Przejmowanie inicjatywy

Dobrzy pokerzyści cały czas obserwują tendencje występujące aktualnie w grze i szukają najlepszej broni przeciwko standardowym zagraniom używanym przez dużą część graczy. O takim zagraniu traktuje poniższy tekst oparty na artykule Chrisa Moormana z najnowszego numeru Bluff Europe.

Chris Moorman to znakomity gracz online, członek zawodowego teamu "Brunson 10", który jak na razie z mniejszym powodzeniem radzi sobie w turniejach live. Napisał on tekst o własnym pomyśle na bardzo popularną w dzisiejszym pokerze strategię tzw. "pot-controllerów". 

Regularni uczestnicy turniejów online z pewnością doskonale znają styl gry, który polega na zabetowaniu flopa, a następnie ze średnią ręką następuje check na turnie, aby zachować kontrole nad pulą, nie dać się wyblefować i ewentualnie sprowokować przeciwnika do blefu, wtedy średnia ręka "pot-controllera" zamieni się w znakomitego "łapacza blefów". Chris Moorman oczywiście również zauważył, że jest to bardzo popularny system gry, który przynosi wiele korzyści i w związku z tym jest stosowany przez wielu wygrywających graczy. Z tego też powodu Moorman zastanawiał się jaka jest najlepsza broń przeciwko takiej grze i jak wytrącić "pot controllerów" z ich gry, w której czują się bardzo komfortowo. 

Po wielu próbach Moorman uznał, że najlepszą bronią przeciwko takim graczom jest tzw. "przejęcie inicjatywy", czyli w skrócie – check-call na flopie, a po niewygodnej karcie na turn, donk bet zarówno na turnie jak i na riverze. W ten sposób wytrąca się takich graczy z ich ulubionej sytuacji, czyli nie mogą już mieć kontroli nad pulą, która rośnie do rozmiarów, których oni by nie chcieli w związku z tym rośnie nasza szansa na wyblefowanie przeciwnika mającego lepszą, ale niezbyt silną ręką. Drugim plusem takiej gry jest szansa na wyciągnięcie dużej wartości z naszej ręki jeśli turn ją nieoczekiwanie wzmocni. 

Aby lepiej zobrazować ten sposób gry Moorman przytacza dwa rozdania z tegorocznego WSOP, w których zastosował "przejęcie inicjatywy". Pierwszy z przytoczonych rozdań to gra dla wartości, a w drugim to samo zagranie zostało zastosowane jako blef. 

Przejęcie inicjatywy jako zagranie dla wartości

Rozdanie z turnieju $1,500 No Limit Holdem, blindy 25/50. Moorman na SB ma 8-8, gracz na cut-offie otwiera za 150, Moorman sprawdza i to samo robi big blind. Flop to K-K-x w tęczy. SB i BB czekają, a CO gra cont.beta za 250. Moorman uznał, że przeciwnik będzie kontynuował agresję z bardzo szerokim zakresem w związku z tym postanowił sprawdzić, jednak to samo zrobił również gracz na big blindzie. Zagranie big blinda obudziło sygnał alarmowy w głowie Moormana, na stole nie było żadnych drawów i Chris uznał, że w zakresie big blinda jest bardzo prawdopodobna ręka K-x. 

Turn zmienił jednak wszystko, bo na stół spadła 8 dająca Moormanowi fulla. Obawiał się on, że jeśli zaczeka, big blind z tripsem króli również zaczeka do agresora, który chcąc zachować kontrolę nad pulą również przeczeka turna. W związku z tym Moorman zdecydował się na donk bet za 700, big blind sprawdził a agresor wyrzucił karty. 

River to nic nie zmieniająca trójka. W puli było 2,600, a rywal Moormana miał przed 3,300. Chris uznał, że biorąc pod uwagę jego własny image nie ma takiej możliwości, żeby rywal zrzucił tripsa króli, w związku z tym zdecydował się na overbet stawiając przeciwnika na allinie. Ten sprawdził i zgodnie z przewidywaniami pokazał trzy króle, a pula trafiła do Chrisa, który dzięki "przejęciu inicjatywy" zbudował przed riverem pulę odpowiedniej wielkości, aby zmaksymalizować swój zysk z tego rozdania. 

