Pokerowy maraton Gusa Hansena w Macau

Gus Hansen po bardzo długiej przerwie musi być naprawdę spragniony pokerowej gry. Będąc w Macau urządził więc sobie prawdziwy pokerowy maraton.

Swoimi wrażeniami z gry na wysokich stawkach w Macau Gus Hansen regularnie dzieli się na swoim blogu. Trzeba jednak zaznaczyć, że zmęczenie i brak czasu po pokerowych maratonach powodują, że wpisy Hansena są mało szczegółowe.

Gus Hansen ma za sobą trzy 24-godzinne sesje, a więc prawdziwy pokerowy maraton. Po pierwszej sesji Gus napisał tylko „Za mną 24-godzinna sesja ze sporą ilością dużych rozdań. Jestem jednak zbyt zmęczony by o nich pisać i myślę tylko o pójściu do łózka”.

Po drugiej 24-godzinnej sesji Hansen nadal nie był zbyt wylewny i tym razem napisał tylko „Nie ma zbyt wiele czasu na pisanie bloga, gdy cały czas grasz w 24-godzinne sesje w pokera, śpisz 8 godzin, potem 45 minut w siłowni i ponownie sesja pokerowa. Więcej szczegółów o mojej grze w ciągu kilku najbliższych dni”.

Trochę więcej wrażeń z gry Hansen napisał po trzeciej dobowej sesji. Na początek wspomniał, że na szczęście udaje mu się dobrze wyspać więc zanim wyjedzie do Australii grać na Aussie Millions oraz oglądać tenisowe Australian Open znajdzie zapewne czas na jeszcze jedną sesję z grami cashowymi w Macau. Trzecia sesja była zdecydowanie bardziej swingowa, Gus wygrał jedną olbrzymią pulę mając AA i potrójnego allina pre flop, ale niedługo później przegrał również bardzo „grube” rozdanie z JJ kontra QQ także po allinach pre flop. Na flopie trafił co prawda waleta, ale na river spadła Q i duża pula przeszła Hansenowi koło nosa.

O całej otoczce gier w Macau Gus wypowiada się tylko pozytywnie. Gra jest znakomicie zorganizowana, obsługa jest bardzo miła, a atmosfera przy stole przyjazna. Pomimo tego, że gra się o wielkie pieniądze przy stołach nie brakuje przyjacielski rozmów i żartów. „Myślę, że wielu zawodowców mogłoby się nauczyć jak należy się zachowywać podczas gry obserwując cash games w Macau” pisze Gus Hansen. Na koniec Duńczyk pisze, że być może już się starzeje, ale nigdy nie sądził, że cały stół będzie w stanie pokonać go kondycyjnie. „Ci goście mają kondycję jak maratończycy. Sesję po sesji grają i grają i chociaż starałem się im dotrzymać kroku to w końcu robiłem się zbyt zmęczony i musiałem jako pierwszy udawać się do łóżka”.