Omaha to gra nutsów i „super-drawów” tego typu stwierdzenia opisujące tą odmianę pokera pojawiają się bardzo często. Z tymi stwierdzeniami ciężko się nie zgodzić, ale pozostaje pytanie jak one wpływać będą na naszą grę.
Jedni stwierdzą, że jeśli to gra nutsów to trzeba czekać na te nutsy, a każde zagranie przeciwnika rozpatrywać jako ewentualny nuts z jego strony. Inni natomiast uznają, że skoro reszta obawia się nutsów to trzeba samemu je reprezentować, a więc grać agresywnie i dużo blefować. Poniższy artykuł dotyczy dwóch spraw: po pierwsze agresywnego blefu na river, ale być może jeszcze ważniejszy jest inny temat – nie do przecenienia rola informacji o przeciwniku i tego jak potrafimy je wykorzystać w trudnych sytuacjach.
Właśnie te dwa tematy porusza w swoim artykule Galen „Gakn29” Cranston. Galen jest zawodowym pokerzystą od 7 lat, od czterech lat grającym głównie PL Omaha, jest także jednym ze szkoleniowców na stronie Cardrunners.com. Cranston postanowił przytoczyć swoje rozdanie z PL Omaha ze stawek $2/$4 i na tej podstawie pokazuje czym jest blef na river w Omaha PL, a także jak wielką rolę odgrywa wiedza o przeciwniku.
Interesująca nas ręka miała miejsce na stole 6-osobowym, a przeciwnikiem „Gakn29” był agresywny regulars. Cranston posiadał notatki o przeciwniku mówiące, że jest to aktywny, agresywny przeciwnik, który agresją wykazuje się zarówno pre flop jak i po flopie. Statystyki rywala to:
- VPIP 29%
- PFR 20%
- 3-bet 8,2%
- Fold do c-betu na flopie 37%
- Fold do c-betu na turn 36%
Cranston podkreśla, że statystyki pre flop przeciwnika są dość standardowe dla wygrywającego regularsa na stawkach $2/$4 PL Omaha. Zastanawiające były jednak statystyki foldów do c-betów. O ile jeszcze stosunkowo niski współczynnik foldów na flopie nie jest może niczym niezwykłym to równie niski wskaźnik foldów na turn pozwala przypuszczać, że mamy do czynienia z przeciwnikiem, który łatwo ręki nie poddaje, można też spodziewać się, że gracz z takimi statystykami dość często floatuje i jest zdolny do odważnych blefów.
Efektywne stacki w rozdaniu wynosiły $400. Galen będąc na buttonie dostał K 6 6 T . Po samych foldach podbił do $12 i został sprawdzony tylko przez wspomnianego regularsa, który był na big blindzie.
Flop – A 6 T
To doskonały flop dla Cranstona, który trafił dolnego seta i tak naprawdę mógł być gorszy tylko od ręki T-T-x-x. Usunął on z zakresu rąk przeciwnika wszystkie możliwości A-A-x-x, bowiem w jego opinii z każdą tego typu ręką rywal zdecydowałby się na 3-bet pre flop.
Jedna trzeba zwrócić uwagę na to, że ten flop przynosi również bardzo dużo drawów więc Cranston stwierdził, że chętnie przyjąłby możliwość wrzucenia całych stacków do puli już na flopie. Rywal mógłby zagrać check-raise z takimi rękoma jak A-T-x-x, as z flush drawem oraz z combo drawami (draw do strita i koloru). Tak się jednak nie stało, Cranston zagrał za $16 i dostał call.
Po takim zagraniu przeciwnika Cranston jeszcze bardziej zawęził zakres przeciwnika uznając, że nie ma on monster-drawów ani A-T-x-x, był to bowiem typ gracza, który z tymi układami prawie na pewno zdecydowałby się na check-raise. W związku z tym w zakresie rąk przeciwnika znajdowały się takie układy jak: nie nutsowy draw do pików, draw do koloru z gut-shotem do strita oraz para z którymś z drawów.
