Jedną z rzeczy, która w pokerze przynosi sporo radości jest to, że można zmieniać swój styl gry. Czasami możesz sprawiać wrażenie, że żetony niemal palą Ci się w rękach i uczestniczyć w prawie każdym rozdaniu, czasami możesz natomiast siedzieć i niewzruszenie czekać na te wielkie ręce, które się opłacą. Który styl jest bardziej opłacalny? Spójrzmy na zalety i wady obydwu z nich, aby mieć dobry przegląd sytuacji.
LOOSE
Zalety
Jedną z największych zalet grania szerokim zakresem rąk, jest to, że stajesz się całkowicie nieprzewidywalny dla swoich przeciwników. Jeśli T2o będziesz grał tak samo, jak rozgrywałbyś wysoką parę, to innym graczom będzie bardzo ciężko określić Cię na jakieś ręce. Grając tym stylem często otrzymasz kredyt zaufania, zwłaszcza jeśli zdarzy Ci się wcześniej pokazać jakąś dobrą zwycięską rękę.
Gra tym stylem zwykle gwarantuje, że na swoich dobrych rękach zarobisz naprawdę dużo. Załóżmy, że masz na ręku wysokiego pocketa i trafiasz seta na flopie. Twój przeciwnik Ci nie wierzy, więc sprawdza Twoje coraz wyższe bety aż do rivera, będąc przekonanym, że blefujesz.
Zauważ, że podobnie będzie się działo, kiedy będziesz miał „szmaty” – przeciwnikowi będzie trudno określić, że możesz mieć wspomniane T2o w zakresie i zapłaci krocie, kiedy spadnie board w stylu K-2-7-9-2.
Wady
Największą wadą tego stylu jest to, że jeśli grasz dużo rąk, to siłą rzeczy tracisz też dużo żetonów szybciej niż normalnie. Nawet na blindach 25/50 lub 50/100 pule będą na tyle wysokie, że będziesz często ryzykował żetony tam, gdzie mógłbyś ich trochę oszczędzić i poczekać na coś bardziej grywalnego. Jeśli kiedyś grałeś w ten sposób i zauważyłeś, że Twój stack skurczył się od grania głupich rąk, a potem trafiłeś parę króli to zapewne marzyłeś, żeby mieć wtedy trochę tych żetonów z powrotem.
Drugą wadą jest to, że bardzo często nie trafisz nic na flopie (statystycznie rzecz ujmując, wchodząc z tego typu rękoma częściej nie trafisz niż trafisz). Raz czy dwa możesz wrzucić all-ina z powietrzem i przeciwnicy spasują, ale w pewnym momencie zaczną Cię sprawdzać.
TIGHT
Zalety
Zważywszy na to, że grasz spokojnie i nie angażujesz się w każde rozdanie, masz możliwość wczucia się w grę, poznania dynamiki stołu, zaobserwowania telli u graczy. To z pewnością zaprocentuje, kiedy zdecydujesz się wejść w rozdanie. Jeśli grasz każdą rękę albo jesteś zajęty czymś innym, może umknąć Ci wiele niuansów, które mogą pomóc w długiej drodze po zwycięstwo w turnieju.
Innym dobrym skutkiem takiej gry jest to, że wszystkie Twoje zagrania budzą większy respekt przy stole, niż kiedy jesteś uczestnikiem każdego rozdania. Jeśli grasz na przykład tylko 20% rąk, spostrzegawczy przeciwnicy wezmą to pod uwagę i prawdopodobnie nie będą chcieli grać, kiedy Ty wcześniej podbijesz. Pozwoli to później na wykorzystanie tego wizerunku i bazowanie na tym co rywale o Tobie myślą.
Wady
Jest wielu graczy, którzy znając Twój styl gry, będą chcieli i umieli go wykorzystać. Będą próbować Cię wyblefować, zwłaszcza na flopach bez wysokich kart. Dodatkowo, będą bardzo ostrożni wobec Twoich betów po flopie. Pamiętaj też, że na wyższych levelach blindy zaczną powoli Cię zjadać. Jeśli będziesz short stackiem to dobra ręka Ci nie pomoże – znajdzie się wielu graczy, którzy zechcą Cię po prostu wyrzucić z turnieju. A poza tym, to ma być zabawa, a ile jest zabawy w siedzeniu i nic nierobieniu?
Który styl wybrać?
Odpowiedź na to pytanie jest taka sama jak odpowiedź na większość pytań w pokerze: to zależy. Zwróć przede wszystkim uwagę na to co dzieje się przy stole. Jacy gracze przy nim siedzą? Jeśli to murki, którzy szukają karety asów w każdym rozdaniu, to bardziej opłacalna jest strategia kradzieży małych pul i grania szerszego zakresu rąk. Jeśli większość z nich gra stylem loose-agressive, to oczywiście lepiej się trochę wycofać i poczekać na kartę.
Któregokolwiek stylu nie wybierzesz, pamiętaj by go zmieniać w różnych momentach turnieju. Te „zmiany biegów” zbiją przeciwników z tropu, nie pozwolą Cię zaszufladkować jako gracza określonego stylu, ani przyporządkować Ci stałego, pewnego zakresu rąk. Miksowanie tych stylów to klucz do gromadzenia żetonów i często do wygrania turnieju.
Który styl jest Wam bliższy?
źródło: http://www.pokernewsdaily.com/splash-dash-or-slow-steady-which-is-best-for-tournament-poker-28914/
