WSOP Europe w King's Casino w Rozvadovie dobiegło końca. Przez ponad dwa tygodnie akcji przy stołach nie brakowało, a my skupimy się dzisiaj na pięciu najlepszych rękach, które miały miejsce w grach No Limit Hold'em. Były one najbardziej ekscytujące, unikalne lub miały duży wpływ na końcowe wyniki. Lub wszystko to na raz.
Maria Ho pasuje seta
Maria Ho przez większość czasu Main Eventu była na short stacku mając między 10 a 30BB. Dotarła jednak do Dnia 4, by w końcu zbudować większy stack w okolicach turniejowej średniej.
Gdy z grze zostały cztery stoły, znalazła się między graczami takimi jak Niall Farrell, Kristen Bicknell i Rainer Kempe. Co ciekawe, cała czwórka wzięła udział w rozdaniu, które odbiło się szerokim echem w pokerowym świecie.
Na blindach 8.000/16.000-2.000, Kempe podbił do 34.000 z hijacka mając 99. Bicknell sprawdził z AJ. Farrell przebił do 152.000 ze small blinda mając AK. Ho miała TT i zapytała ile żetonów pozostało Farrellowi. Okazało się, że 1.042.000. Sprawdziła i we czwórkę zobaczyli flop T7J.
W puli było niewiele ponad 600.000. Farrell wszedł all in ze swoimi drawami. Maria musiałaby zaryzykować swoje pozostałe 740.000 żetonów i mimo niewątpliwej siły swojej ręki zdecydowała się spasować. Pozostała dwójka graczy szybko zrobiła to samo.
Sytuacja w turnieju mimo wszystko dobrze rozwinęła się dla Ho, która następnego dnia objęła prowadzenie w turnieju. Jednak ta ogromna pula mogła to zrobić o wiele szybciej i fani wciąż zastanawiają się, czy dzięki niej nie sięgnęłaby po swoją pierwszą bransoletkę? A może odpadłaby na 28. miejscu? Tego nigdy się już nie dowiemy. Zamiast tego zakończyła turniej na 6. miejscu w kolejnej pamiętnej ręce.
Maria Ho i Niall Farrell odpadają jednocześnie
Gdy w grze pozostało sześciu graczy, Maria Ho miała prowadzenie z ok. 80BB. Marti Roca De Torres miał bardzo zbliżoną liczbę, ale trzeci Gianluca Speranza miał już prawie połowę mniej.
We wczesnych poziomach Amerykanka szybko jednak straciła swoje prowadzenie, a po podwojeniu Farrella swoimi dwójkami przeciwko waletom miała już najmniejszy stack liczący ok. 10BB na blindach 60.000/120.000-20.000. Weszła all in z AJ.
Roca De Torres sprawdził, a będący na big blindzie Farrell zagrał all in za 6.860.000 z KKc]. Na jego nieszczęście rywal miał w ręku AA i natychmiast sprawdził. Ho w takiej sytuacji potrzebowała cudu. Ten się nie stał i Roca De Torres stał się posiadaczem 17 z 25 mln żetonów w grze. Do tego za jednym zamachem wyeliminował dwóch najbardziej utytułowanych rywali. W dalszej grze miał swoje wzloty i upadki, ale ostatecznie Hiszpan sięgnął po zwycięstwo w Main Evencie.
Chris Ferguson został Graczem Roku
Opis rozdania nie jest zbyt treściwy, ponieważ wiadomo tylko tyle, że J-J Johna Racenera nie utrzymały się przeciwko 10-10 rywala i w ten sposób pokerzysta stracił resztę żetonów i odpadł z Main Eventu w połowie Dnia 2.
Rozdanie to nie było specjalnie ekscytujące, ale miało kolosalne znaczenie dla Chrisa Fergusona, który tym samym otrzymał tytuł WSOP Player of the Year. Racener był ostatnią nadzieją, by pozostający czarną owcą pokera Ferguson nie sięgnął po tytuł Gracza Roku, a to rozdanie strzaskało nadzieje kibicujących mu pokerzystów.
Martin Kabrhel złamał cztery asy
Wiecznie gadający i długo zastanawiający się nad każdym ruchem Kabrhel przez lata wzbudził gniew wielu rywali, a 111.111e High Roller for One Drop niczym się w tym przypadku nie wyróżnił. Pokerzysta był jednak bohaterem puli, która na długo zostanie w pamięci fanów i jego rywali.
Już na piątym poziomie (10.000/20.000-3.000) Igor Kurganov otworzył za 45.000 z UTG. Kabrhel sprawdził ze środkowej pozycji, a Jack Salter przebił do 202.000 ze small blinda. Obaj rywale sprawdzili i cała trójka zobaczyła flopa J94.
Salter czekał, Kurganov zagrał za 195.000, a Kabrhel przebił do ok. 400.000. Salter wszedł all in za 805.000, Kurganov sprawdził, a Kabrhel postawił go na all inie zagrywając za kolejne 1.3 mln. Kurganov myślał kilka minut i w końcu sprawdził. Ręce wyglądały następująco:
Kurganov: AA Salter: AA Kabrhel: J9
Ręka Kabrhela utrzymała się i we wczesnej fazie turnieju miał już trzykrotność startowego stacku. Ostatecznie dotarł do ósmego miejsca.
Niall Farrell nie boi się blefować
Nadzieje Farrella na wygranie Main Eventu zakończyły się na piątym miejscu, ale i tak udało mu się zdobyć swoją pierwszą w karierze bransoletkę. Dokonał tego w evencie 25.000 High Roller. W heads upie musiał pokonał liderującego przez długi czas turnieju Benjamina Pollaka.
Szkot otworzył z buttona za 2,2 mln na blindach 500.000/1.000.000-150.000 mając w ręku 76. Pollak sprawdził z K2. Na flopie pojawiły się 9A8. Pollak czekał i sprawdził bet za 2 mln. Na turnie (4) check-callował 5,7 mln, na na riverze trafił parę króli.
Po ostatnim checku Farrell zaatakował po raz trzeci, tym razem za 10 mln – mniej więcej połowę puli. Zostało mu mniej niż 10BB w stacku. Pollak myślał ponad cztery minuty. Sprawdzenie i przegrana sprawiłyby, że zostałoby mu tylko kilka blindów. Foldując wyglądał, jakby sprawiało mu to fizyczny ból. Farrell sięgnął po żetony, ale nie pokazał, że blefował. Dziesięć rozdań później Farrell sięgnął po zwycięstwo, ponieważ Pollak nie był w stanie nadrobić już tej straty.
