Klasyfikowanie typów graczy

W wielu pokerowych poradnikach, książkach i artykułach znajdziemy informacje, że nie powinniśmy grać kartami, a naszymi przeciwnikami. Jest to oczywiście prawda, jednak aby grać przeciwnikami musimy ich najpierw zakwalifikować do odpowiednich kategorii. 

Najprościej byłoby stwierdzić, że mamy cztery podstawowe typy graczy:

• tight-agressive
• loose-agressive
• tight-passive
• loose-passive

Jednak tyko taki opis może być niedoskonały, bo szczególnie mniej doświadczonym pokerzystom może on niewiele mówić o tym jak gra nasz przeciwnik, jakie popełnia błędy i jak je wykorzystywać. Przyjrzyjmy się więc tym czterem typom pokerzystów i zobaczmy jak oni grają. 

Warto przy tym zauważyć, że o ile w turniejach z mniejszym wpisowym rzeczywiście większość naszych przeciwników będzie podpadać pod jedną z poniższych kategorii to w turniejach z wyższym wpisowym, gdzie poziom jest znacznie lepszy trzeba bardzo uważać klasyfikując naszych przeciwników, bowiem będą oni potrafili dostosowywać się do dynamiki gry i płynnie przechodzić z jednego do drugiego stylu gry. 

Kogo więc powinniśmy najczęściej spotkać przy stolikach w turniejach z niewielkim wpisowym? 

Pan Limper

To zdecydowanie powinien być najbardziej przez nas pożądany przeciwnik. Bardzo łatwo wygrywa się od niego żetony, ponieważ przed flopem gra bardzo luźno i pasywnie, a więc limpuje i sprawdza podbicia z wieloma kartami, a po flopie jeśli nie trafi silnego układu zamienia się w tight-passive, czyli większość rąk po prostu pasuje. Jego grę po flopie można określić jako check-fold jeśli nie trafi oraz check-call jeśli trafi. Jest bardzo przewidujący, w ogóle nie wykazuje agresji czym znacznie ogranicza swoje szanse na wygranie rozdania. 

Jak go zauważyć? 

Namierzenie Pana Limpera jest stosunkowo łatwe, dość szybko zauważymy gracza, który angażuje się w bardzo dużą ilość rozdań, ale samemu prawie nigdy nie przejmuje inicjatywy. Jeśli zobaczymy takiego przeciwnika to dość szybko możemy przypiąć mu łatkę z napisem "Pan Limper". To na co powinniśmy zwrócić uwagę to rozdania, w których dociera on do showdownu i pokazuje karty. Można bowiem stwierdzić, że mamy dwa rodzaje Limperów: jeden będzie limpował wiele słabych kart z każdej pozycji, będzie grał ręce bo są suited itd., drugi natomiast nie będzie umiał docenić siły swoich kart i będzie limpował nawet takie ręce jak AQ czy AJ. To są znaczące różnice, które będą miały wpływ na to jak będziemy chcieli wykorzystać słabość naszego przeciwnika. 

Jak go wykorzystać? 

Wykorzystywanie jego słabości jest bardzo proste, jego limpy trzeba po prostu podbijać, starać się wyizolować grę tak, żeby po flopie z Panem Limperem być heads-up. Po flopie będzie on pasował tak dużą ilość rąk, że będzie to wyglądało jakby sam oddawał nam żetony, a jeśli coś trafi da nam o tym znać sprawdzając nasz continuation bet. 

Najlepszym momentem na wykorzystywanie tego gracza jest faza, w której stacki są średniej wielkości. Nie  chodzi tutaj o to, że nasz przeciwnik będzie umiał dostosować swoją grę to wielkości stacków (Pan Limper raczej na to nie zwraca uwagi), ale o pozostałych graczy przy stole. Przy bardzo głębokich stackach ciężko będzie tak wyizolować grę, żeby być heads-up z Limperem, natomiast przy niewielkich stackach nasze podbicie może spowodować, że jeśli jakiś short-stack wsunie allina będzie zobligowani do sprawdzenia, a z pewnością nie chcemy znaleźć się w takiej sytuacji mając średniej jakości rękę.  

