co często w bardzo trudnych rozdaniach po prostu wyrzucają swoje karty.

Zmuszanie przeciwników do podejmowania trudnych decyzji

Zagranie all in wymusza na Waszych rywalach konieczność podjęcia bardzo trudnej decyzji, która nie ma większego związku z Waszym wizerunkiem przy stole czy poziomem ich strachu. W zależności od tego, jak wysoki procent ich stacka stanowi liczba Waszych żetonów, będą oni zmuszeni do zmierzenia się z kłopotliwą decyzją, która może znacząco wpłynąć na ich dalszą grę. Z całą pewnością nie jest to decyzja, obok której przechodzi się obojętnie.

Możecie być pewni, że każdy Wasz all in będzie dokładnie analizowany, gdyż niewłaściwe sprawdzenie może zaważyć na turniejowym życiu Waszych rywali. Jeśli macie na tyle silne nerwy, aby korzystać z tego typu przewagi, nie bójcie się tego robić.

Gra przed kamerami

Ostatnia odsłona psychologicznych aspektów zagrania za wszystkie żetony odnosi się do rozgrywki na stole telewizyjnym. Ileż to razy widzieliście zawodników, którzy w momencie dotarcia do finałowej rozgrywki całkowicie zmieniali styl swojej gry? Nie jest żadną tajemnicą, że pokerzyści starają się miksować swoją grę, jednak niektórzy z nich popadają w zupełne skrajności.

Istnieją zawodnicy, którzy na stole telewizyjnym używają zagrania all in jako ciężkiej artylerii. Istnieją dwa najważniejsze powody tego typu zachowania – z jednej strony chcą oni zademonstrować szerszej publiczności swoje niebywałe umiejętności, po drugie chcą zmusić rywali do wyrzucenia swoich kart, które może uchronić ich przed niechlubnym pożegnaniem z grą.

Tego typu taktyka jest wysoce ryzykowna i wymaga zarówno wysokich umiejętności „czytania” rywali, jak również wystarczająco głębokiego stacka. Rzecz jasna, istnieją pokerzyści, na których rozgrywka przy stole finałowym nie robi żadnego wrażenia, jednak znakomita większość z nich będzie starała ograniczyć liczbę stresowych sytuacji do absolutnego minimum.

Na podstawie: www.pokerupdate.com/articles/poker-strategy/8111-psychology-moving-poker-table/