Przejęcie inicjatywy jako Blef

Turniej 2,500 No Limit Holdem, 6-max. Moorman zaliczył znakomity początek i na blindach 100/200, ante 25 dysponował stackiem 40,000, jego przeciwniczką była młoda pokerzystka, która dopiero co zaliczyła szczęśliwego double upa wygrywając z 66 kontra JJ i miała 24,000. W związku z takim przebiegiem akcji Chris uznał, że w najbliższym czasie nie będzie ona chciała grać dużej puli nie mając układu zbliżonego do nutsa.

Rywalka otworzyła z UTG za 600, a Moorman ze SB sprawdził z T 9 . Jak sam pisze dość często w takiej sytuacji by 3-betował, ale w tym konkretnym rozdaniu miał poważne podejrzenia, że rywalka ma silną rękę więc postanowił tylko sprawdzić licząc na trafienie flopa.

Flop to J-8-2 (dwa kiery), Moorman z open-ended drawem zaczekał, a jego rywalka zagrała za 1,200 do puli 1,525. Moorman odczytał to jako pokaz dość dużej siły i tylko sprawdził licząc na skompletowanie swojego strita na turnie.

Na turn spadła bardzo ciekawa karta T , która mogła skompletować ewentualny kolor, a przy okazji dająca Chrisowi parę. Jednak o tym, aby zagrać donk bet przesądził fakt, że na turn spadła bardzo niebezpieczna karta, która powinna wystraszyć rywalkę Moormana. Chris uznał, że jeśli zaczeka to przeciwniczka może również zaczekać za nim, nawet mając top parę lub over parę, a potem na river albo będzie value betować, albo "łapać" blef Moormana. Zagranie donk betu na turn i ewentualnie na river spowoduje zaś, że przeciwniczka będzie musiała grać znacznie większą pulę niżby chciała. Za takim zagraniem przemawiało również to, że Moorman absolutnie nie obstawiał rywalki na kolor, w związku z czym miał jeszcze całkiem sporą ilośc outów na river, które mogły mu dać wygrywający układ. Było to więc w rzeczywistości nie tyle blef ile semi-blef. Dodatkowo donk bet na turnie nie daje przeciwniczce mającej ewentualnie na ręku A-Q, A-K szans na darmową kartę. Po takiej analizie Moorman zdecydował się zagrać za 2,800, jednak gra się jeszcze nie skończyła bo rywalka postanowiła sprawdzić.   

Oczywiście Moorman wolałby, żeby jego rywalka spasowała karty, jednak po jej sprawdzeniu znacznie zawęził zakres kart jakie można ona mieć. W tym momencie obstawiał ją na: QQ, KK, AJ, KJ i QJ. Prawdopodobnym było, że ma ona również na ręku jednego kiera, w związku z tym Moorman nie planował blefować jeśli na river spadnie kolejny, czwarty już kier. Na river spadł jednak A , który był perfekcyjną kartą do rozegrania blefu na river. Biorąc pod uwagę wcześniej podany zakres kart rywalki river mógł pomóc tylko układowi AJ, dla każdego innego był kolejną kartą, której należy się obawiać. 

Moorman analizował swoją linię w tym rozdaniu w ten sposób, call na flopie dał znać, że jesteśmy zainteresowani naszym układem, a "przejęcie inicjatywy" na turnie i ewentualny bet na river pokazują, że nasza ręka może być bardzo silna i przeciwniczce ciężko będzie zrobić jakiś wielki hero call. W związku z tym Chris zagrał za 5,800 i zgodnie z jego przewidywaniami rywalka spasowała swoją rękę. 

Jak więc widać z dwóch powyższych przykładów standardowa linia polegająca na czekaniu do agresora wcale nie zawsze jest najlepszym rozwiązaniem. Grając pierwszemu do puli możemy wytrącić rywala z jego komfortowej gry, wprowadzić małe zamieszanie i dzięki temu osiągnąć dwa różne cele: wyblefować pulę lub osiągnąć maksymalną wartość z naszej silnej ręki. Oczywiście nie oznacza to, że zawsze, kiedy nie trafiamy flopa należy stosować "przejmowanie inicjatywy", jak przy każdym pokerowym zagraniu nasze decyzje muszą opierać się na ocenie sytuacji, wizerunku przeciwnika i naszym, a także na wielkości stacków. 

Na podstawie: "Turning the initiative" Chris Moorman – Bluff Europe