Turn to 9
Karta na turn była bardzo ciekawa, kompletowała draw do strita z 7-8, otwierała drugi draw do koloru, a układom typu Q-J-x-x i K-Q-J-x dawała dodatkowe outy.
Przeciwnik ponownie zaczekał, a Cranston zagrał za $38 do puli wynoszącej $58 (pozostawiając sobie jeszcze $334). Granston planował przyjąć linię bet-fold na turnie. Gdyby rywal zdecydował się na check-raise to Cranston w jego zakresie umieściłby 8-7-x-x, draw do pików oraz do trefli, a także różne kombinacje dobrych drawów do koloru z gut-shotami do strita oraz set dziewiątek. Rywal mógł bowiem floatować na flopie z układami typu: 9-9-8-x lub 9-9-7-x.
Biorąc pod uwagę taki zakres przeciwnika Galen Cranston podaje, że ma 20% szans przeciwko nutsowi, 2,5% przeciwko setowi dziewiątek i flipuje przeciwko wszystkim innym układom. Dlatego też uznał, że nie ma odpowiednich oddsów do sprawdzania przebicia rywala na turnie, ten jednak zdecydował się tylko na sprawdzenie zagrania Cranstona.
River to 3
Cranston stwierdza „Nie mogłem wymarzyć sobie lepszego riera, wszystkie drawy nic nie trafiły”. Pula w tym momencie wynosiła $134, Granston uznał, że trzeba jednak wyciągnąć wartość ze swojego układu, pomimo tego, że jest on nutsem. W związku z tym zagrał za $90, uznając, że jeśli rywal nie przebił na turnie to set szóstek powinien być najlepszym układem, a rywal powinien sprawdzić z układem typu dwie pary. Przeciwnik Cranstona nie zdecydował się jednak na call, tylko przebił allin za $244 więcej.
Cranston pisze, że trafiając na taką sytuację, czyli check-raise na rier, przebiega ponownie przez całe rozdanie sprawdzając z jakimi rękoma może przegrywać. W tym rozdaniu zrobił to samo i od razu wykluczył wszystkie wyższe sety, bowiem z takimi rękoma rywal zdecydowałby się na check-raise, w jednej z wcześniejszych rund licytacji. To oznaczało, że z lepszych rąk rywal mógł mieć tylko nutsa, czyli 8-7-x-x. Jednak gdy Cranston bliżej przyjrzał się statystykom przeciwnika to coś mu nie grało. Nie miało dla niego sensu, żeby dobry, agresywny przeciwnik grał tylko check-call nutsa na turnie, gdy na stole leży cała masa drawów. To był po prostu zbyt dobry przeciwnik, żeby tak zachować się na turnie. W związku z tym Cranston mógł wykluczyć nutsa z zakresu przeciwnika i zdecydował się na call.
Rywal pokazał: 8 8 6 5
Ocena sytuacji Cranstona była więc poprawna, a przeciwnik zrobił blef na rier, który miał wyglądać bardzo mocno, ale tak nie było dzięki temu, że Granston wykorzystał 100% informacji o przeciwniku i dzięki temu potrafił poprawnie przeanalizować całą rękę. Na koniec Cranstone pisze:
„Jeśli analizując przebieg ręki i nie jesteś pewny co do tego czy przeciwnik ma lepszy układ od Ciebie to sprawdzenie nie jest złą opcją. Tak naprawdę to czy miałeś rację czy nie w tej konkretnej ręce nie ma znaczenia, bo dzięki sprawdzeniu dostajesz informacje o tym jak gra rywal i do czego jest zdolny. Dzięki temu w przyszłości będziesz podejmował lepsze decyzje. Poker jest grą informacji, kto ma więcej informacji ten będzie odnosił więcej sukcesów”.
Na podstawie – „Conquering the villain – the more you know, the better you play” Galen „Gakn29” Cranston – Bluff Europe