Pan Prostolinijny

Ten gracz to będzie modelowy przykład gracza, który przeczytał zapewne "Harrington on Holdem" i gra prostego tight-agressive pokera. Będzie więc grał tylko silne ręce i przy ich rozgrywaniu będzie wykazywał się agresją.

Jak go zauważyć?

Będzie on grał tylko premium hands i przywiązywał wielką wagę do roli pozycji. Z wczesnej pozycji rzadko więc będzie uczestniczył w grze, również i z późnych pozycji nie będzie zbyt aktywny. Prawie zawsze będzie stosował cont.bet po flopie, ale jeśli zostanie sprawdzony będzie raczej już poddawał rękę, natomiast kiedy już znajdzie się w dużej puli będzie wtedy miał silną rękę. Tego typu gracze mają czasami telle związane z wysokością podbić i zagrywają więcej ze średnimi parami i AK, AQ, a zdecydowanie mniej z monsterami typu AA i KK. Czasami tego typu gracze dadzą się też zidentyfikować poprzez swoje rozmowy, starają się oni być "nauczycielami" przy pokerowym stole i pouczają innych używając mądrych słów jak "zakres rąk" czy "pot-odds". Jeszcze jedna cecha charakterystyczna tych graczy to hero foldy, którymi lubią się chwalić. Dzieje się tak, bo zapędzają się w swoim tight stylu i zbyt często zrzucają nawet silne układy, a następnie się tym chwalą licząc na zyskanie poklasku wśród swoich przeciwników. 

Jak go wykorzystać?

Z pewnością w turniejach MTT z niewielkim wpisowym znajdziemy łatwiejszych przeciwników, z których błędów możemy korzystać, ale jeśli zauważymy gracza TAG grającego bardzo prostego pokera to również i jego błędy mogą nam przynieść dodatkowe żetony. Mając więc głębokie stacki i przewagę pozycji możemy sprawdzać jego podbicia z niskimi parami, connectorami i suited connectorami, bowiem nasze implied oddsy będą bardzo wysokie, a tego typu gracz czasami nie będzie umiał zrzucić silnej ręki. Z kolei, kiedy już blindy będą odpowiednio wysokie stosunkowo łatwo jest kraść blindy Pana Prostolinijnego więc powinniśmy z tego chętnie korzystać. Dodatkowo po flopie przeciwko temu graczowi możemy stosować floating, który często okaże się bardzo skutecznym zagraniem. Ponieważ po cont.becie on często poddaje rękę to wystarczy go sprawdzić i na turnie przejąć "niczyją" pulę. 

Pan Szybki i Niebezpieczny

Ten gracz podobnie jak Limper lubi grać, lubi grać udział w wielu rozdaniach, ale w odróżnieniu od Limpera wykazuje się on dużą agresją, jest to więc gracz, którego możemy sklasyfikować jako loose-agressive. Jego wygrane pochodzą z rozdań, w których zmusza przeciwników do pasowania kart dzięki swojej ciągłej agresji, nie oznacza to jednak, że z każdą ręką dąży on do allina, umie też pasować karty i często bardzo dobrze potrafi "czytać karty przeciwników". 

Jak go zauważyć?

Podobnie jak i Limpera tak i Szybkiego i Niebezpiecznego łatwo nam będzie zidentyfikować. Będzie uczestniczył w wielu rozdaniach, ale to on będzie inicjatorem akcji, będzie sporo podbijał i przebijał, będzie atakował po flopie, a jeśli zostanie sprawdzony to często będzie również zagrywał na turn. 

Jak go wykorzystać? 

Chociaż jest to najtrudniejszy przeciwnik jakiego możemy spotkać przy stole to i on popełnia błędy, które możemy wykorzystywać. Przeciwko takiemu graczowi najlepiej jest zawęzić własne wymagania co do kart, czyli grać bardziej tight pre flop i nie dawać się łatwo wyblefować po flopie. Jeśli jest to dobry loose-agressive przeciwnik to w zasadzie jest to jedyny dobry sposób na grę z nim. Natomiast jeśli jest to maniak, który nie do końca panuje nad agresją łatwo wtedy zastawiać na niego pułapkę z naszymi silnymi rękoma, wtedy tylko sprawdzajmy jego zagrania, a sam będzie oddawał żetony. Warto podkreślić jedną rzecz jeśli sami nie czujemy się specjalistami od gry loose-agressive to nigdy nie starajmy się przeciwstawiać mu jeszcze większą agresją i jeszcze bardziej luźnym stylem gry. To jest gra, którą on lubi najbardziej, w której czuje się najlepiej więc jeśli my zaczniemy grać tak samo to jest to pierwszy krok do przegrania wszystkich żetonów. 

Pan Dobieracz

Obok Pana Limpera to właśnie Pan Dobieracz będzie naszym najłatwiejszym przeciwnikiem. Nie zwraca on uwagi na takie "głupoty" jak pot odds, wielkość stacków, ale dobiera, dobiera i dobiera. Do koloru i strita zawsze, a czasami do dobierania wystarczają mu po prostu overkarty. 

Jak go zauważyć? 

Jego gra jest dość łatwo do zidentyfikowania jeśli na stole leży draw i widzimy zawodnika grającego w następujący sposób: check-call flop, check-call turn i check-fold river (jeśli draw nie siadł) lub bet river (jeśli draw został skompletowany) to prawie na pewno jest to Pan Dobieracz. Niezbyt często będzie on semi-blefował ze swoim drawem, zdecydowanie lepiej czuje się jako dokładacz żetonów dzięki czemu może dobierać jak najmniejszym kosztem. Warto również przywiązywać wagę do kart, które pokazuje on na showdownie, bowiem Dobieracze mogą dzielić się na dwa typy: grający wszystkie suited karty oraz grający tylko suited asy. 

Jak go wykorzystać? 

Mając skompletowany układ trzeba po prostu mocno betować tak aby Pan Dobieracz nie dostawał poprawnych oddsów do zbierania do wymarzonego przez siebie układu. Czasami można nawet stosować overbety, bowiem ten przeciwnik i tak będzie dobierał. Jeśli jednak river skompletuje draw to musi nam się zapalić ostrzegawcze światełko i musimy być gotowi do spasowania nawet silnego układu. 

Na koniec warto podkreślić jedną rzecz, po przeczytaniu jakiegokolwiek tekstu o klasyfikowaniu graczy może nam się to wydawać bardzo łatwą czynnością. Musimy jednak pamiętać, żebyśmy samemu nie stworzyli sobie problemów, po pierwsze więc nigdy nie klasyfikujmy gracza po jednym rozdaniu, nawet jeśli jest ono bardzo charakterystyczne dla danego stylu gry. Rywal mógł się zagadać, mógł myśleć o czymś innym, albo mógł się po prostu pomylić. Zanim więc sklasyfikujemy gracza musimy obejrzeć większą ilość rozdań z jego udziałem. Po drugie pamiętajmy, że nawet w turniejach z niewielkim wpisowym oprócz graczy czytelnych spotkamy też dobrych pokerzystów, którzy będą potrafili dostosowywać swoją grę do fazy turnieju, wielkości stacków i jakości przeciwników. Tego typu graczy nie powinniśmy w ogóle klasyfikować ze względu na styl gry, bowiem potrafią oni znakomicie mixować swoją grę i przylepienie im jednej lub drugiej łatki może tylko sprowadzić na nas kłopoty.

Na podstawie: "The Bad Guys" – PokerPlayer